Einde van de blogpauze

Na ruim een jaar niet meer bloggen, ga ik toch weer beginnen. Ik merk dat ik het heel erg jammer vind, dat ik geen foto´s en berichtjes meer heb van deze periode, want een fotoboek of zoiets houd ik niet bij.
Daarom ga ik maar eens beginnen met het afgelopen weekend.

Zaterdag was het weer zover: de Almabtrieb in het dorp. Tegen een uur of elf gingen we met z´n viertjes die kant op. Veel koeien hebben we helaas niet gezien en foto´s maken wilde al helemaal niet echt lukken, daar elke keer als ik mijn telefoon te voorschijn haalde er mensen voor me gingen staan als ik afdrukte. Kijk maar:

Tussen de middag hebben we lekker met z´n viertjes zitten eten. De kinderen wilden graag een stuk taart, Paul en ik hebben ons tegoed gedaan aan een half haantje.
Niet lang na het eten ging Joris naar huis, hij had er geen zin meer in en wij nog wel. We zijn gezellig bij Tonny en Carolien van Ferienhaus am Brixenbachl gaan zitten en hebben genoten van het optreden van "die jungen Zellberger".

Na verloop van tijd begon de lucht te betrekken en zijn we naar huis gegaan. Dat was een verstandige beslissing, want nog geen half uurtje later kwam de regen met bakken uit de lucht.


Zondagochtend begon het mooi, dus Paul, Joris en ik hebben het er van genomen en zijn meteen een wandelingetje gaan maken. We zijn over de Brixner Gangl op de berg aan de overkant gelopen wat weer eens erg leuk was, want we waren er al lang niet meer geweest. Zo aan het einde van de wandeling begon het weer te betrekken en zijn we weer snel naar huis gegaan.
Tegen een uur of twee ´s middags klaarde het helemaal op en zijn Paul en ik nog een keer gaan wandelen. Dit keer over de Schneckgasse aan deze kant van het dorp. Dat blijft toch een prachtige wandeling. Het wordt "het Balkon van Brixen" genoemd en daar is niets van overdreven. Vanaf elk punt heb je een heerlijk uitzicht over het dorp en dat is met de huidige herfstachtige kleuren altijd mooi.
´s Avonds kwamen opa en oma aan vanuit Nederland en aten we lekker een kom zelfgemaakte erwtensoep met een eenvoudig broodje, waar ik gedroogde uitjes en geraspte parmezaanse kaas in had verwerkt.

En toen was het alweer maandag. Nadat ik vorige week woensdag Joris bij school op kon halen (om 7.05 uur belde hij op. "mamma, het gaat echt niet ik ben zo duizelig en misselijk....), konden Paul en ik nu Sabine uit Wörgl ophalen. Die was in de trein helemaal naar geworden en had haar kleine ontbijtje er al weer uitgegooid. Niet fijn dus.
Voor tussen de middag heb ik voor Paul en mij een lekkere bietensalade gemaakt. Wij twee vinden dat erg lekker en de kinderen niet, dus een perfecte lunchmaaltijd.

Vorige week hebben we een 10 kilo zak aardappelen voor € 1,99 gescoord, dus eten we momenteel veel aardappelgerechten.
Maandagavond gebakken aardappels met broccoli, spareribs voor de mannen en worstjes voor de vrouwen.
Met Sabine ging het ondertussen een ietsje beter, dus ze wilde graag naar gitaarles. Paul heeft haar wel gebracht en gehaald, want alleen met de trein durfde ze gezien haar duizeligheid nog niet.

Vanochtend was Sabine toch weer te ziek om naar school te gaan, ze heeft weliswaar het gevoel dat het redelijk gaat, maar als je als je opstaat alles om je heen ziet draaien, dan is er toch nog iets niet helemaal goed. Ze heeft ook geprobeerd om wat op de laptop te werken, maar ook die kon ze na 5 minuten weer wegleggen. Vervelend griepje dus.
Joris liep als een zombie rond, zo moe was hij nog (Paul en ik ook trouwens), maar hij is toch weer vrolijk naar school gegaan.
Tussen de middag hebben Paul en ik ons weer tegoed gedaan aan de bietensalade, terwijl Sabine het braaf bij een geroosterd broodje met wat boter en suiker houdt.

Het weer speelt weer lekker mee, dus heb ik de cavia´s net ook maar buiten gezet en ga ik ook even snel van het zonnetje genieten.