Vroegâh

Zo op de vroege ochtend ben ik naar aanleiding van mails op verschillende groepen/fora eens aan het denken over het verschil tussen vroeger en nu.
Mensen hebben zo vaak de neiging om 'vroeger' te idealiseren. Vroeger zorgden we beter voor mekaar (aha, daarom waren er zoveel daklozen en bedelaars, rovers en andere 'randfiguren', daarom waren mijn heel hard werkende opa en oma zo arm); vroeger waren oude mensen niet zo alleen (nee hoor, de mensen stierven alleen veel jonger, ze hadden geen tijd om oud en eenzaam te worden en als je al oud werd dan moest je ook gewoon werken tot je dood op de betere klasse na); vroeger was het op school allemaal beter dan nu (daarom lopen er zoveel analfabeten rond in de oudere generatie, of mensen met een pesthekel aan school en leren); vroeger was iedereen 'normaler' niet al die uitzonderingen met hun moeilijkheden (ja klopt, we waren eenheidsworst dus er mochten niet zoveel uitzonderingen zijn) goed ook ik ben het ermee eens dat er tegenwoordig misschien wel eens te snel een etiketje op een mens wordt geplakt, maar volgens mij zijn we met z'n allen niet zo heel hard veranderd in de afgelopen pakweg 50 jaar.

Ik begrijp het gewoon niet, waarom zou je in het verleden blijven leven? We leven in het nu en gaan naar de toekomst. Er worden andere verwachtingen geschept, er zijn andere avonturen te beleven, we leven niet meer in vroeger.
Tuurlijk vind ook ik dat er bepaalde dingen minder goed zijn geworden, maar er zijn ook zaken die juist veel beter aangepakt worden. De balans blijft gemiddeld toch altijd in het midden liggen, anders vallen we om met z'n allen.

Probeer te leven zoals jij dat NU fijn vindt en probeer niet al teveel problemen te zien, maar juist uitdagingen. Uitdagingen kun je aanpakken, problemen worden veroorzaakt en gaan langs je heen. Zie het positieve, niet het negatieve; geniet van de kleine dingen en laat vroeger gewoon lekker vroegâh blijven...