In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, maart 21, 2006

en weer gingen we rodelen

Nadat beide kids vanochtend weer op school waren afgeleverd, eerst met de vuilnis naar de AWZ. Dat moet gewoon 1x in de 2 weken gebeuren, dan is de berg vuilnis tenminste weer weg.
Daarna naar de Schlecker want mijn haar begint weer aardig grijs te worden en Paul heeft nogal last van z´n keel.
Natuurlijk kwamen we er niet weg, want de kassadame (onwijs aardig mens, blijft maar l*llen) moest natuurlijk even een praatje maken. Tien minuten en veel Tirools later gingen we weer naar huis, haha.

Toen allebei aan de slag. Paul met z´n werk en ik aan het huiswerk. Ik merk op dit moment heel goed dat er best nog veel weggezakt is en dat wil ik heel graag inhalen, dus ik moet gewoon elke dag flink tijd gaan maken. Daarna natuurlijk ook nog aan het huishouden gewerkt.
Om kwart voor twaalf met Anita de kleintjes weer opgehaald. Daarna mochten wij Anita´s auto weer lenen om te gaan rodelen. Eerst bij de billa semmels met warm gehakt en leverkaas gehaald. Daarna snel Sabine van school gehaald. Erg blij, want ze heeft haar gymtas weer gevonden, het ding lag in de poly...
Snel naar Westendorf gereden en onze broodjes lekker in de gondel naar boven opgegeten. En toen weer lekker hetzelfde parcours als zondag gerodelt. Dit keer een flink stuk harder dan vorige keer, want nu kenden we de weg natuurlijk! Omdat het flink dooit hadden we flinke hobbels in de rit en zo nu en dan vlogen we in plaats van dat we rodelden. Waanzinnig!
Toen we bij Schrandlhof aankwamen, stond de bus al klaar, dus wij snel daarnaartoe gelopen om mee te rijden.

Weer snel naar huis, want Sabine moest haar huiswerk nog maken, haar haren nog wassen en ook nog naar de camping naar opa en oma, want oma zou haar nog helpen met haar breiwerk. Tegen een uur of vier stonden opa en oma ineens voor de deur, dus in plaats van dat wij naar de camping gingen, konden we mooi thuisblijven.
Dat kwam goed uit, want om half vijf kwam Anita alweer met Lydia. Het is per slot van rekening alweer dinsdag en Anita moet naar cursus.

´s Avonds lekker patatjes gegeten en om kwart over zes heeft Paul Lydia in bed gestopt. Linda kwam om kwart voor zeven thuis en die heeft Paul ook meteen door naar bed gemikt.
Toen moest Paul weer naar een klant en heb ik even lekker Tirol Heute gekeken.
Om half acht ook onze kinderen in bed gestopt en nog even naar boven gelopen om Lydia boos toe te spreken. Die probeert momenteel haar zin door te drijven door continu te gaan lopen janken. Nou, niet bij Petra dus! Voor het schrikeffect een tik op haar billen (met slaapzak, pyama en luier ertussen, dus iets voelen heeft ze volgens mij niet gedaan) en een boze stem opgezet. Toen probeerde ze het nog een keer, maar hoefde ik alleen maar boos haar naam te zeggen. Sindsdien slaapt mevrouwtje gelukkig.

Voor de rest wil ik iedereen nog een fijne avond wensen.
Tot morgen!