In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

woensdag, januari 18, 2006

Sneeuw

Vanochtend werden we wakker van de herrie van Hois, onze sneeuwschuiver ter plaatse. Er was al een centimetertje of 30 gevallen, dus dat begon weer goed.

Snel Sabine en Joris voor school klaargemaakt. Paul bracht ze even met de auto, waarna hij snel de kelder indook om alles klaar te zetten voor de eerste klant van vandaag. Anita stak ook al snel haar hoofd om de hoek om me te vragen of ik mee kwam naar de fitness. Daar ik vanochtend in een vreselijk vaste slaap lag, duurde het nogal voordat ik wakker werd, maar vooruit ik ging dan maar mee. De weg ernaartoe duurde een stuk langer dan normaal, want de wegen waren nog niet geveegd. Maar dat geeft niets, met aangepaste snelheid kom je er ook.

Me helemaal het lebbes gefitnessed ondanks dat ik dit keer 2 oefeningen niet heb gedaan wegens veel te moe. Thuis heel even bij Paul gezeten en onder de douche gedoken. Ik stond er nog niet onder of m'n mobiel ging af. Gelukkig had Paul 'm gehoord. Het was Christoph met een vraag die hij aan mij persoonlijk wilde stellen. Nou ik benieuwd natuurlijk, want ik had Paul al ingefluisterd dat ik vanmiddag best wilde gaan werken als ik nodig was.
Snel afgedouched, Christoph opgebeld met de vraag of hij vrouwen altijd belt als ze onder de douche staan (ja hoor, ikke wel) en gevraagd wat hij wilde weten. Nou ja, of ik wilde komen vanmiddag dus. Ik heb 'm gezegd dat hij dat volgende keer ook best aan Paul mag vragen omdat we dat allang overlegd hadden :)

Ondertussen was Paul bezig met een flinke pan soep met restvlees, gehaktballen en een flinke bak groenten erin. Toen ging Paul Joris halen en had onderweg ook Sabine opgepikt.
Sabine had een mooie brief bij zich van de meester die netjes op mijn brief inging. Zo zijn de potloden die ze heeft prima, ze moet ze alleen beter slijpen. Hij vindt dat ze haar huiswerk ook gewoon moet kunnen onthouden en dat ze daarvoor beter haar best moet doen. Verder zegt hij er alles aan te willen doen om Sabine te helpen, als Sabine ook maar alles doet om geholpen te kunnen worden. Zo vindt hij dat ze te weinig vraagt als ze iets niet begrijpt.
Toen ik dat aan Sabine voorlegde begon ze meteen te huilen, want ze wil dat niet doen omdat ze het gevoel heeft dat de kinderen haar dan maar een dom blondje vinden. Tja, wat moet je daar wel mee.
Verder stond er alweer in dat hij heel tevreden is over de prestaties van Sabine, nou kan dat best wezen, maar Sabine, Paul en ik zijn nogal perfectionistisch aangelegd en hebben daar een iets andere mening over (ze kan beter dan ze nu doet en dat weet ze ook, maar zij heeft zelf het gevoel dat dat komt omdat ze het nog niet goed genoeg begrijpt). In zoverre het hoofdstuk leraar.

Na het eten eerst Joris op bed gemikt, want die was helemaal van de kaart. Vervolgens Sabine met haar huiswerk geholpen (oftewel ernaast gaan zitten om te zorgen dat ze ook echt wat doet en niet alleen gaat zitten dromen).
Daarna met z'n allen nog even in de kelder gezeten. Kinderen een spelletje gedaan, ik de was weer een stukje bijgewerkt. Toen was het kwart over drie en daar ging alweer mijn mobiel. Christoph. Ik hoefde toch niet te komen, hij was verder gekomen met het werk dan hij had gedacht en kon het voor de rest alleen aan. Maar of hij me morgen kon bellen indien nodig.
Ja hoor, dat kan altijd, alleen als het weer goed is en de trainingen op de hahnenkamm gaan door, dan zitten we toch echt daarzo.

Tegen een uur of vier hebben we ons allemaal in de kleding gehesen om te gaan lopen naar een adresje waar Paul wat informatie af moest geven. Hartstikke gaaf in een hele dikke laag sneeuw gelopen, veel sneeuwballen gegooid en gewoon genoten van het buitenzijn. Op de weg terug besloten dat we lekker een hapje gingen eten in het campingrestaurant. Daar hadden we zo'n ontzettende zin in.
De kinderen en ik bleven even staan wachten terwijl Paul de auto ging halen, toen zagen we ineens de burgemeester met z'n zoon bij ons van het pad af komen. Na mekaar vriendelijk gedag te hebben gezegd, kwam Paul ook met de auto aanrijden. De burgemeester had gezegd dat hij nieuwsgierig was waar we nu eigenlijk woonden, maar of hij daar nu speciaal voor kwam of bij onze buren was geweest met een zoon in dezelfde leeftijd als de zijne???

Bij het campingrestaurant weer heerlijk gegeten. Joris z'n standaard frikandel, Sabine had vandaag bitterballen, Paul een Holzsäger (geloof ik) schnitzel en ik een vegetarische groentenstrudel met kruidensaus.
Het was allemaal weer erg lekker en nadat de kinderen nog waren getrakteerd op een waterijsje (hun favoriete!) Paul nog een gemengd ijs met fruit en slagroom had genomen en ik me tegoed had gedaan aan apfelstrudel met schlag zijn we er weer vandoor gegaan. Niet dat we niet langer wilden blijven, maar het was voor de kids weer de hoogste tijd en Paul moest weer naar een klant toe.
Het is flink druk in de klantenkring op dit moment, nu maar hopen dat het zo blijft en dat we er zo langzamerhand ons inkomen uit kunnen gaan halen.

Thuisgekomen was de sneeuwschuiver alweer langsgeweest en het sneeuwt nog steeds... Er is vandaag al zeker 40 tot 50 cm nieuwe sneeuw gevallen!