der Nikolaus

Vanochtend nog een beetje nagepraat over Paul zijn belevenissen gisteravond. Daarna nog wat in huis gedaan en toen bleek eigenlijk dat we beiden niet helemaal lekker in ons vel zaten.
Uiteindelijk bleek dat we allebei toch een beetje het gevoel hadden dat het misschien toch verstandig begint te worden om eens naar een auto te kijken. De laatste tijd blijkt dat het in de winter toch lastiger is zo zonder auto en ook voor Paul zijn bedrijfje is het wel erg handig. Het is niet fijn als je van anderen afhankelijk bent om een afspraak te kunnen maken met een klant die wat verder weg woont of waarvoor je spullen mee moet nemen.

Daarom vanmiddag met de auto van Anita richting Kufstein gereden en onderweg allerlei autohandelaren aangedaan. Natuurlijk waren ze allemaal dicht :( De meesten waren zaterdagochtend nog wel open, maar er waren er ook nog een aantal die in het weekend niet eens open zijn! Dat is toch heel anders dan we in Nederland gewend waren.
We weten nu in ieder geval wel waar de handelaren met een interessant aanbod zitten en daar gaan we komende week dan ook maar eens langs. We waren nu eigenlijk best snel klaar met het doorzoeken van het assortiment van de vele autohandelaren. Dat is dan weer handig van het feit dat er geen behulpzame verkopers rondlopen.

Thuisgekomen even uitgeblazen en daarna snel met de kinderen naar het dorpsplein om de intocht van Nikolaus mee te maken.
Dat is echt heel anders dan in Nederland. De sint komt aan op een slee met 2 engeltjes bij zich. Achter de slee liepen 2 jonge krampussen die zich gelukkig heel rustig hielden zodat de kleintjes het niet te eng vinden (alhoewel Joris het er best moeilijk mee had, maar dat had hij het ook met Nikolaus).
Nikolaus las een gedichtje voor dat hij uit de hemel kwam, met z'n bisschopskleren en z'n gouden boek en dat de kinderen bij hem wat lekkers mochten komen halen. De engeltjes hielpen ook mee met het uitdelen van de zakjes.
De kinderen zijn er helemaal blij mee. In het zakje zaten: 1 mandarijn, 1 appel, 2 walnoten, twee handjes pinda's, een kleine choco sint en een pakje maoam. Hartstikke leuk toch? Vanavond mogen ze ook nog zingen en hun schoentje zetten (op verzoek van Sabine) en dan zit er morgenochtend ook nog wat lekkers in hun schoen.

Helaas hadden we daarna te maken met een huilende Linda en Joris. Ze hadden allebei natte voeten gekregen en voelden zich dus helemaal niet fijn. Uiteindelijk hebben we Anita maar opgebeld of zij Linda (en ook Paul en Joris) op wilde komen halen. Helaas was ik zo snugger geweest om de huissleutels in m'n zak te stoppen en niet mee te geven, dus ze stonden voor een gesloten deur. Lang leve de buurvrouw!
Sabine, Sabrina en ik zijn toen nog gebleven want wij wilden de krampussen eigenlijk best wel zien. Helaas is Sabine met haar dikke spijkerbroek op een berg sneeuw gaan zitten net voordat de krampussen kwamen dus wij zijn toen ook maar richting huis gegaan. We waren nog geen 50 meter weg toen we Paul en Katrin (moeder van Sabrina) tegenkwamen. Die waren met de auto gekomen om te kijken hoever het stond met de intocht van de krampussen. Helaas hebben we die dus niet gezien, maar we hadden wel veel lol gehad met het gooien van sneeuwballen en nog veel meer gespeel.

Nu thuis is het weer lekker warm, de kinderen hebben al een heel deel van hun snoepzakje leeggegeten en Paul is bezig met het maken van Fish en Chips.

O ja, had ik al gezegd dat het hier weer sneeuwt? Helaas natte sneeuw, maar een kniesoor die daarop let.