In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zondag, september 02, 2007

Moeilijk

Gisteravond eerst gezellig in Tresor geweest, waar vriendje Andi wegens geldgebrek niet kwam. Toen opeens bedacht dat we bij vriendinnen Moniek en Charlotte in Kitzbühel langs konden gaan. Gelukkig waren ze nog wakker en vonden het supergezellig dat we langs zouden komen.
Daar heel gezellig zitten praten en later nog een spelletje zitten doen. Voordat we het wisten was het half 3 en wilden we toch maar eens op huis aan.
Om half 4 nog wakker gebeld door Andi, die blijkbaar toch ergens was gaan doorzakken. Maar goed, dan neem ik niet meer op natuurlijk. Mafkees, je belt toch niet om half 4 ´s nachts iemand op als je niet zeker weet dat diegene wakker is.

Vanochtend eerst de kinderen gehaald, een broodje met gyros gegeten en toen weer naar het campingrestaurant want Addy had gebeld of we even langs wilden komen. We moesten inderdaad nog steeds langs vanwege de computer dus dat hebben we gezellig met z´n allen gedaan.
Toen we aankwamen, troffen we 3 zeer verdrietige mensen.
Omdat ze geen zin hadden (is in ieder geval hun verhaal) om naar de chef z´n pijpen te dansen, was van de een op de andere dag hun pacht opgezegd. Oftewel, dank u voor de centen en u zoekt het verder maar uit.
Dus we zijn met z´n allen gaan zitten en hebben bedacht welke panden er in Brixen eventueel te pacht zijn en hebben telefoonnummers opgezocht. We hadden onder andere Wirtshaus am Brixenbachl op het oog, maar dat bleek ondertussen al vrijwel vergeven te zijn. En aan bekenden van ons nog wel, super voor ze, jammer voor de mensen van het campingrestaurant. Nog een heel heen en weer gebel om te kijken of we nog ergens snel opslagruimte voor ze konden regelen, want tja hun inboedel moet ook mee.
Ook dat is helaas niet gelukt, maar ja, meer kunnen we toch niet doen voor ze.

Wel moeilijk vinden we, aan de ene kant kennen we mekaar amper, aan de andere kant wil je mensen graag helpen als ze in de problemen zitten. Nou ja, wij vragen in ieder geval flink rond veel meer kunnen we helaas niet voor ze doen.
Lastig is dat als je niet uitkijkt je veel te betrokken wordt en dan moet je straks andermans problemen op gaan lossen en dat is ook niet de bedoeling.
Vooral de reden vinden we in dit geval heel moeilijk en eigenlijk willen we daar ook liever niets mee te maken hebben. Per slot van rekening moeten wij BrixNet zien te runnen.