In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, januari 28, 2006

Meine Arbeit macht spaß

Gisteren even geen blogjes wegens 'die Tage' die mij weer eens aan het bezoeken zijn. Ik voel me nogal ellendig en lag gisteren dus ook al tijdig in m'n bedje.

Wel hebben Paul en ik gisteren nog even het een en ander met Christoph uitonderhandeld over Brixnet. Dat was nog niet helemaal in kannen en kruiken en de mannen begrepen mekaar niet helemaal waardoor er wat wrijving was.
Toen ze mekaar weer een handje hadden gegeven, riep ik dan ook luid: Gelukkig, m'n beide favoriete mannen zijn weer blij met mekaar, hahaha.
Volgens hun was er nooit wat aan de hand geweest, maar vreemd genoeg had ik van allebei een lading vonken over me heen gekregen die voor de ander bedoeld was ;D
Maar goed dat ik daar tegen kan, hihi.

Vanochtend mocht ik dan weer lekker aan de slag. Weliswaar met een flinke buikpijn, maar goed afgesproken is afgesproken en het was een rustig ochtendje.
En wat het voor mij nog eens heel erg grappig maakte, is dat ik Christoph om 11.00 uur uit z'n bed belde.... Luilak, een beetje slapen als ik al 2 uur aan het werk ben! Ik geloof dat hij me niet zo lief vond op dat moment.

Gisteren belde hij me al op: Petra, waar ben je, grote problemen! Dus ik zeg: jaja, ik ben om de hoek, ik kom er aan (we moesten even bij een klant op de camping langs en dus ook nog bij Christoph voor de onderhandelingen). Dus ik kom binnen en vraag wat de problemen zijn. 'We hebben een groot probleem!' 'Nou Christoph, voorzover ik weet heb ik geen enkel probleem, dus dan heb jij er 1.' 'Neehee, ik heb geen problemen dat riep ik alleen maar om jou te pesten (ärgern), want jij pest mij ook altijd!'.
Ik keek 'm dus quasi verbaasd aan en zeg: Ich bin lieb, süß und auch noch sehr nett, wie kann ich dan jemand ärgern?
Huh, dat lief ben je zeker tegen Paul, tegen mij anders nooit...
Toen heb ik 'm heel hard uitgelachen. Hij moest eens weten hoe ik tegen Paul tekeer kan gaan als ik een slecht humeur heb, dat heeft hij nog niet mee hoeven maken :)

Nu ben ik lekker alleen thuis. Paul en de kinderen zijn samen met oma Gonnie naar de Rennen op de Kalbersalve. Eerst met z'n viertjes skiën en vervolgens naar de wedstrijd kijken. Het weer werkt weer lekker mee, dus die gaan het wel naar hun zin hebben daarzo.

Om 16.00 uur mag ik weer op m'n werk zijn voor twee uurtjes en daar heb ik nu alweer zin in. Vandaag weer voornamelijk leuke mensen langs gehad, dus wat wil een mens nog meer.