In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zondag, december 04, 2005

lekker wandelweer

Vanochtend lekker een beetje uitgeslapen en twee blije kinders aan m'n bed gehad.
De engeltjes (je weet wel, die van sinterklaas) hadden bij allebei een chocolade krampus en een chocolade sint figuur in de laars gedaan. Is dat ff boffen!

Paul heeft zich vanochtend ontzettend uitgesloofd en heeft de kelder weer helemaal op orde gebracht. Tja vanaf komend weekend krijgen we regelmatig bezoekers en die moeten natuurlijk wel ergens kunnen slapen.

Met het middageten hebben we onze eigen kibbeling (de gister overgebleven bak) in de oven opgewarmd en met het restje brood dat we nog hadden, opgegeten.
Daarna vonden we het echt tijd voor een wandeling. De berg lonkte en de oefenlift is helaas nog steeds niet open en die hebben Joris en ik toch echt nog eventjes nodig om te beginnen.
Daarom zo rond half 1 beginnen te lopen naar de gondel, die tot groot plezier van de kinderen omhoog genomen en toen via Gasthaus Nieding weer terug. Helaas was het Gasthaus nog gesloten. Ik moest natuurlijk weer eens naar de wc en we hadden ons verheugd op een lekker drankje daarzo.
We kwamen ook alweer allerlei bekende dorpelingen tegen toen we over de afdaling heen gingen met ons wandelpad. Even een praatje en dan weer verder.
Het weer was heerlijk, het uitzicht fabuleus en we hebben ontzettend gelachen toen we op onze billen van stijle hellinkjes afgleden. Op een bepaald moment ging ik iets teveel liggen en kreeg meteen een bak sneeuw onder m'n trui. Brrrrrr, hahahaha.
Tegen vier uur liepen we beneden en kwamen daar toevallig buurvrouw Katrin met d'r taxibus tegen. En ze ging naar huis.....
Mochten wij heerlijk luxe meerijden, zodat we dat laatste kwartier niet meer met de moeie kinderen hoefden te lopen.

Thuisgekomen gingen de kinders meteen weer buiten spelen (Sabine moest even een droge broek aandoen, haar broek bleek niet meer helemaal waterdicht, ze heeft het laatste uur met een natte kont gelopen), waarbij Paul ze zo'n stinkworst heeft toegeworpen die onder luid gejuich werd opgegeten.
Paul en ik bleven lekker warm binnen met een biertje, een wijntje en een zakje chips. Zalig bijgekomen van een heerlijke middag. M'n bekken was nogal aan het protesteren helaas. Het blijft toch niet leuk hoor elke 3 tot 4 weken weer zo'n terugval maar goed, ik vrees dat ik daar de rest van m'n leven aan vast zit.

Vanavond heel lui 2 pizza's opgewarmd. We hadden geen zin meer om te koken, dat komt morgen wel weer.

Nu weer lekker de schrijfsels van de andere webloggers bijlezen; Paul is weer aan het programmeren en de droger staat hier de ruimte lekker warm te maken.

Het leven is heerlijk!