Allerlei soorten mensen

Psychologie blijft toch een beetje m'n hobby en ik kan het dan ook niet laten om mensen te observeren.
Tijdens m'n werk heb ik daar behoorlijk veel gelegenheid toe.
De 1 kan bijna niet wachten en komt om en nabij door de balie heenvallen om een paar douchemuntjes te wisselen.
De volgende neemt uitgebreid de tijd om een praatje te maken, de volgende komt ff wat van zich af mopperen en zo gaat het maar door.
Ik blijf mensen wat dat betreft toch heel fascinerend vinden.

Veel mensen willen ook graag dingen van me weten en ik vertel ook best veel dingen. Maar niet alles wat ik weet vertel ik aan iedereen, er zijn nu eenmaal zaken die je niet doorverteld en die ze wel graag willen weten (sorry mensen van de camping die m'n blog nu lezen, maar ik heb zo m'n beroepsgeheim).

Ook bij m'n werkgevers zie ik grote verschillen. Christoph is echt nog zo'n jonge vent die zich om kleinigheden ongelooflijk druk kan maken, terwijl ik er alleen maar om moet grijnzen. Hij heeft nog echt grote voorkeuren voor mensen en anderen mag hij voor de meter niet. Misschien gaat het ook niet over, maar vaak als je ff wat ouder wordt (haha moet je mij horen) en wat meer met mensen hebt gewerkt, zie je het net ff minder zwart-wit.
Moeders Widauer heeft een probleem; ze wil alles graag zelf controleren en in de hand houden. Aan het eind van de dag had ik haar eerlijk gezegd graag even gevraagd waarom ze het nodig vond om terug te komen rijden toen Christoph naar het hotel moest en vervolgens door het raam te gaan gluren om te kijken of ik wel aan het werk was. Toen ik haar kant op keek verdween ze snel weer. Dat zijn nou zaken waar ik zelf weer niet tegen kan. Aan de ene kant maf, want ik zit niet uit m'n neus te eten daar heb ik geen zin in want dan duurt de tijd veel te lang. Aan de andere kant heb ik er een hekel aan om gecontroleerd te worden. Tijd voor diepgaand zelfonderzoek zullen we maar zeggen.

Morgen is de laatste dag van mijn afgesproken werktijd. Ik ben heel benieuwd of ik langer gehuurd wordt of niet. Met Christoph kan ik erg goed opschieten, maar ik heb het idee dat z'n moeder me op de 1 of andere manier niet ziet zitten. En uiteindelijk is zij de baas van het spul. Nou ja, we zien wel.
Ik ben blij dat ik dan geen hele dagen meer hoef te werken, maar ik zou het toch erg leuk vinden als ik halve dagen kan blijven. Al was het maar om lekker mensen te kijken...