Leraren......soms kun je ze wat doen

Vanochtend zijn Paul en ik nadat we Joris naar school hadden gebracht eerst langs het postkantoor gegaan om de Familienbeihilfe op te halen. Daarna naar de bank om het zwikkie op de rekening te storten terwijl Paul zakken voor de groenbak ging kopen bij het gemeentehuis. Toen naar de vuilstort om weer een berg rommel kwijt te raken en daarna naar de camping geweest, kopietjes voor Brixnet afleveren, Christoph vertellen dat hij zaterdag weer mag gaan skiën, printerprobleem bij het restaurant nakijken.
Vervolgens langs Top Technik gereden om te kijken of Michael aanwezig was. Hij was er wel, maar had geen tijd of Paul vanmiddag langs kon komen.
Toen snel naar huis, want ik zou op Lydia passen terwijl Anita naar de tandarts ging.
De was weggewerkt, met Lydia gespeeld en wat rekeningen gemaakt voor Computer Total. Joost kwam ook nog even langswippen. Toen was het alweer tijd om Joris op te halen en het eten te maken.
Tegen 13.00 uur kwam ook Sabine eens een keer aanwandelen en konden we aan tafel.

Na het eten snel Sabine aan het werk gezet, waar ze mopperde over het feit dat de leraar vindt dat ze geen goede schrijfpotloden heeft. Lekkere *&%#* laat 'm dan aan het begin van het schooljaar zeggen wat hij nodig vindt in plaats van na maanden school. Ook was Sabine helemaal van slag omdat ze volgens haar zeggen van de leraar alweer geen tijd had gekregen om haar huiswerk goed op te schrijven.
Goed, daar heb ik het dus even helemaal mee gehad. Hij moppert wel op haar, maar vervolgens doet hij er niets aan om haar dan te helpen het goed te doen. Ik heb een nogal ernstig beleefde (en als ik dat doe ben ik boos!) en zeer duidelijke brief voor 'm geschreven, die Sabine hem morgen mag overhandigen.
Dat ik het geld niet op m'n rug heb groeien, dus als hij wat nodig heeft dat hij dat dan schriftelijk mee kan geven zodat ik kan zien dat het echt nodig is en dat het wel erg handig is als hij Sabine daarin wat meer begeleid.
Ik ben heel benieuwd naar z'n reactie, hij lijkt me niet het typ dat gewend is dat soort brieven van ouders te krijgen.

Tegen 3 uur stond Mario voor de deur om met Sabine te gaan snowboarden. Gelukkig kwam Paul ook net terug van een klant dus hij heeft die 2 even naar de campingberg gebracht.
Daarna hebben Paul, Joris en ik onze skispullen ingeladen en zijn we ook naar de camping gereden. Stond ik daar na al die tijd ineens weer op de ski's. Dat is wel maf hoor, maar het ging goed. Ik kan merken dat ik een stuk meer kracht in m'n benen heb en dat voelt erg lekker kan ik vertellen. Na een uur skiën vond ik het weer even genoeg voor vandaag en ben ik Christoph nog even met een bezoekje gaan vereren. Paul had nog wat fanmail voor Christoph geschreven, dus die mocht ik gaan afleveren (i.e. een rekening, haha).
Toen weer terug naar de rest van de familie want die waren weer klaar met skiën. Dus snel weer naar huis waar Joris en ik uit de auto werden gegooid. Sabine's schooltas er in en toen ging Sabine met Mario mee om daar de opgaven te maken die zij dus niet mee had gekregen.

Paul had ondertussen lekker frankfurters gehaald. Joris vond dat we die maar met 'gekke eieren' moesten eten. Daar bedoelt hij roergebakken eieren mee, daar de worstjes doorheen en dat op brood. Errug lekker dus dat hebben we gedaan.
De kinderen waren na het eten helemaal af, dus Joris lag bij Paul op schoot zowat te slapen en Sabine ging helemaal uit haarzelf alvast naar bed om daar alvast lekker rustig te kunnen gaan lezen om even bij te komen.

Voor we het wisten was het alweer kwart over zeven en moest Paul in de benen om naar een klant te gaan om daar naar een storing te kijken. Ik heb de kinderen in bed gemikt met een lekker kruikje en die mogen nog lekker wat lezen. Paul is net weer thuis gekomen en moet alweer flink aan de slag want er blijkt een niet zo'n best notebook te zijn geleverd. Dit moet de volgende keer wel goed gaan, want op deze manier willen we niet meer met dit bedrijf verder. De levering ging al heel vreemd en dan ook nog eens een apparaat dat niet doet wat het hoort te doen dat is teveel van het verkeerde. Maar goed, ze krijgen nog netjes de kans om het op te lossen dus we hopen dat dat gaat lukken.

Ik ga zo nog even een wasje vouwen en daarna een beetje relaxen. Na het opruimen van alle papierwerk van gisteravond kan ik even geen administratie meer zien, pffff.