Joris op de gekke fototoer

Zaterdag was weer zo´n dag waar niet heel veel over te vertellen valt.
Gewone bezigheden zoals werk, huishouden en daar houdt het zo´n beetje mee op. Wel heeft Joris erg lopen experimenteren met de fotocamera en daarbij heeft hij een gekke fotoserie van zichzelf gemaakt.
Ik vermoed dat ik familie en vrienden hier wel een plezier mee doe dus daar komt de serie foto´s met in de hoofdrol: JORIS DE KLORIS









Hij heeft zich helemaal rot staan lachen om zichzelf, dat was voor ons nog wel het allermooiste.

Zaterdagavond hadden we met vrienden afgesproken, maar dat hebben we niet lang uitgehouden. Het was in het begin gezellig, maar later kwam vriend Andi met een nieuwe vriendin en die waren na 2 hele leuke dagen samen begonnen met ruziemaken en dat was niet echt leuk zullen we maar zeggen. Paul voelde zich helemaal niet lekker en toen vonden we het wel genoeg. Om 22.00 uur zijn we weer naar huis vertrokken, voor de alcohol blijven we niet zitten, zoveel houden we daar nu ook weer niet van.

Vanochtend was het prachtig weer en nadat we uitgeslapen hadden, hebben we de picknickrugzak ingepakt en zijn we de berg opgegaan. Dit keer zijn we vanaf Hoch Brixen richting Oberkaslach gelopen, een groot deel door het bos en dat is echt een prachtige weg.
Natuurlijk ook in het bos foto´s gemaakt. Eerst een paar van de kinderen.




Verder waren de kinderen weer op paddestoelenzoektocht en er moest van elke nieuwe gevonden paddestoel een foto gemaakt worden.




Toen hebben we nog een stuk over de weg gelopen. Ook daar weer een paar prachtige plaatjes geschoten.



Op een mooi plekje zijn we gaan zitten en hebben lekker gepicknickt. We hadden kaas, extrawurst, gekookte kipfilet, bieslook, paprika, komkommmer, appels, smeerkaas en nog wat vleeswaar. Daarbij een fles citroenlimonade en natuurlijk onze picknickset. Helaas begon het te betrekken toen we daar zaten, maar het bleef droog en dat was het belangrijkst. Het wordt bijna saai (hihi) maar ook hier was het uitzicht weer sprookjesachtig.



De kinderen hadden ondertussen een stok gevonden die volgens hun erg op een paard leek dus daar werd paardje mee gespeeld. Prachtig hoor met z´n tweetjes de weg afhobbelen op een stok :) Daar wordt een mens vrolijk van.
Een stukje verderop zijn we het bospad weer opgegaan. Echt zo´n paadje waar niet heel veel mensen komen, maar wat erg leuk is om te lopen. En daar kwamen we de mooiste paddestoel tegen van alle die we al gezien hadden. De enige echt van kabouter spillebeen (kijk maar hij is stuk):


Rustig aan zijn we weer naar de lift gelopen. Ten eerste was er onderweg natuurlijk veel te veel te zien en ten tweede zijn Paul en ik allebei nogal grieperig dus we konden ook niet zo hard.

Thuisgekomen zijn de twee zieke oudelui maar even op bed gaan liggen terwijl de kinderen buiten gingen spelen. Toen heeft Sabine Joris eens echt goed leren fietsen! Wij hebben het al heel vaak geprobeerd, maar hij durfde steeds niet.
Maar ja, als zijn zus het zegt...... Als je op de link hieronder klikt, kun je een filmpje bekijken.



Wij natuurlijk supertrots op onze grote jongen. Durft eindelijk op z´n fiets bij het huis te rijden. Op de straat mogen ze hier sowieso niet fietsen zonder fietsbewijs, maar hier voor het huis is natuurlijk al heel wat.

Vandaag vroeg naar bed, want het lijf wil niet meer.