Ondertussen ben ik schilder

Tja, het hele zwikkie moet natuurlijk ook van kleur voorzien worden en dat is nogal een werk. Continu proefstukjes maken om te kijken of de kleur wel is wat ik ervan verwacht. Zo niet, dan nog een keer en nog een keer enz. En daar ik niet de meest getalenteerde schilder ben, kost het gewoon nogal wat tijd.

Gisteren een experiment met de raampjes gedaan. Echt op hoop van zegen, want nog nooit gedaan en geen proefstukje. Maar het is aardig gelukt.
Eerst de raampjes een beetje ingekleurd en vervolgens piping gel (doorzichtige zooi) erover gespoten. (sorry dat mijn ingespannen kop er ook opstaat, maar die er afknippen vond ik ook zowat):


En nog een keer van de andere kant, zo kun je goed zien hoe het spuiten in z´n werk gaat:


De voorkant met ingekleurde raampjes:


En met de houtkleur erop:


Als laatste foto voorlopig even alle stukken van het huis die ik geverfd heb.



Ook de buitenmeubeltjes heb ik gedaan, maar die pasten er even niet meer bij. Zijn ook nog niet in mekaar gezet, dus die laat ik op een later tijdstip nog wel zien.

Heb ik al verteld dat ik Paul gisteren ook vrijwel niet gezien heb? Die blijft van de ene naar de andere klant rennen. Gisteravond was het zelfs zo druk dat we geen tijd hebben gehad om samen te eten. Dus toen we om half tien naar de camping moesten om te kijken waarom de server geen reactie meer gaf (Telekom storing, dank u...die was net opgelost dachten we) zijn we daarna snel een tosti gaan halen. Tenminste iets in de buiken. Was al lang blij dat de kinderen al gegeten hadden, die kunnen natuurlijk niet zonder eten hun bedjes in.

Vandaag ga ik flink aan het cake bakken. Per slot van rekening is de verjaardag vrijdag al, er moet natuurlijk het een en ander in mekaar gezet worden en dan is het handig dat de cake niet pas op het laatste moment te voorschijn komt.
Gelukkig de meest simpele cake ter wereld: bloem, bakpoeder, boter, suiker, eieren, hele zooi mixen, in de oven en klaar!

Update volgt.