Strontmelig

Vandaag waren Florent ik en bij cursus strontmelig. Het maakte om en nabij niet uit wat er gezegd werd of we lagen samen alweer onder tafel van het lachen. Gelukkig pakte onze lerares Bea dat hartstikke goed op door het onderwerp op een bepaald moment op gezondheid te brengen. In de vorige cursus hadden ze het daar namelijk over gehad dat 1 uur lachen per dag gezonder is dan 10 uur joggen! En daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens.
We kregen het ook over muziek. Bea wil namelijk muziek en teksten van Christiane Stürmer, Herbert Grönemeyer, Wir sind Helden, Tic Tac Too en hoe heet die ook al weer dingetje Naidoo voor ons te pakken krijgen. Dan krijgen we terwijl we naar die muziek moeten luisteren de teksten voor ons als invuloefening. Hartstikke leuk natuurlijk. Ik geloof ook dat ik een extra punt heb gescoord om het feit dat ik Engeln fliegen Einsam van Christiane Stürmer en Mensch van Herbert Grönemeyer zulke goede nummers vind.

Maar goed, strontmelig dus, maar doordat ik nogal aanwezig ben op de cursus (of de rest is zo stil, dat kan natuurlijk ook) ben ik 1 van degenen die het meeste aan de beurt komen en daar leer je dan natuurlijk toch ook weer het meeste van.

Vanochtend ben ik wezen werken, terwijl de kids naar school waren en Paul eindelijk weer even rustig kon gaan zitten om een aantal zaken voor Computer Total te regelen. Door de ellende met Brixnet was dat toch heel even op het tweede plan gekomen en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Om elf uur kwam Paul me heel lief ophalen, zijn we snel even een boodschapje gaan doen om vervolgens thuis te gaan koken. Paul had pasta met een pestosaus (Paul z'n specialiteit) in z'n hoofd dus daar gingen we hard aan de slag.
Tegen twaalf uur gingen Paul en Anita de kids halen en terwijl Sabine ondertussen ook fijn thuis was gekomen, heb ik het eten afgemaakt.

Na het eten heb ik eerst een brief geschreven voor een meisje dat graag bij Paul stage wil komen lopen. We hebben helaas geen werk voor haar (ze moet een opdracht doen met programmeren en eventueel het in mekaar knutselen van printplaten enzo), maar hebben haar geschreven dat we haar wel in portefeuille houden voor het geval dat we wel iets krijgen waar ze wat mee kan.
Meteen maar even info bij AMS aangevraagd over het begeleiden van stagaires. Wie weet wat we in de toekomst toch nog kunnen betekenen op dat gebied (en je weet nooit of je er een goede medewerk(st)er aan overhoudt.

Daarna ben ik bij Sabine gaan zitten zodat we samen ons huiswerk konden doen. Ik denk dat het voor haar toch wel fijn is als ze ziet dat mamma ook huiswerk moet maken voor haar school. Ze vindt het namelijk zo nu en dan echt niet leuk dat ze elke dag maar weer zoveel moet doen.

Tegen een uur of kwart over vier kwam Paul weer thuis van een klantenbezoek en zijn we met antenne en meer zooi naar de camping gegaan om die weer te monteren.
De kinderen mochten lekker bij opa en oma spelen dus die waren ook weer blij.
Ik ben eerst nog even bij Christoph (heb je Sehnsucht naar me, hihihi) langsgelopen want die belde me helemaal in paniek op dat ik een idiote korting had gegeven blablabla. Gelukkig kon ik hem geruststellen dat het in dit geval ging om een korting van maar E 6,45 en niet E 122,55 zoals hij dacht. Zucht van verlichting.

Toen met Paul de antenne gaan doen. Dat gaat met z'n tweetjes toch makkelijker dan alleen. Paul moest continu op de ladder staan of met spullen in z'n handen dus dan is het makkelijk dat ik ernaast sta om spulletjes te halen, aan te geven of aan te pakken. Uiteindelijk is Paul tot de conclusie gekomen dat waarschijnlijk de zender van de eerste mast het probleem is. Daarvoor gaat zo snel mogelijk een oplossing komen, want dat is de hoofdader. Zonder dat ding gaat de rest dus gewoon hartstikke fout.
Nog even met z'n tweetjes bij Christoph staan kletsen, waar terloops zaken als internet over de kabel ter sprake kwam. Blijkt dat er op een heel groot deel van de camping gewoon kabel ligt! Paul ziet hier nieuwe mogelijkheden en Christoph werd ook meteen heel enthousiast toen hij hoorde wat de mogelijkheden kunnen zijn hiermee.

Toen weer heel snel naar huis gereden om een broodje met worst te eten, daarna heeft Paul me naar cursus gebracht. Hij heeft vanavond Anita les gegeven in de beginselen van het werken met de computer (we dachten dat ze meer wist dan dat ze weet) en voor wat ik heb gedaan.......mag je weer opnieuw beginnen met het lezen van deze blog.