ziek en fitness

Vanochtend ging om kwart voor zeven de wekker weer na een prima nachtje slaap. Wel een beetje zenuwachtig voor de fitness, maar goed dat heb ik nu eenmaal altijd bij nieuwe dingen.

Kinderen wakker gemaakt en toen vertelde Sabine al dat ze al een hele tijd op de wc had gezeten en zich helemaal niet lekker voelde.
Bij het ontbijt bleek dat nog maar weer eens. Ze had net 1 hapje van haar geroosterde broodje met suiker op toen alles er weer uitkwam. Zoals jullie wel begrijpen, is Sabine maar niet naar school gegaan. Ik heb haar mooi haar bed weer ingemikt.
Paul heeft Joris naar school gebracht, terwijl ik m'n spulletjes voor de fitness klaarmaakte.

Om 9 uur was het dan zover. Anita stond voor de deur met de vraag of ik al klaar was. Ja dus! Op naar Kitzbühel!
Daar aangekomen werd Marko (de trainer) meteen voor me opgeroepen en even later stond er een zeer breedgeschouderde vijftiger voor m'n neus.
Daar mocht ik mee naar een hokje waar m'n persoonlijke gegevens werden opgeschreven. Verder wilde hij weten of ik nog lichamelijke problemen heb. Ja dus, m'n bekken. Hij wist (in tegenstelling tot de meeste 'specialisten' die ik tot nu toe heb ontmoet) meteen te vertellen hoe dat komt en wat we dan wel en ook zeker niet moesten gaan doen bij de training. Dat gaf me in ieder geval al een prettig gevoel.
Daarna werd ik gewogen (geweldige weegschaal, ik woog meteen 600 gram minder dan thuis) en werd m'n vetpercentage door middel van ijzeren plaatjes (met vermoedelijk electrodes eronder) gemeten. Dat ik teveel vet heb, dat mag duidelijk zijn, haha. Wat ik mooi vond is dat er uit kwam dat het teveel aan vet vooral op mijn benen en mijn armen zit en een stuk minder op m'n lijf. Fantastisch dat soort apparaten, ik sta altijd versteld wat er allemaal voor moois op dat gebied verzonnen wordt.

Toen mocht ik dan gaan beginnen. Eerst even tien minuten warm fietsen, waarop ik natuurlijk meteen riep dat dat geen probleem was omdat wij hollanders dat wel kunnen. Gelukkig heeft hij me niet meteen teruggepakt door me een zwaar programma te geven, haha.
Toen buikspieroefeningen, oefeningen voor m'n beenspieren, nek, armen en rug. Vooral m'n onderrug heeft het zwaar gehad kan ik jullie vertellen. Dat is nu eenmaal een zwakke plek bij me dus daar gaan we flink op trainen.
Op het eind moest ik op een zo'n groot apparaat waar je op staat. Met je benen moet je trappen en met je armen duwen en trekken. Dat moest ik 20 minuten volhouden, pffffff, volgende keer worden het er 25.
Dat was alweer het einde van de les, het ging best snel en erg lekker.
Ik heb me dan ook een jaarabbo aan laten praten. Daarnaast ook nog een abonnement afgesloten voor de begeleiding (dat gaat apart). Elke keer dat je gaat trainen wordt er een nummertje aangekruist en na een stuk of 7 of 8 keer wordt je gewicht enz. weer gemeten, na een keer of 16 krijg je een nieuw trainingsprogramma, na een keer of 24 weer gewicht enz, na 32 keer nieuw trainingsprogramma enz enz.

De school is keurig, er is gratis kinderopvang, het is er schoon, de apparaten zijn duidelijk goed onderhouden en de trainers houden hun pupillen zo goed als mogelijk in de gaten. Ze staan niet continu bij hun vriendjes of met elkaar te praten, maar lopen echt door de zaal om naar de mensen te kijken.
Het kost een lieve duit, maar vooruit dat moeten we er maar voor over hebben.

Ik dacht zelf dat we 2x per week zouden gaan, maar Anita vertelde al dat ze eigenlijk 3x per week wil trainen, maar dat dat er de laatste tijd niet van was gekomen omdat ze niet zoveel puf had. Nu we samen gaan moet ze wel, dus ik ook.
3x per week dus! Ben benieuwd naar mijn conditie straks bij het skiseizoen.