Niet zo'n best dagje

Vandaag had ik niet zo'n beste dag. Niet omdat het superdruk of superrustig was op het werk, maar omdat ik ongemerkt wat doms had gedaan.
Nogal erg dom zelfs, alleen dat wist ik dus niet. Het is nogal privé dus ik ga het hier verder niet uitleggen, maar laat ik het er op houden dat Christoph en ik ff wat problemen met mekaar hadden hierdoor.
Ik heb me d'r toch zeker de halve dag zwaar ellendig door gevoeld en dat komt het werk en het humeur niet ten goede.
Als je dan ook nog bedenkt dat Christoph ook een slechte dag had omdat hij z'n auto tegen een lantaarnpaal op de camping had geparkeerd....... Pffffffff.
Christoph taaide om half zes ook af omdat hij er helemaal doorheen zat. Gelukkig mocht ik een half uurtje later ook weg, natuurlijk na nog een aantal late klantjes te hebben geholpen.

Daar heb ik zo ontzettend de pest in, je bent 8 uur per dag aanwezig en wanneer komen ze met z'n allen? Jawel, net op het moment dat ik klaar ben met m'n werk en naar huis wil.
Natuurlijk mag ik dan ook nog eens niet al te onvriendelijk zijn, want tja het blijven klanten, maar ze zijn wel zo stom als het achterend van een koe hoor.
Ze komen al jaaaaaren op de camping, er staat op de deur wat de openingstijden zijn en dan nog een beetje dom staan kijken omdat ik zeg dat ik toch echt ga sluiten. Aaaaargh!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik blij zal zijn als ik geen hele dagen meer hoef te werken, want Paul is ook weer aan de slag en dat betekent dat het huishouden blijft liggen. Tot zeven uur, half acht zijn we bezig (onder andere met eten). Dan nog even aandacht aan de kinderen schenken, vervolgens kinderen in bed leggen en voor je het weet is het alweer half negen.
Dan naar de kelder om de was weg te vouwen, nieuwe was in de machine en zo dadelijk ook nog strijken.
Ik heb het geloof ik even helemaal gehad.