klapperpistool en ballonnen

Vanochtend heeft Paul samen met Anita Joris naar school gebracht en ik ben met Sabine met de auto naar haar school gereden.
Ik moest namelijk om 8 uur beginnen en om 10 uur door naar de sportschool, dus dan is de auto voor mij :-)

Weer begonnen met het rondje over de camping en daarbij een nieuwe gast ontdekt op de wei. Die waren gisteravond aangekomen en waren door een vriendelijke campinggast naar de wei geloodst. In het donker zijn de camperplaatsen wat lastiger te vinden dus dat was voor ons ook geen enkel probleem.
Er was lekker wat aanloop dus voordat ik het wist wat het alweer tien uur. Snel in de auto gesprongen en naar de sportschool gesjeesd. Daar een goed kwartier opgewarmd, vervolgens een 35 minuten krachttraining en toen een uur duurtraining. Voordat ik het doorhad was het alweer kwart over twaalf, dus snel richting huis.
Daar een broodje gegeten en toen was ik lui. Dus even op bed gaan liggen en toen ging het licht uit. Om 3 uur werd ik wakker van een huilende Joris, dus snel uit bed en de kinderen weer bij mekaar geveegd want oma zou komen.
Met de kids en oma Gonnie naar mevrouw Payrleitner gegaan. Ze doekt haar winkeltje op, wat een ontzettende verarming is voor het dorp, maar ja, ze wil graag van haar pensioen gaan genieten en heeft geen opvolger voor de zaak.

Daar heeft Sabine allerlei prachtige ballonnen gekregen en Joris een echt klapperpistool. Tja, dat vond mamma zelf vroeger ook altijd zo mooi, dus nu de kans er was heb ik de kinderen eens fijn kunnen verwennen. Als je bedenkt dat er op alles 50% korting was, dan heeft het me gelukkig geen kapitalen gekost (maar goedkoop is ook anders).

Toen nog even langs de Billa om avondeten voor bij opa en oma (de kinders mochten daar weer blijven eten) en toen naar de camping. Het was ondertussen alweer kwart voor vijf dus ik ben alvast aan de slag gegaan. Dat was ook weer goed, want om vijf uur stond er alweer van alles voor het buro.
Christoph bleek ook nog op de camping te zijn geweest en had mensen geholpen met het aansluiten op 16 ampère. Hij kwam ook nog heel even langs, maar het buro stond toen vol met mensen dus meer dan: alles hier oké, hebben we mekaar niet kunnen zeggen.

Om 6 uur was Paul nog bij een klant bezig dus ik ben naar huis gelopen. Om half zeven was Paul ook weer van de partij en zijn we heel stiekem naar de McDonalds gereden om daar een hapje te eten. Tja, dat mogen de kids natuurlijk niet horen, want anders worden ze jaloers.
Toen naar opa en oma gereden om de kinderen op te halen en daar hoorden we dat Anouk Schreuder (van die voetballer) is overleden. Een vriend van Paul is heel goede vrienden met die familie dus we kenden het verhaal en dan schrik je toch weer. Heel mooi om te zien dat het hele voetbalstadion een minuut stilte in acht nam.

Daarna snel naar huis, want het was ondertussen alweer kwart voor negen en de kinderen snel naar bed gedirigeerd.
Nog even wat relaxen en toch een klein beetje op tijd naar bed. Morgen is het per slot van rekening gewoon weer een werkdag voor me.