Gescheurde voetband

Donderdag was ik ziek. Zo te merken een buikgriepje opgelopen die ook op m´n maag is geslagen. Niet echt prettig dus vrijwel de hele dag in bed gelegen.

Gisteren gewoon weer uit de veren, vertaalwerk gedaan, rekeningen geschreven met Paul, huishouden weer zo goed en kwaad als het ging bijgehouden.
´s Middags ging Paul weer met wat vrienden boogschieten. Iets voor half 1 heb ik hem bij het trefpunt (café central) afgezet en toen hij om half vijf nog niet thuis was, maar eens een sms gestuurd. Een rondje Bockern duurt normaalgesproken een uur of 2 dus ik begon me een beetje ongerust te maken.
Ging een kwartier later de telefoon. Hoi met mij, we zijn op een baan bij Waidring en ik lig hier in het bos op de grond. Ben door m´n enkel gegaan en kan niet meer verder lopen, dus wacht op de Rettung. Oeps! dat kunnen we niet hebben hoor, we zijn van je mobiliteit afhankelijk.
Een kleine anderhalf uur later mochten we Paul gelukkig weer ophalen vanuit St. Johann. Hij heeft waarschijnlijk een band bovenop z´n voet gescheurd. Mocht kiezen uit gips of een brace en heeft voor het laatste gekozen. Tja, met gips ben je toch behoorlijk immobiel en ook zaken als in bad liggen kun je dan gevoegelijk vergeten.
Als je dan bedenkt dat half september Nederland weer wacht met een opdracht, dan kun je je voorstellen dat we toch graag willen dat Paul zo mobiel mogelijk is.
De brace moet 6 weken om blijven. Wel een flinke tijd, maar ja het moet toch genezen.

Vandaag is Paul alweer gewoon in de auto gesprongen naar een klant, ik hoefde niet te sturen wat ik eigenlijk wel had verwacht.
Verder een rustige dag. Allebei redelijk veel rust genomen. Bij mij is de griep nog niet weg en Paul is nog erg moe van de klap van gisteren. Hij heeft na het verzwikken van z´n voet nog doorgelopen, maar ging even later van de pijn bijna van z´n stokje. Daar wil je lichaam wel op reageren met vermoeidheid.

De kinderen zijn vandaag weer superlief geweest. Sabine is bezig geweest met haar nieuwe passie; zelf kleding maken. Ze heeft voor haar beertje wat in mekaar genaaid met de kindernaaimachine die we van mijn tante Joke hadden gekregen. En voor zichzelf heeft ze een shirtje half aan flarden geknipt en loopt daar nu trots in rond! Oma riep al dat ze veel te koud gekleed is, maar dat kan haar natuurlijk niets schelen. Joris heeft heerlijk het spelletje Worms gespeeld op hun pc en natuurlijk zijn zus bijgestaan (of in de weg lopen, het is maar hoe je het ziet) bij het naaien.
Vanavond mogen de kinderen weer gezellig bij opa en oma slapen, wij hebben met Andi afgesproken dat we mekaar weer bij Tresor ontmoeten en verder zien we wel.