Frauentreff en meer

Een mens heeft het soms ineens druk op een dag.
Vanochtend begon met het feit dat we geen van drieën zin hadden om uit ons bed te komen, maar goed, we hebben het uiteindelijk wel gered.
Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, moest ik nog even langs de camping om daar wat correcties op mijn engelse vertaling op te halen. Daar Christoph natuurlijk overal was behalve in het buro, nog even met een gast staan praten en daarna de spulletjes meegenomen.
Thuisgekomen daar snel aan begonnen, maar na driekwart moest ik weer weg want om 9 uur was er in de Pfarrsaal een vrouwenbijeenkomst. Dit keer ging het over kruiden in de tuin. Op zich leuk, alhoewel ik geen echt tuinmens ben. We waren ongeveer met 15 vrouwen, wat voor een eerste echte bijeenkomst (er was alleen een voorbijeenkomst geweest en toen waren er maar 4 vrouwen) helemaal niet slecht is.
De expert was een aardige man maar hij praatte heel snel en dat anderhalf uur achter mekaar! Pfffff vermoeiend hoor. Kon gelukkig wel alles verstaan.
Geen koffie blijven drinken want ik wilde de campingpagina´s snel afmaken. Dan ben ik daar ook maar weer vanaf.

Toen ik die af had was het al weer tijd om de kinderen van school te halen. Thuisgekomen moest ik nog beginnen met koken, gelukkig had Martina me al een ideetje aan de hand gedaan, want ik wist echt even niet waar ik zin in had. Een pasta doet het altijd goed, dus dat heb ik dan ook maar gemaakt. Heerlijk buiten gegeten, want het weer was vandaag weer prachtig.
Het was ondertussen alweer bijna twee uur en om drie uur moest ik in Kitzbühel zijn voor weer een scholingsbijeenkomst voor de Kitzbüheler Alpen.
Was weer interessant en om kwart over vier ben ik weer naar huis gegaan omdat Sabine om 5 uur weer bij de schützen moest zijn.

Dit keer heeft ze een score gehaald van 158. Ze was zelf natuurlijk vreselijk ontevreden want het was 12 minder dan de vorige keer, maar ik vond het helemaal niet zo slecht en de leraar ook niet. Die zei ook al: het zou me wat zijn als je nu alweer je record verbreekt. Dan hebben al die jongens die al heel lang oefenen voor niets getraind.

Omdat we geen zin hadden in brood heb ik voor ons allemaal een appelpannekoek gebakken. Daar zat per pannekoeken ongeveer anderhalve appel in, dus we zaten vreselijk vol.
Natuurlijk nog even uitgebreid met papa gebeld en toen reteketet naar bed.
Ze slapen vandaag samen, want het heeft aardig geonweerd en dan zijn ze allebei een beetje bang. En ach.... wie ben ik dan om ze te verbieden om samen te slapen.

Ik ga me nu nog even voorbereiden voor morgenochtend. Er moeten in het systeem van het tourismusverband nog wat zaken vertaald worden die ik niet vanuit huis kan doen. Daarom wil ik dat nu alvast op papier gaan zetten, zodat ik morgenochtend daar in het buro met Christine samen de zaken kan veranderen.