De tijd gaat zo waanzinnig snel

Het is ongelooflijk, alweer een week voorbij vrijwel zonder dat ik erg in heb gehad.
Vanochtend weer aan de slag op het buro en Paul ging mee omdat hij 'eventjes' de kachels aan moest steken van z'n ouders en die van een achteroom en tante van hem.
Hij is dus eerst een goed uur bezig geweest met graven om bij de gasflessen te komen en vervolgens bij oomlief ook nog eens het dak af moeten graven om de kachelpijp te vinden.
Zo onder de sneeuw willen die dingen vreemd genoeg niet zo best trekken en dan verwarmt dat weer zo rottig.

Omdat het weer een aardig beetje gesneeuwd had, vroeg Christoph of ik vanmiddag nog wat te doen had. Nu had ik die vraag al zien aankomen en het al met Paul besproken en daar we toch niets bijzonders van plan waren vond ik het natuurlijk prima. Maar eerst moest ik nog antwoord geven natuurlijk: Ja Christoph, ik heb vanmiddag wat te doen. O nee, het is toch niet waar. Ja hoor, ik ben vanmiddag namelijk hier aan het werk :D (wat ben ik toch lekker gemeen, hihi)

Thuisgekomen eerst naar het skiën gekeken en vervolgens m'n haar weer eens bijgeverfd want je begon weer erg goed te zien dat ik nou niet bepaald egaal bruin/grijs of welke kleur dan ook ben en dat vind ik nu eenmaal niet mooi. Nu ben ik weer mooi mahonie bruin (of iets in die richting) en dat vind ik een stuk beter staan.

Tussen de middag heeft Paul ons getrakteerd op onze favoriete snelle hap: rijst in bouillon gekookt met een flinke hoeveelheid groenten en in kleine plakjes gesneden grillworstjes. Scheutje olijfolie erover en smullen maar.

Daarna heb ik weer een flinke stapel was weggewerkt, is Paul op bed in slaap gevallen totdat Joris hem bruut kwam wakker schudden en heb ik daarna ook maar weer eens de stofzuiger door alle kamers gehaald. Was wel weer nodig geloof ik.
Nu morgen de kinderen er maar weer eens van overtuigen dat ze hun kamer op moeten ruimen zodat ik ook daar de stofzuiger en dweil weer eens fatsoenlijk doorheen kan halen.

Vanmiddag weer lekker naar de camping met z'n allen. Eerst even de familie die inmiddels gearriveerd was, gedag gezegd. Toen ben ik maar alvast naar het buro gegaan, want er stonden mensen te wachten en dan kan ik ze nu eenmaal geen kwartier laten wachten totdat ik officieel open ben, dan doe ik dat meteen.
Paul en de kinderen gingen weer op het campingbergje ravotten. Paul en Joris skiën en Sabine snowboarden. Ze heeft vandaag geoefend op het draaien van bochtjes en dat wilde ook nog lukken dus ze was weer helemaal gelukkig een het eind van de middag.

Vanavond staan er ook geen wilde dingen op de planning. Ik zit heerlijk (met een draaiende wasmachine achter me) naar Iron Maiden te luisteren en Paul ligt in bad te weken. Ff lekker een luie zondagavond.