Stug en ontoegankelijk

Huh? Hoe bedoel u dat?
Nou simpel, Tirolers zijn stug en ontoegankelijk! Dat weet toch iedereen.

Wij hebben bijvoorbeeld na 5 1/2 maand nog steeds geen contacten met de mensen hier in het dorp. Tja, we maken wel met mensen een praatje en ze vragen ook steeds vriendelijk hoe het met ons en de kinderen gaat, maar verder.... We zijn nog steeds bij niemand op de koffie uitgenodigd.
Verder gunnen ze buitenlanders ook helemaal niets. Paul z'n bedrijfje loopt wel, maar om nu te zeggen dat ze ons meteen grote opdrachten gunnen...NEE. Ook vanuit de gemeente hoeven we helemaal niets te verwachten. Tja, die opdracht die ze ons willen gunnen, maar daar proberen ze natuurlijk ook voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten omdat ze zeggen dat ze het anders niet kunnen betalen. Het is dan wel een kleine gemeente, maar om dan zo op ieder dubbeltje te zitten dat is toch ook overdreven.

Ook willen ze ons totaal niet laten integreren hierzo. Daarom hebben ze Paul in de dorpsontwikkelingsstuurgroepen voor Tourismus en Dienstleistung gevraagd. Je moet toch zorgen dat die Nederlanders niet teveel te zeggen krijgen natuurlijk in het dorp, ze zouden nog eens mee kunnen gaan denken.

Nee, ik denk toch dat we hier maar weer eens moeten gaan vertrekken. Ik mag dan ook wel weer aan de slag kunnen binnenkort, maar voor de rest...
Neem nou die trainer op de sportschool, die vroeg zich vanochtend af waarom ik 3 weken m'n gezicht niet had laten zien. Zal 'm wel om de centen te doen zijn, vermoed ik.

Nou, ik kap ermee voor vandaag, ik moet nog m'n papierwerk uitzoeken en daar helpt natuurlijk niemand me mee. Tirolers.....man, wat zijn die lui toch stug en ontoegankelijk!


(Deze blog kwam tot stand nadat we ons afvroegen hoe de mensen nu toch aan dat stereotype van de Tiroler kwamen)