MIJN NAAM IS KOOS

en ik ben werkeloos..........
Vandaag tot 12 uur gewerkt en daarna was het over.

De grote drukte is voorbij en waarom zou je dan nog geld uitgeven aan een medewerkster per slot van rekening.
Ik heb niet helemaal het idee dat dit van Christoph uitgaat, maar goed dat zijn dingen waar je alleen maar over kunt speculeren.

Wel ben ik gevraagd om de maand februari te komen werken (als het even kan hele dagen), dat is natuurlijk ook een topdrukte van je welste. Ik denk wel dat dat gaat gebeuren, alleen nog even kijken of ik dan 6 of 8 uur per dag wil werken. Christoph en ik hebben afgesproken dat ik 'm maandag vertel hoe of wat. Dit omdat Paul deze week naar NL gaat en daar nog wat werkzaamheden moet verrichten. We weten niet in hoeverre dit ook in NL moet gaan gebeuren (waarschijnlijk vrijwel niet), dus daar willen we het samen nog even over hebben want het kan dus zijn dat hij in februari in NL moet zijn.

Na m'n werk zijn we thuis lekker gaan eten en toen ben ik even heerlijk gestrekt gegaan. Niet echt geslapen, maar gewoon even lekker lui op bed gelegen. Daarna met de kinderen richting Brixenbach waar we een stuk omhoog zijn gelopen.
Wat een prachtig uitzicht toch zo op de bergen, ik vind het nog steeds fantastisch om te zien.
Joris en Sabine waren steeds stukjes naar beneden aan het sleeën. Op een bepaald moment kwam er een auto aan en Sabine ging keurig meteen aan de kant. Joris bleef gewoon doorsleeën terwijl ik continu riep dat hij moest stoppen en aan de kant moest.
Op een bepaald moment kwam Paul langs me rennen (ik kon niet zo hard op de sneeuw) en greep Joris in z'n kladden. De mevrouw in de auto had gelukkig gezien dat er een kind op een sleetje zat en die bleef hartstikke lief wachten.
We waren alle drie hartstikke boos op Joris. Die moest ook meteen ontzettend huilen van zoveel bozigheid. Vooral toen Sabine hem nog eens vertelde hoe vreselijk ze van hem geschrokken was. Daarna was hij ineens veel voorzichtiger en luisterde wel goed naar ons en naar Sabine. Pffff.

Om iets voor half vijf werd ik weer door Christoph gebeld dat er een probleempje was met het aanmelden van een nieuwe klant voor Brixnet. Thuisgekomen bleek dat hij wat zaken verkeerd had ingevuld. Het was een onduidelijk iets, wat hij niet had kunnen weten en wat Paul gelukkig heel snel kon oplossen. Andere Paul was ondertussen al bij de klant aanwezig en kon hem helpen om het zaakje weer op de rit te krijgen.
Volgende week ben ik de pineut om dit soort zaken te regelen, want beide Paulen zijn dan niet in Oostenrijk aanwezig. Ik weet in ieder geval hoe ik het zaakje moet resetten en Paul zorgt dat ik aanwijzingen krijg voor het bij klanten kijken hoe of wat.

Om iets over zessen waren we in Brixener Stube, het restaurant bij de camping, om de verjaardag van m'n schoonmoeder te vieren. Gezellig met opa en oma uit eten.
Opa had uiensoep vooraf, voor de rest hielden we het bij een hoofdgerecht en een toetje.
Nanno had een Rumpsteak, Gonnie een cordon blue van kalkoen, Paul had een Pfeffersteak, ik zalm in een heidelbeerensaus, Joris een frikandel met pindasaus en Sabine een kom fritattensuppe. We hebben allemaal heerlijk gesmuld.
Als toetje namen Gonnie en ik een kop thee met warme apfelstrudel met vanillesaus. Nanno hield het bij een Irish coffee; Paul, Joris en Sabine hadden alledrie een ijsje met fruit en slagroom.

Toen hebben we nog even een campinggast geholpen met het aansluiten van de electriciteit bij z'n camper. Het was een man die ik vanochtend al had geholpen, maar waar de stekker (waarschijnlijk door Christoph) van uit de stroomkast was gehaald. Alleen zat de stekker nu nergens meer in en had de goede man geen stroom meer. Eigenlijk had Anneke van het restaurant dit moeten oplossen (nou ja, haar man die met flinke koorts op bed ligt), maar die had daar echt geen tijd voor met een zaak die helemaal vol zat. Ach, toen hebben wij het maar even gedaan.
Daarna snel naar huis om warme kleding te halen, want de skischool gaf vanavond weer een demonstratie met vuurwerk en dat wilden de kinderen ook graag meemaken.
Uiteindelijk waren we rond half tien thuis en lagen de kinderen om kwart voor tien in bed.

En ik mag morgen uitslapen......