In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, november 10, 2005

allerlei leuk nieuws

Om te beginnen hoorden we vanochtend van de buuv dat zij en haar dochter vandaag weer naar huis mochten. Hoe laat was toen nog niet bekend, maar ze mochten in ieder geval weer uit die depri omgeving.
Joris bleef vandaag thuis, hij voelde zich niet lekker, net als pappa en net als mamma (die het gevoel heeft dat ze in de overgang gevallen is, pffff).

Sabine ging weer lekker naar school, ze had er zin in, want ze heeft deze maand op 3 donderdagen weer jausentag. Dat betekent dat de 4e klassers (dit keer 4b) de hapjes verzorgt, die de andere kinderen dan voor een klein bedragje kunnen kopen.
Vandaag had ze voor E 0,50 een heerlijk stuk taart gekocht. Ze kwam het thuis met glimmende ogen van plezier vertellen.

Verder vonden we in haar tas onze verdwenen mobiele telefoon. Wel een beetje vervelend, want die was dus sinds gistermiddag 3 uur niet meer bemenst geweest en laten er nu allerlei mensen gebeld hebben voor computer total!

1. onze allereerste klant had weer een probleempje, dit keer met powerpoint. Omdat Paul dit voor haar in 5 minuten aan de telefoon had opgelost, hoefde ze niet te betalen. Geen inkomsten, maar wel weer een zeer tevreden klant.
2. een mevrouw die advies wilde voor de aankoop van een laptop voor haar dochter die dit jaar in het examenjaar zit. Na wat heen en weer gepraat, bleek het Susanne Laihartinger te zijn. De trouwe lezertjes van deze blog kennen haar naam misschien nog wel. Zij is de eigenaresse van het appartement dat we in eerste instantie zouden huren. Paul heeft haar al kort advies gegeven en ze komt er binnenkort nog op terug om het samen met hem door te nemen en dan koopt ze, via ons!, de laptop. Is dat even leuk?
3. de hoofdredacteur, tevens gemeenteraadslid als ik het goed heb begrepen, van Unter Uns ons plaatselijke krantje. Dat we als de sodeju contact op moeten nemen met de burgemeester. Die moet kennis krijgen van het feit dat er een computerbedrijf in het dorp zit, zodat ook wij mee kunnen gaan dingen voor eventuele opdrachten (er schijnt binnenkort wat aan te komen binnen de gemeente).

Is dat allemaal even leuk! Wij staan in ieder geval met een grijns van oor tot oor op ons gezicht.

Last but not least belde ook Teuni van Gasthof Waldfrieden ook wel bekend van het oostenrijk forum. Teuni en ik hebben in mei samen het dagje voor het oostenrijk forum georganiseerd.
Zij komt ons zaterdag ophalen, zodat Paul haar kan helpen met hun pc problemen. Hartstikke leuk, dan kunnen we mooi meteen zien hoe het er bij hun allemaal uitziet. Sabine vindt het erg interessant omdat zij ook eigenlijk het liefst een eigen pensionnetje wil hebben en haar vader en moeder dat (nog) niet hebben.

Dat was het nieuws hier wel een beetje.
Kan ik alleen nog vertellen wat we vanavond hebben gegeten:
Pasta pesto à la Paul (spiraaltjes en een restje penne met een saus van pesto, wortel, ui, prei, spekblokjes, kalkoenblokjes, zout, peper, oregano, bijna een heel pakje houdbare slagroom en een scheut overjarige spumante) met als toetje een bananenshake. We hadden overrijpe bananen dus lekker met melk en vanilleijs een shake van gedraaid. Altijd lekker.
We hebben nog meer van die bananen, dus morgen gaan we maar eens een smoothie maken. Ook nog eens gezond!