In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, december 05, 2015

Met de trein van Wörgl naar Brixen....een avontuur!

De afgelopen week is weer voorbij gevlogen.
Op het werk wordt het zo langzamerhand toch wat drukker, want ook de collega´s beginnen door te krijgen dat het seizoen er nu toch echt bijna is :) en ook de leveranciers beginnen nu wat meer haast te krijgen om zaken af te ronden.
Een van de dingen die af zijn gemaakt, is de brandmeldinstallatie. Als er in 1 huisje brand is, dan loeit alles op het hele Resort en ik zal vermoedelijk meestal de (on)gelukkige zijn, die zich er dan heen mag spoeden. De huismeester en ik hebben samen een korte inscholingscursus gehad, zodat wij in ieder geval weten hoe we de installatie moeten bedienen. Gelukkig hebben we ook een boekje met de beschrijving gekregen, want als je (met een beetje geluk) over een half jaar ofzo eens een vals alarm krijgt (een echt alarm willen we niet hebben!), dan weet je echt niet meer wat je moet doen. Het is in ieder geval wel leuk om dat soort dingen ook eens te leren.

Verder hebben we sinds gisteravond ook weer gasten, italianen, jonge mensen en heel aardig.
Helaas kreeg ik vanavond via mijn collega een mailtje doorgestuurd dat ze een probleem hebben met de afwasmachine. Dat is balen, want er zijn al meerdere keren mensen in dat huisje geweest en we hebben daar nog nooit een probleem mee gehad, dus ik ben benieuwd. Helaas voor hun kan ik maandag pas iemand regelen die daar naar komt kijken. Lullig, maar ja, ze kunnen gelukkig ook met de hand afwassen. We leveren niet alleen een paar gratis tabletten voor de afwasmachine, maar ook een fles afwasmiddel, aan afwaskwast en een paar theedoeken. Hee, je bent een luxe Resort of niet :-D


Verder ging Sabine gisteren vanuit school gezellig op stap met vriend(inn)en en kwam uiteindelijk om een uur of 10 ´s avonds weer aanrijden met haar autootje. (even een foto van het internet geleend)




Joris was ook op stap geweest, namelijk naar de film "Krampus", zoals je aan het plaatje wel kunt zien is het een griezelfilm. Lekker met 3 knullen naar de bioscoop, fantastisch toch.
Iets over zes uur ´s avonds belde Joris op dat ze net de trein gemist hadden (hijg, hijg, hijg) en dat de volgende pas over een half uur zou gaan. Geen probleem, "ga nog even ergens wat drinken jongen, dan is dat halve uur zo voorbij".
Paul en ik hebben gewoon samen een patatje met pindasaus gegeten (de kinderen houden nou eenmaal niet erg van patat, dus we hebben het ervan genomen, hahahaha!) en Paul was net bezig om een toblerone reep te smelten, zodat we een bananasplit met chocoladesaus konden gaan eten, toen Joris weer belde.
"Mam, kun je ons uit Kufstein komen ophalen?" "Hè, wat doen jullie dan in Kufstein?" "Uhhh, ja nou we hebben de verkeerde trein genomen en de volgende terug naar Wörgl gaat pas over een uur!"
Nadat ik uitgelachen was, heb ik gezegd dat we ze wel zouden komen ophalen. Wat een stelletje oliebollen zeg. Hieronder kun je zien waarom.
De jongens wisten niet precies welke trein ze nou terug naar huis moesten nemen en Joris had in zijn hoofd zitten dat je van Brixen via Kufstein naar Wörgl reist. Dus hij had bedacht dat ze de trein terug dan naar Kufstein moesten nemen... (Kitzbühel jongens, Kitzbühel....).
Je kunt je voorstellen, dat hij dit nog lang moet gaan horen. Man, man, man wat hebben wij ongelooflijk gelachen zeg.
De twee andere jongens wonen in Westendorf, dus die hebben we ook maar even thuis afgezet in plaats van ze bij het station uit de auto te zetten en ze de rest te laten lopen. Dat hadden ze ook goed gevonden, maar wij vonden het zelf wel zo prettig om te ze veilig thuis af te leveren.

Vandaag hebben we de vuilnis weer weggebracht en zijn daarna met z´n drietjes (Joris bleef thuis computer en Play station spelen) eerst naar Wörgl en toen naar Innsbruck gegaan.
Mijn kledingkast begon wel weer erg leeg te worden en vooral de hoeveelheid fatsoenlijke broeken was gereduceerd tot nul, dus het was weer nodig. Ik hou nu eenmaal helemaal niet van kleding shoppen, dus ik wacht altijd veel te lang. Gelukkig zijn we geslaagd, Sabine en Paul hebben allebei ook nog een spel voor de playstation gekocht (en nog eentje als kerstkado voor Sabine) en we hebben in Innsbruck voor het eerst het grote winkelcentrum Sillpark bezocht. Mooi winkelcentrum, moet gezegd.
Paul heeft zich vanavond weer uitgesloofd met koken en zijn vermaarde "turkse" maaltijd weer gemaakt. In de tussentijd heb ik de stapel strijk weggestreken en nu kijken mijn liefdes naar de film "Illuminatie". Ik heb hem al eerder gezien en vond hem zelf niet leuk genoeg om nog een keer te kijken maar dat is helemaal niet erg, want daardoor heb ik tijd om dit blogje te schrijven.

zondag, november 29, 2015

En toen kwam de sneeuw

 
Donderdagochtend was het dan zover, de sneeuw kwam! Natuurlijk moest ik meteen een foto maken. Wat is het toch een pracht gezicht!
Er valt ook weer een druk van iedereen zijn/haar schouders, want we zijn voor het winter toerisme met z´n allen natuurlijk heel erg afhankelijk van de sneeuw.

Vrijdag kon ik het natuurlijk niet laten en heb ik op m´n werk de sneeuwschop gepakt en ben gaan ruimen. Dat was vrij stom, ik loop niet voor niets bij de fysiotherapeut, en ik heb daardoor de rest van de vrijdag en een deel van de zaterdag niet veel lichamelijk werk meer kunnen doen. Maar het was wel heel erg leuk om weer eens te doen :-D
Je kunt ook merken, dat de chefs beginnen te beseffen dat we bijna bij het seizoen zijn, want ze beginnen ineens zenuwachtig te worden en te stressen om ook de laatste dingen gedaan te krijgen. Zoals altijd weer veel werk op het laatste moment, maar ja, zo zijn Tirolers nou eenmaal. De huisjes zijn momenteel niet klaar voor de gasten, want er moeten nieuwe brandmelders opgehangen worden, dus al onze mooi opgemaakte bedden en tafels zijn weer een rommeltje.
Gelukkig is er ondertussen wel een schoonmaakbedrijf gevonden, dus met een beetje geluk kunnen die binnenkort aan de slag en de huisjes helemaal schoon poetsen, zodat alles spik en span is voor onze gasten.

Ik heb steeds weer wat zaken te vertalen, want ook bij die klanten zijn ze bezig om alles klaar te maken voor het winterseizoen, dus ik heb genoeg te doen.

Zaterdag is Paul bij Haus Tirol gaan helpen om stopcontacten te zetten in de nieuwe (vakantie)woning. De eigenaren willen daar natuurlijk graag voor het winterseizoen in trekken, dus die zijn blij met elke hand die ze komt helpen.
Het was zaterdag trouwens ook weer prachtig weer. Hier het bewijs.



Zelf heb ik weer het nodige weg gewassen en gestreken en heb m´n airbrushpen uitgeprobeerd. Supergaaf ding en heel makkelijk in het gebruik.
Hij is van het merk Dinkydoodle en speciaal gemaakt voor taartdecorateurs.
Ik heb alvast geprobeerd met een stencil te werken, weliswaar nog maar in 1 kleur, maar dat gaat in ieder geval heel erg goed en snel. Als ik er een werkstuk mee heb gemaakt, laat ik dat hier natuurlijk zien.

Verder had Sabine zaterdag een feestje in de buurt van de Achensee. We hielden ons hart wel een beetje vast met al die sneeuw, maar ze heeft het allemaal weer overleefd. Weliswaar was ze niet erg blij geweest met de mistbanken waar ze deels doorheen moest en was het zo hier en daar flink glibberen (en is ze bijna op een auto gereden die net achter een onoverzichtelijke bocht midden op de weg, 2 rijstroken blokkerend, stilstond), maar ze kan goed rijden, dus kwam ze vandaag tussen de middag weer veilig thuis.

Paul, Joris en ik zijn vanochtend naar de lift gewandeld om voor Joris weer een seizoenskaart te kopen (je komt zo lastig bij het snowboardpark zonder lift) en dat was ook heerlijk. Muts op, dikke jas aan en wandelen maar!

Vanavond zaten we te twijfelen over wat we wilden eten, maar we zijn er tenslotte uit gekomen. Turks brood in de oven opgewarmd, daarop een mengsel van 1 flinke gekookte kipfilet, 3 paprika´s, 1 ui, 1 flinke prei, 3 teentjes knoflook, 1 groene peper, een pakje roomkaas, peper, zout, bieslook. Smullen!

Vanmiddag hebben we naar de formule 1 race gekeken, zo dadelijk gaan we kijken hoe de darters het doen en dan is het weekend alweer voorbij. Het gaat ook allemaal veel te snel.