Het moest er een keer van komen

dat het gerucht de ronde ging doen en vandaag was het zover:
Ik ben met Christoph getrouwd!

Er kwam een klant bij me die vroeg of m´n man even bij hem langs wilde komen. Dus ik vroeg aan hem: m´n man? Ja, uw man, die op de trekker, kan die even stroom bij me komen afsluiten?
Nu pieste ik zowat in m´n broek, maar goed, ik heb meneer dus maar even duidelijk gemaakt dat Christoph NIET mijn man is, maar m´n chef en dat ik hem wel even van de stroom af zou helpen. hihihi, nu ben ik dus niet meer met Ton getrouwd (van het restaurant, dat vragen ze me ook nogal eens) maar voor de verandering met Christoph, hahahaha.
Het blijft leuk zo´n camping!

Toen Christoph langskwam hem dus ook het nieuws maar even verteld, tja het is toch handig dat hij ook weet dat we getrouwd zijn.
Nog even gefilosofeerd over rijk zijn.
Ik heb hem verteld dat ik stinkend rijk ben:
- ik leef in het wat mij betreft mooiste land ter wereld
- ik heb genoeg geld om lekker te leven
- ik heb de liefste familie van de hele wereld
- ik heb hartstikke leuk werk. weliswaar moet ik met een idioot samenwerken (heb ik letterlijk zo gezegd), maar hij is wel verrekte aardig (heb ik ook gezegd)
- en ik ben ook nog eens behoorlijk gezond

Dan is mijn definitie van rijk helemaal gevuld.
Vond ´ie gek hoor, maar ja ik denk nu eenmaal vaak over dat soort zaken na en praat er dus ook graag over.
Dat er nu genoeg sneeuw ligt dat weet ik al en mekaar plagen, hadden we ook al gedaan, dus dan maar eens over wat anders praten.

Vandaag om 13.15 uur moesten Joris en ik bij de kapper zijn en ik was erg benieuwd, ik was er nog nooit geweest.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk niet echt kan zien dat ik geweest ben. Ik heb het alleen maar een beetje bij laten knippen en alhoewel ze weer hun stinkende best hebben gedaan met föhnen (alleen droogföhnen hoor, aan mijn haar is toch geen eer te behalen...) en er daarna toch nog maar rollers in zijn gezet, zag je daar na een kwartier al niets meer van. Wel weer goed voor mijn talenkennis, want de dames praten onder mekaar natuurlijk plat tirools. Ik merk dat ik het al beter begin te verstaan, dat is wel fijn. Nu nog eens kijken of ik een tirools accent kan ontwikkelen, dat lijkt me pas echt lachen.

Vanmiddag stond er natuurlijk meteen weer een camper voor m´n deur toen ik openging en daarna helaas vrijwel niets meer. Wel wat mensen langs geweest voor wat wasmuntjes en een praatje, maar het was erg rustig.
Christoph zat weer in het sporthotel dus ook die niet gezien en gekke of echt leuke dingen hebben we vandaag niet meegemaakt.

Om 18.00 uur de tent dichtgegooid en de kinderen opgehaald bij opa en oma. Die hadden daar al lekker patatjes gegeten en dat zag ik voor mezelf ook wel zitten. Thuis dus snel patat voor mezelf gebakken. De overgebleven worstjes van tussen de middag erbij en een bak satésaus en Petra was weer tevreden.

Paul is ondertussen met de mannen naar de sauna in Kitzbühel dus die zie ik ergens in de loop van de avond vast wel weer een keer.