vertalen

Al twee dagen ben ik aan het vertalen en het gaat best lekker. Ik vrees inderdaad dat de schatting van 40 uur ietsje aan de krappe kant is, maar we gaan ons best doen om het te halen. Alhoewel mijn hoogste prioriteit ligt bij het goed vertalen van de site, zo eerzuchtig ben ik nog wel.

Verder weinig loos. Paul is hele dagen onderweg naar klanten, ik ben dus bezig met vertalen en het huishouden en de kinders gaan braaf naar school.
Vanmiddag moet Paul weer de après-ski draaien in de papalapub. Sabine gaat logeren bij kennissen van ons uit het dorp. Daar brengen we haar heen, dan brengen Joris en ik Paul naar de pub, blijven we eventjes kijken (Joris wil ook zo graag eens zien waar pappa nu werkt) en dan ga ik met Joris naar de camping. Om 5 uur moet ik nog een burodienstje draaien waarna ik Paul weer op ga halen.
Vanavond en vannacht lekker zonder kinderen, dus we gaan daar schandalig van genieten. Eerst samen uit eten (waar weten we nog niet, dat zien we dan wel weer) en hoe we de avond verder gaan verbrengen zien we wel.
We hebben eigenlijk al half en half afgesproken dat we met 2 dorpsgenoten vanavond naar de "hiette" (is tirools voor hut) gaan ergens hier in het dorp. We zijn er nog nooit geweest, hebben ook geen idee waar het is, terwijl we de straat wel kennen.
Maar goed, laat was het afgelopen nacht al dus of we het vanavond weer zo laat maken weet ik niet.

Verder is het weer hier weer prachtig. Mooi zonnetje, blauwe lucht en het schijnt ook nog goed skiën te zijn, heb ik me gisteren laten vertellen.

Schrik in het restaurant

De afgelopen twee dagen zijn volledig opgegaan aan het doen van de achterstallige administratie. Ik ben duidelijk niet in de wieg gelegd voor boekhoudster, alhoewel ik me nog kan herinneren dat ik door van die testcentra wel altijd die kant op wordt geduwd omdat ik nu eenmaal goed logisch kan denken en ondanks mijn probleem met wiskunde, goed ben met cijfers.
Als ik eind deze maand weer moet gaan zitten, denk ik dat ik mijn liefste collega (die mij tegenwoordig Petra van der Buchhalterin noemt) maar eens moet vragen of hij niet een keertje mee kan kijken. Die zit familietechnisch toch al in de cijfers en weet daar meer van dan ik.

Verder waren we dinsdagavond even een patatje eten in het campingrestaurant. We waren weer eens vergeten brood te halen en een frikandelletje pinda gaat er ook altijd wel in. Paul had ook nog een klant op de camping, dus het kwam allemaal mooi uit.
We waren helaas de enige gasten, enkel Christoph kwam ook nog even langs met een vertegenwoordiger. Die hadden hun hielen nog niet gelicht toen de serveerster naar ons toekwam: Paul, Anneke voelt zich niet goed en vraagt naar je. Omdat Paul aan de telefoon zat, ben ik gegaan. Ze zag er inderdaad niet goed uit, had pijn op haar borst en nog wat symptomen die uitzagen naar hyperventilatie of een hartinfarkt (met mijn beperkte medische kennis dan). Dus snel de dokter gebeld, die ons doorverwees naar de Rettung. Die wilden dat we Anneke neer zouden leggen, maar dat was in het restaurant niet mogelijk. Dus naar hun huis toe met behulp van de koks, want lopen ging al niet meer.
Tja, dan gaat het snel. Rettung erbij, huisarts erbij, noodarts erbij en vervolgens door naar het ziekenhuis. Geluk bij een ongeluk, niets met haar hart, maar goed is het natuurlijk nooit. Voorlopig blijft ze tot vrijdag in het ziekenhuis en dan moeten we weer verder zien. Ze lichten je hier helemaal door met scans, hartfilmpjes, bloedonderzoeken en weet ik veel wat dus tegen de tijd dat je weer uit het ziekenhuis mag, ben je van voor tot achter gecontroleerd, da´s wel zo´n fijn idee.

De kinderen hebben er gelukkig niet al teveel van meegekregen, alhoewel Paul wel aan Sabine heeft moeten uitleggen hoe hyperventilatie nu werkt. Daar Paul ervaringsdeskundige is, heeft hij dat mooi uit kunnen leggen en vindt Sabine het ook niet meer zo eng.

Vandaag ga ik dan beginnen met de vertaling van de website van de kitzbüheler alpen. Ben benieuwd of we het gaan redden binnen de planning die we gemaakt hebben.

belastingperikelen

Omdat ik vandaag vrij had gekregen, mocht ik van Paul vanochtend lekker uitslapen. Dat heb ik weliswaar niet zo heel lang volgehouden, want ik had bedacht dat ik maar eens naar de kapper moest voor een uitgebreide verfbeurt en een beetje knippen. Dus Paul had meteen gevraagd of ik vandaag langs kon komen en dat kon! Om half negen, dus snel m´n bed uitgevallen een stukje banketstaaf gegeten (kon zo snel geen brood vinden) en toen stond Paul al voor de deur om me op te halen.

Ik weet nu ook weer waarom ik nooit zin heb om naar de kapper te gaan. 2 uur daar gezeten en 78 euro lichter ging ik er de deur uit. Goed, dan zijn ze ook een flinke tijd met je bezig hoor en er gaat een hoeveelheid verf m´n haar in waar je u tegen zegt. Wat ik alleen een groot nadeel vind, is dat de kappers altijd vinden dat ik moet zeggen hoe ik m´n haar wil hebben. Nu heb ik 0 verstand van zoiets, daarom wil ik een kapper die dat voor mij bepaald. Helaas ook deze deed dat niet, dus ik 5 van die ellendige bladen doorgelezen met kapsels om iets te vinden. Nou, ik werd er niet wijs uit, maar dat kon ook zijn omdat ik na een half blad m´n concentratie alweer kwijt was. Voor de rest alleen maar van die damesbladen (bleeeeegh) en uiteindelijk nog even een stukje van de krant. Tja, die wordt meestal aan de heren gegeven dus ik moest wachten tot die vrij kwam.

Paul was ondertussen een klant met een internetprobleem helpen en die kwam precies kijken hoe het ging toen ik net aan het betalen was. Kwam dus prima uit.

Thuisgekomen ben ik snel verder gegaan met de administratie en Paul ging voor een klant aan de slag toen de telefoon ging. Een andere vaste klant van Paul met een dringend probleem. Dus Paul spoorslags naar Kitzbühel. Wel lastig want het was ondertussen al kwart over elf dus hij ging het niet meer redden om Joris van school te halen. Nou ja, dan doe ik dat maar lopend. Eerst alvast het eten gemaakt, toen kwam Sabine thuis en daarna ben ik snel Joris gaan halen. Op de terugweg kwam Paul ons ook weer ophalen. Die had nog een halve hartverzakking gehad toen het bij de klant niet ging zoals hij had verwacht en het leek alsof ze alle gegevens kwijt waren.

Omdat ik een beetje teveel gegeten had, ging ik na het eten heel even liggen om het te laten zakken. Twee uur later werd ik wakker gemaakt door Paul die zich afvroeg waarom ik nog niet bezig was met het invoeren van de administratie voor de belasting. Hij was ondertussen alweer langs 2 klanten geweest en Sabine zat in de huiskamer huiswerk te maken, o nee ik bedoel tv te kijken natuurlijk. Dus Sabine weer tot de orde geroepen en gezorgd dat alle spullen voor het invoeren klaarlagen.
Toen nog snel samen met Paul naar het gemeentehuis. Paul heeft daar een kleine vitrine gehuurd en daar hebben we samen even snel een kleine presentatie van het bedrijf neergezet. Ziet er leuk uit en hopelijk brengt het ook weer wat extra naamsbekendheid.

Weer thuisgekomen wilde ik beginnen met invoeren en toen begon de ellende. Het voorbeeldprogramma dat wij hadden, blijkt redelijk anders te zijn dan de versie die we nu hebben gekocht. Dat is dus flink balen, want daardoor konden we totaal niet vinden hoe we nu moeten invoeren. Na een half uur knoeien was ik zodanig in de stress dat ik naar boven ben gelopen. En dat noemt zich een ultra gebruiksvriendelijk programma. Ik kan niet eens makkelijk ingeven of ik een uitgave of inkomen aan het boeken ben. Dat is, zover we tot nu toe uit hebben kunnen vinden, hartstikke omslachtig.
Vervolgens Sabine flink op haar donder gegeven omdat haar schoolspullen door de hele huiskamer lagen en zij natuurlijk weer op de bank naar de tv lag te kijken. Die weer kwaad, ik kwaad, Joris probeert ons allebei te troosten. Gezellig dus.
Ik heb me toen maar in de keuken opgesloten om worstjes voor het avondeten te maken en alvast hachee voor morgen voor te bereiden. Van koken word ik meestal rustig dus dat leek me een goed plan.

Uiteindelijk waren we allemaal weer rustig. Na het eten hebben Paul en de kinderen nog even een spelletje gedaan en toen hebben we de kinderen in bed gelegd.
Paul is voor de verandering weer naar een klant en ik zit weer in de kelder om weer te gaan proberen m´n gegevens in te voeren.
Het moet nu echt snel gebeuren, voor 15 januari moet de boekhouder alles hebben dus ik moet er vaart achter zetten.

Gelukkig hoef ik alleen morgen nog maar een uurtje te werken, voor de rest heb ik voorlopig vrij. Er is op de camping veel te weinig werk. Het is voor 1 persoon al te weinig, laat staan voor 2, dus ik heb van Christoph vrij gekregen.
Dat betekent dat ik me op de boekhouding kan werpen en vervolgens op de opdracht die ik al een tijd geleden genoemd heb. Namelijk de vertaling van de website van de kitzbüheler alpen. Ze willen de site graag in het nederlands verteld hebben en dat mag Petra gaan doen! Leuk hoor, maar kost wel tijd, dus wat dat betreft is het minder erg dat ik voorlopig niet op de camping kan werken.

Goed, dan ga ik zo even kijken of de kinders al slapen en dan ga ik me weer op de boekhouding werpen.

Einde van de vakantie

Voor je het weet, is het alweer zover. De vakantie van de kinderen is alweer op z´n einde. Gisteren nog een redelijk drukke dag gehad op de camping.
Christoph had een baaldag dus die heeft alleen een paar keer snel z´n neus laten zien om te kijken of ik het redde en verder had hij lekker vrij.
Ik heb het de hele dag flink druk gehad en Paul was aan het bijkomen van het draaien van vrijdagavond.
Hij had een hele goede avond gehad, met heel veel boerenjeugd. Dat betekende de ene oostenrijkse meezinger na de andere en veel gezelligheid. Paul krijgt daardoor een flinke energiestoot, waardoor hij vervolgens in bed niet meer in slaap kan komen. Niet echt handig, maar wat doe je eraan.

De kinders hadden ´s ochtends lief gespeeld en zijn ´s middags met mij mee naar de camping gekomen. Daar ook weer leuk gespeeld en vervolgens naar opa en oma gegaan.

De kinderen gingen weer op tijd naar bed, waarna Paul en ik naar de papalapub gingen voor de volgende draai avond. Ik heb heel gezellig met allerlei mensen zitten praten, werd natuurlijk weer plat geknuffeld door vriendje Andi, maar voor de rest wilde de sfeer er niet inkomen. Paul heeft vreselijk hard geprobeerd om die erin te krijgen, maar het publiek was te gemeleerd om een bepaalde muzieksoort te draaien en het waren te weinig mensen om een kleine groep mee te krijgen. Erg jammer, maar goed, dat soort avonden heb je nu eenmaal ook.
Om 2 uur zijn we dan ook naar huis gegaan, toen was het over.

Vanochtend weer om 8 uur op de camping aanwezig en het opstarten wilde niet echt lukken. Christoph had alweer geen zin, dus ik was in m´n uppie. Er was ook niets te doen, dus dat gemeld en daarna besloten dat de burotijden dan ook maar meteen 2 uur minder werden vandaag, want het was echt zonde van mijn tijd en zijn geld om daar voor niks te blijven zitten.

Tussen de middag en vanavond ter ere van de verjaardag van (schoon)moeders gezellig bij ze in de caravan gegeten. Verder doen we toch niets aan de verjaardagen dus dat was dan een mooie gelegenheid om mekaar met z´n allen bij mekaar te zien.
Om kwart over zeven snel naar huis, want de kinderen moesten toch echt weer om half acht in bed liggen.
De vakantie is over dus dat betekent morgen gewoon weer om kwart voor zeven uit bed, bah, want ik heb net morgen vrij gekregen!