rommel

Tjonge jonge was Sabine daar gisteren een hele morgen op de berg, is ongeveer het enige dat ik erover gehoord heb: ze liepen allemaal veel te hard en dan gingen ze uitrusten, maar als ik er dan aankwam dan moesten we weer verder dus ik kon nooit uitrusten.
O ja, ze waren nog bij een een of andere see geweest en dat was mooi, er waren veel vissen en ze had blaren, maar dat had ze eigenlijk pas thuis gemerkt.
Tot zover het verslag van de wandeldag.

Ik ben gisteren om half 1 Joris van school gaan halen en daarna hebben we thuis lekker patatjes voor onszelf gemaakt. Ik had de patat er nog niet inzitten toen ik alweer gebeld werd. Waar ben je? Ja, thuis waar denk je anders.
Kan je niet komen, de trekker is klaar en ik moet naar Kitzbühel gebracht worden...
Dus Petra sprong weer in de auto om meneer naar Kitz te chaufferen. Daar ik gisteren ongelooflijk melig vervelend was natuurlijk ook weer flink zitten plagen. Blijft toch altijd lachen.
Om half zes begonnen met vegen, want er was weer een hele ploeg aan het grasmaaien geweest en nadat Christoph er met de veegmachine (nieuw aangeschaft om te zorgen dat alles sneller netjes is voor de gasten) eroverheen was geweest, zou ik de laatste restjes nog even wegvegen. Zo gezegd zo gedaan. Het zag er netjes uit, toen Christoph besloot om ook nog even nat na te vegen, zodat het extra schoon werd.
Toen ik even later moest komen kijken (ondertussen nog een ander stukje geveegd en met een engelse gast staan praten) moest ik toch een beetje huilen. Er lag weer allemaal -nat- gras... Boehoehoe. Had ik daarvoor m´n best gedaan.
Dus de bezem weer gepakt en opnieuw begonnen. Vond Christoph dat ik overdreef en dat ik gewoon naar huis moest gaan. Ik heb hem maar naar huis gestuurd en ben zelf eerst nog even wezen vegen. Half zeven kon ik dan tenminste met een fatsoenlijk gevoel naar huis; de ergste ramp was weer weg.

Vanochtend hebben Paul en Sabine heel zachtjes gedaan, zodat Joris en ik net even wat langer konden slapen. Zelf wilde ik om 8 uur op de camping zijn om een controle ronde te fietsen (ik ben trots op mijn kampeerders, allemaal netjes het nummerbordje achter het raam), maar eerst nog even snel langs de billa voor een käsestangerl, want ik had nog niet gegeten. Vroeg de kassière of m´n man niet alles mee had genomen, want hij was toch ook net hier :) hihi het is toch wat wordt dat ook al gecontroleerd.
Na de controle ronde ook nog de inrit geveegd, want daar lag ook nog allemaal gras, zag er niet uit en dan erger ik me daar aan en dan moet dat meteen opgeruimd natuurlijk.
Kreeg ik van Christoph op m´n kop. Ik heb toch een veegmachine, dan hoef jij toch niet met een bezem te gaan lopen. Ja, als ik op jou moet wachten dan zit ik hier met sint juttemis nog.
Daarna allebei weer flink aan de slag gegaan, ik met de administratie hij met de vuilnis. Werd ik na verloop van tijd weer uit m´n bureau getrokken omdat ik moest helpen met aanwijzen omdat meneer met de trekker verkeerd stond en niet kon zien of hij de vuilcontainer niet tegen de trap aan zou zetten.
Nou, dat werkte dus ook voor geen meter, want hij begreep mijn aanwijzingen niet. Vond mijn signalen voor: kom maar en DRAAIEN er hetzelfde uitzien....
Moest ik even later een pin uit de verbinding tussen trekker en container zien te trekken, maar zoveel kracht heb ik niet (hij had er zelf ook moeite mee), waarop ´ie weer begon te emmeren waarom hij mij eigenlijk voor zulke klusjes vraagt omdat ik toch niets kan enz. enz.
Tja, dat gaat gewoon in het voor ons bekende en absoluut niet al te serieus zijnde, hard-tegen-hard spel. Alleen was het bij sommige mensen van de camping ietsje verkeerd gevallen. Die vonden het heel erg dat Christoph zo tegen me stond te schelden, terwijl ik me totaal niet aangevallen voelde.
Dus lieve mensen, als wij tegen mekaar schelden, laat maar lekker gaan. Zo zijn we nu eenmaal. We vinden mekaar desondanks toch wel lief (alhoewel we dat mekaar natuurlijk niet toegeven, haha).

Verder kwam Paul ook nog even gezellig langswaaien op de camping, kon hij meteen helpen met een Australia nummerplaat op de radlader schroeven. Die had Christoph ooit uit Australië meegenomen en dat is natuurlijk mega cool dus die moest erop. Ik vind alles best alleen ga ik niet zeggen dat ik het cool vind als ik dat niet vind. Tja, dat moet ik nog dagen horen vrees ik.
De hele middag heb ik besteed aan het controleren van de rekeningen en ik heb er nog een aantal gevonden die niet goed in de pc stonden en dus nog uitgedraaid moesten worden. Voordat je dat allemaal voor mekaar hebt, ben je ook weer een aantal uur verder, dus eind van de dag was het ook weer snel.
Toen ik nog even m´n standaard rondje aan het fietsen was, werd ik door mensen geroepen of ik ook een biertje kwam drinken. Christoph zat daar ook al samen met vriendin en andere collega dus vooruit Petra ook even zitten om wat te drinken. Natuurlijk geen bier, want dat lust ik niet, maar een sapje is ook goed.
Werd ik gebeld door Paul (nou ja, het bleek Sabine te zijn) waarvan ik begreep dat hij kwaad was dat ik nog steeds niet thuis was. Dus nadat ik duidelijk gemaakt had aan de anderen dat ik onder de plak zit en dus naar huis moest, snel naar huis gefietst, waar Paul heel verbaasd was. Hij was namelijk helemaal niet boos. Zat gewoon gezellig met Joris X-box te spelen.....
Miscommunicatie noemen ze dat geloof ik.

Nog even snel een broodje gegeten en daarna lekker met Sabine op bed liggen kletsen en Nintendogs mogen bewonderen. Paul moest ondertussen weer weg. Is vanavond aan ene Widauer C. aan het uitleggen hoe hij het een en ander op de pc moet zetten/gebruiken weet ik veel en daarna gaan ze vermoedelijk samen een biertje drinken.
Ik heb ze in ieder geval allebei gezegd dat ik daar geen bezwaar tegen heb dus dat ze zich voor mij niet hoeven inhouden :D

De kinders liggen ondertussen lekker in bed, de afwasmachine staat te draaien en Petra vermaakt zich verder wel.

Morgen nog de ochtend werken en dan ben ik de rest van het weekend vrij.
Gekregen van mijn chef, omdat ik deze week zo hard gewerkt heb.....

Ik vrees dat ik die tijd deels zal moeten gaan gebruiken om de rommel hier in huis op te ruimen, want jongens jongens, er is hier weer een bom ontploft dat wil je gewoon niet weten!