Schrikken

Vandaag een redelijk rustige dag gehad. Vooral vanochtend was het heel erg stil bij mij in het buro, dus ik ben maar wat klusjes gaan doen die ook gebeuren moeten, maar waar je vaak niet goed aan toe komt. Munten verzamelen dus en wat zaken controleren. Goed dat ik dat deed, ik vond onder andere een douche die niet deed wat 'ie zou moeten doen en dat is toch wel irri.
Gister aan het eind van de middag had ik ook al even de kraan van het babybadje gerepareerd, waarvoor ik natuurlijk naar een complimentje heb gevist, hahaha.

Ook hadden we vandaag problemen met de email. Het mailadres van de camping bleek ineens niet meer te bestaan. Dus meteen Paul opgebeld en die heeft het zooitje nagetrokken. Daaruit bleek dat de provider het nodig vond om een server update te doen zonder dat de klanten te melden! Heel erg handig maar niet heus.
's Middags ook al allerlei problemen met het internet. Dat bleek er ineens helemaal uit te liggen. En natuurlijk kon weer niemand van AON ons vertellen wat er nu aan de hand was en wat ze er aan gingen doen. Aaaaargh! Doodmoe wordt je van die gasten.

Paul was op dat moment even bij mij in het buro bezig en toen zagen we dat 1 van de vlaggen van de camping op half zeven hing. Die heeft Paul toen snel naar beneden gehaald, want er staat een caravan onder en daar moet het ding natuurlijk niet bovenop donderen.

We staan nog even te praten en toen komt ineens de vrouw van Paul Rense binnen rennen dat Paul helemaal niet lekker is en snel naar de dokter moet. We zagen 'm al zitten in de auto en hadden er allebei geen goed gevoel over.
Toen even later de heli aan kwam vliegen en koers zette naar de praktijk van de plaatselijke arts wisten we zeker dat het niet goed was.
Omdat ik niet weet of hij het wel leuk vindt dat ik hier verder details neerzet, doe ik dat niet, maar laten we maar zeggen dat we ons lam geschrokken zijn.
Gelukkig gaat het op dit moment alweer beter met 'm en daar zijn we blij mee.

Nu moet ik zo nog verder met de rest van de strijk (bleeeegh) en de was staat ook al weer vrolijk achter me te draaien, want Paul komt er maar niet aan toe, die zit ook vaak bij klanten.
Ik zal blij zijn als ik straks weer even werkeloos ben, dan kan ik het huishouden tenminste weer eens op orde brengen en weer eens gezellig met de buuv naar de sportschool. Ik merk toch dat ik dat begin te missen hoor.