een rustige, maar wel volle dag

Zoals elke ochtend, begon ook deze weer met de wekker om kwart voor zeven. Helaas hebben we ook een wekker die om half twaalf 's avonds en om een uur of half zes (ons buurmeisje) afgaat dus een echt lekkere nacht heb ik de laatste tijd niet wat dat betreft.
Snel aankleden, kinderen uit bed helpen, ontbijttafel klaarmaken en dan snel het ontbijt wegwerken. Sabine naar school helpen en vervolgens Joris en mezelf klaarmaken voor vertrek.
De mannen hebben me vanochtend eerst naar de camping gebracht, waarna Paul Joris naar school ging brengen.

Het was een erg rustige ochtend, alhoewel ik me wel heb vermaakt. Gasflesje hier, wasmuntjes daar, camper met italianen proberen op een fatsoenlijk plekje te krijgen, flink onderuit gaan omdat je te snel wilt lopen en mensen die je even gezellig komen begroeten. Volgens mij heb ik hier echt de baan gevonden die op m'n lijf geschreven is. No-nonsense, handen uit de mouwen, gelukkig met gebruik van hersens (ik mag steeds meer van de administratie doen) en meedenken wordt erg gewaardeerd.
Wegens calamiteiten in het sporthotel heb ik het vandaag voor het grootste deel alleen moeten doen omdat Christoph daarzo aan het werk was en dat heeft gewoon wel wat.

Tussen de middag lekker naar huis gelopen waar Paul en de kinderen al op me wachtten met spätzle met geschnetzeltes en groenten uit het zuur. Lekker een glas sekt erbij en genieten maar. Toen nog even heerlijk kunnen uitzakken omdat de middagpauze weer op 2 uur is gezet en daarna weer aan de slag. De kinderen bleven thuis, Sabine ging huiswerk maken en Joris mocht achter de computer. Paul moest weer naar het gemeentehuis toe om daar de werkzaamheden verder te maken en ik heb me weer lekker op de camping vermaakt.
Toen ik aankwam, was Christoph nog bezig om de administratie af te maken waarna hij weer met een noodvaart naar het sporthotel vertrok.
Vanmiddag de administratie weer doorgelopen, want omdat we nogal veel verschillende formulieren moeten invullen, is een foutje zo gemaakt. En inderdaad was er iets mis gegaan wat ik weer snel heb kunnen rechttrekken. Wat dat betreft was het gelukkig vrij rustig, want dat nakijken kost veel tijd.
Tegen een uur of half vijf kwam Paul ook weer langs om een camera'tje te installeren om te kijken of we ook life-beelden van de camping kunnen gaan laten zien en andere Paul kwam toen ook nog even langs om het een en ander van brixnet door te spreken.
Natuurlijk kwam er om 5 voor 6 ook nog iemand die een gasfles nodig had en toen ik terugliep naar het buro kwam Joris op me afhollen: mamma, Christoph is er, Christoph is er. Dus ik natuurlijk met veel drama: O neeeeeeeee, is hij er nu al weeeeer!
Wat me een grote grijns opleverde met de opmerking: Ich muss dich auch immer kontrollieren :)
Wat ons is opgevallen is dat de heren Joris en Christoph het wel heel erg goed met mekaar kunnen vinden. Erg leuk om te zien.

Toen natuurlijk weer heel snel naar huis, broodje naar binnen gestouwd en met een noodvaart door naar cursus. Paul moest ook weer naar een klant, dus die heeft eerst de kids in bed gestopt, Anita heeft op de kinderen gelet en ik heb weer lekker Florent zitten plagen op cursus. Tja, dan moet hij maar niet vragen waarom er geen cursus Frans wordt gegeven hierzo. Open deur voor mij.
Florent, wie wil er nu toch Frans leren? Niemand toch? hahahaha Waarna we het kregen over het woord necken dat ik daarvoor gebruik, dat schijnt erg altmodisch te zijn. De uitdrukking die hier gebruikt wordt voor iemand plagen is: jemanden auf den Arm nehmen. Je zal toch iedereen maar op je arm moeten nemen die je plaagt....dan mag ik nog wel een tijdje heel hard op m'n armspieren trainen in de sportschool!