En toen had ik er een carriëre als vuilnisvrouw bij

Vanochtend kreeg ik een sms-je: räumst mir bitte kartons raus
oftewel: wil je de dozen uit het daarvoor bestemde hok halen en klaarleggen om opgehaald te worden

nu had ik datzelfde al aan Christoph willen vragen dus ik schrijf terug:
heee dass wollte ich dir fragen, hahaha

krijg ik er weer 1 terug: Danke.

Tja wat moet je dan. Dus Petra stond vanochtend de dozen te verslepen. En je wilt niet weten wat de gasten op de camping daar nog allemaal in achterlaten.
Er hangen 2 zeer duidelijke aanplakbiljetten met daarop dat er alleen karton mag liggen, dat het papier in de müllcontainer moet.
Ik heb aardig wat kilootjes papier alsnog in de müll gestort. Verder zat er piepschuim, maar ook vuile zakdoeken, kurken, poetsdoekjes, zakjes met vuilnis, een zakje met hondenpoep (jakkes) en nog wat losslingerende zooi in.
Toen ik na een kleine 3 kwartier bijna klaar was, kwam Christoph langs om te kijken of hij me nog moest helpen, maar met 4 doosjes was hij klaar. In de müllcontainer lag deze keer gelukkig geen karton dus daar hoefde niet in gespit te worden.

Ik had dus ook keurig een briefje op de deur gehangen: Ich bin beim Müllcontainer.
Zegt Christoph: dat klopt niet hoor. Er moet staan: Ich bin im Müllcontainer....
Zucht....

Daarna in het buro nog even wat zaken doorgepraat, waarna ik de camping weer voor mezelf had.

Tussen de middag ging Sabine weer naar Sabrina en hebben de mannen en ik lekker de rest van de bonenprut met flink veel tomatensla erbij gegeten. Toen nog een bakje vruchtenyoghurt en wij konden er weer tegenaan.

Om 13.00 uur moesten we bij de garage zijn voor de APK (Pickerl). Dus gezellig met z´n drietjes ernaartoe en terug lopen. Daar hebben we door Joris zijn lage tempo een uur over gedaan, maar het was wel heerlijk.
Daarna ben ik op bed gestort. M´n bekken vond het welletjes. Vanmiddag had ik vrij dus naar de camping hoefde ik ook niet.

Daarna nog het huis enigszins in orde gemaakt, want morgen komen 3 vrienden/ex-collega´s van Paul een paar dagen skiën en er blijft er eentje bij ons in de kelder slapen. Paul heeft zich te pletter gepoetst en gedweild en het resultaat mag er zijn, het ziet er netjes uit.

Om kwart voor zeven zijn we met z´n allen in de auto gesprongen en ben ik weer naar cursus gebracht. Daar weer lekker bezig geweest en aan het einde hebben Bea en ik nog heel even staan brainstormen over de klachtenbrief van Paul voor Austria Telekom. Daardoor duurde het wat langer voordat ik wegging, waarop ik al een sms-je van Paul kreeg waar ik bleef.
Toen snel naar beneden gerend en weer door de sneeuw naar huis gereden.
Er ligt eigenlijk wel genoeg, maar ik blijf het mooi vinden al dat witte spul...