In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, oktober 08, 2005

Wander Tag (door Paul)

Vandaag weer schitterend weer, dus besloten we om er maar een wandeldag van te maken.
Petra had een mooie route gezien in de lokale krant, een wandeling van 4 uur, maar met Joris wordt dat al snel het dubbele, het leek mij in elk geval iets te gortig.

Dan maar besloten om met de lift van Westendorf naar boven te gaan en daar de panoramaweg te gaan wandelen. Oma Gonnie opgetrommeld of die ons wilde brengen, ze wilde zelfs graag mee.

Vanaf het bergstation Talkaser (1770) linksaf gelopen in de richting van Choralpe (1808) over de Guggenkögele (1886). Relatief klein hoogte verschil dus prima te doen met de kinderen.



Met hun wel ja.... maar Pappa.... Oke, ik kreeg dus pardoes weer last van een berg hoogtevrees. De onofficiële weg naar de Guggenkögele loopt langs een behoorlijk diepe afgrond. (bijna 700 meter) en dat trok bruintje niet..

Dus ik ben teruggelopen en heb de berg via de normale weg geprobeerd te benaderen. Dus terug naar Talkaser, en dan weer omhoog. Kijk dat liep beter. Wat ik echter op dat moment niet wist, is dat die weg die ik nu liep uiteindelijk weer op dat zelfde smalle pad uitkwam. Enfin, we troffen elkaar vlakbij waar we elkaar verlaten hadden, en ik had even het idee dat ik het wel ging trekken, maar helaas zonk het letterlijke lood weer in de schoenen. Ok, terug, en benaderen via de Choralpe dan maar. Petra en de kids hebben gelukkig nergens last van, en zijn gewoon lekker doorgelopen naar het uiteindelijke doel de Guggenkögele op dus bijna 1900 meter boven de zeespiegel.

Bergheil!

Inmiddels was ik de berg om gelopen en op de Choralpe aangekomen. Net op tijd om Petra, Sabine en Joris nog bij het kruis te zien staan:
(helaas niet te zien)

Al snel waren mijn lieve berggeiten weer beneden, vol met schitterende verhalen en onder de stempels:)


Hierna hebben we nog een kleine afdaling gedaan naar het punt waarvandaan veel parasailers afspringen, en je nog een blik op de camping en Brixen kon werpen.



De terugweg naar Talkaser is een eenvoudige wandelweg met her en der speeltuig voor de kinderen. Alles gemaakt van hout en in het teken van de natuur. De bergbahnen hier in de omgeving hebben gemerkt dat als ze leuke dingen voor de kinderen maken, de ouders vanzelf ook met de lift omhoog gaan, en dus extra omzet hebben.
Zo is er in Söll het hexenwasser in Scheffau hebben ze een grote speelplaats voor kinderen gemaakt, in Brixen de Filzalmsee en hebben ze in Westendorf dus Alpinolino aangelegd.




Terug aangekomen bij de Talkaser, de lift genomen terug naar het dal. En vandaaruit naar de camping met oma. Nog een flinke hoeveelheid appels geplukt, (kilootje of 15) en terug naar huis. Vervolgens Vita (de oppashond) nog even uitgelaten samen met Joris en buurmeisje Linda.
Uitgewandeld thuisgekomen even met z'n drieën een flesje Sturm weggewerkt (eerste persing van witte druiven). Erg lekker, maar je voelt er tijdens het drinken niets van. Iets later wel zullen we ..hips.. maar zeggen...
Groets,
Paul