In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, mei 20, 2006

voetballuh

Wat is dat toch heerlijk in het weekend. Dan mogen we uitslapen! In plaats van kwart voor zeven de kinderen wakker te moeten maken, staan ze zelf om 7 uur naast je bed, boehoehoe :(

Maar goed, ik was zelf toch ook al wakker dus het was niet zo heel erg.
Lekker rustig aan gedaan en om half elf met z´n viertjes in de benenwagen gegaan om te wandelen. Wel een beetje in de buurt gebleven, want ik had beloofd dat ik oproepbaar zou zijn. Heerlijk in het bos en over de alm gewandeld. Daardoor natuurlijk wel natte schoenen, maar een kniesoor die daar op let (Paul dus, hihi, die had dan ook heel verkeerde schoenen aan).

Thuisgekomen lekker een bak minestrone soep met brood gegeten. Ik had totaal niet het idee dat we vrijwel hetzelfde zaten te eten als gisteren, dus dat was mooi meegenomen.
Daarna nog even geluierd en toen ging Paul op de fiets naar een klant. Berg op fietsen dus best ff lastig na zo´n tijd alleen maar de auto te hebben gebruikt.
De kinderen en ik zijn ook op het fietsje geklommen en naar het voetbalveld gegaan om daar een beetje te voetballuh. Erg gelachen. Joris vond het nodig om continu onderuit te gaan liggen (tja dat had hij op tv gezien), terwijl Sabine strafschoppen stond te nemen op een meter afstand van mij vandaan. Dan hou ik echt niet zoveel tegen, want ik had in tegenstelling tot Joris geen zin om door het natte gras te gaan liggen rollen.
Na zo´n drie kwartier gespeeld te hebben, zijn we door gegaan naar de camping, want ik had erg dorst gekregen. En gelukkig staat mijn voorraad drinken daar voor het grijpen in het buro.
Dus een flesje gehaald en door naar opa en oma.
Opa was thuis dus daar zijn we gezellig bij gaan zitten terwijl hij aan het klussen was. Even later kwam oma ook thuis van een boodschapje doen en hebben we gezellig zitten kletsen.

Op een bepaald moment kwamen ook Christoph en pa Widauer voorbij om wat zooi op te ruimen die ze hadden gemaakt bij het platwalsen van de straten. Daarbij werd me meteen gevraagd of ik om vijf uur het buro open wilde gooien. Tuurlijk wil ik dat.
Per slot van rekening had ik ook al nieuwe gasten ingeschreven die aankwamen toen wij ook net op de camping waren.
Tja, ik wist dat Christoph achter bezig was en ik had toch m´n spullen bij me dus waarom niet. Dat kwartiertje maakt dan ook niet uit.

Ik heb me weer prima vermaakt in het buro nadat ik met Sabine eerst nog even wat wc-papier had aangevuld. Dat wilde ze ook zo graag eens doen en daar ik had gezien dat er nog wat nagevuld moest worden, mocht dat natuurlijk.

Om zes uur stond Paul ook weer voor de deur, dit keer met auto (hij was al eerder op de fiets gekomen, maar wilde nog even verse broodjes voor vanavond halen) en hebben we de kinderen weer ingeladen om thuis een heerlijk hapje te gaan eten.

De kinderen zijn weer op tijd naar bed gegaan, want ze waren allebei weer erg moe. Paul heeft zich nog op de rommel in de huiskamer gestort en is nu nog even naar een klant op de camping toe die maar geen goed IP-adres krijgt. Het signaal is perfect, dus het is even vreemd.
Ik denk dat ik me zo met een glaasje sekt voor de tv ga installeren.
Heb er lang over nagedacht, maar ik wil toch het songfestival eigenlijk wel zien. Vinnik wel grappig. En zo niet..... dan zet ik dat kastje gewoon weer uit.

vrijdag, mei 19, 2006

De foto´s van vandaag

Het wordt nu een echte bouwput:


Hier het stuk aan de kant van het voetbalveld:



En kun je je nog voorstellen dat hier een maand geleden nog het hek van de camping stond? En nog geen twee maanden geleden nog heleboel caravans?


Sabine en Joris poseren bij het bouwhek dat nu midden over de ´oude´ camping loopt.


Het nieuwe laantje rechts achter:


Het nieuwe laantje links achter:


En nog een leuke van m´n twee boeven:

adressen, onderbroeken en speelgoed

We blijven maar slaperig ´s ochtends, dus voor de snelheid de kinderen alweer met de auto naar school gebracht (we hebben ons voorgenomen volgende week gewoon weer de benenwagen of de fiets te nemen). Daarna door naar de camping om het adressenbestand daar te kopiëren. Ik had het een en ander nodig en Paul gaat proberen om het in te voeren in het nieuwe programma dat hij aan het schrijven is. Is wel lastig, want het is vreselijk slordig opgebouwd.

Thuis snel aan de slag; Paul met het bouwen van z´n programma en ik met een klusje voor de camping. Toen ik daarmee klaar was, snel richting camping gereden. Christoph wist niet hoe hard hij het buro uit moest rennen toen ik binnenkwam. Snap ik niets van, ik ben zo ongelooflijk lief, aardig en ook nog voorkomend :)
Misschien dat het kwam dat hij me gisteren meegemaakt had toen ik een ietsie pietsie aangeschoten was, hahaha. Tja, vrije dag, wat glaasjes sekt en Petra begint wel te giebelen hoor.

Thuisgekomen nog even de email gecheckt, wat post bijgewerkt, rekeningen betaald en daarna aan de slag voor het eten. Omdat het vandaag in Oostenrijk nationale Gemüsedag (gesponsord door Iglo) was, heb ik daar maar aan meegedaan. Het werd spirelli pasta met een tomaten-groentensaus. Flinke bak met uien, paprika, wortel, tomaat, knoflook, pepertje, italiaanse kruiden en natuurlijk een hele flinke scheut witte wijn voor het vocht. Geraspte kaas erbij en wij konden ons buikje weer gezond flink vol eten.
Met het overgebleven spul heb ik een minestrone a la Petra in mekaar gedraaid. Dan kunnen we er lekker nog een keer van eten.

Vanmiddag had Paul een afspraak met de masseuse en ben ik met de kinderen naar de camping gegaan om foto´s te maken en te kijken of opa en oma er waren.
Die laatsten waren met de familie naar Wörgl dus niet aanwezig. Wel liep ik tegen meneer en mevrouw Wyczorkowski aan (aaaaah, wer ist doch wieder da, die liebe Petronella!) en heb daar nog even gezellig mee staan praten.
Toen weer terug naar huis, want op de camping hadden we verder toch niets te zoeken en voordat ik het weet ben ik weer aan het werk, terwijl ik daarvoor niet aanwezig ben en daar had ik vandaag niet zo´n zin in.

De kinderen gingen weer lekker buiten spelen en even later kwam ook Paul weer thuis. Daar er een nijpend tekort is aan onderbroeken voor de grote man besloten om richting Wörgl te rijden om daar de voorraad weer aan te vullen.
Meteen besloten dat Sabine en Joris nog een paar sandalen moesten voor de zomer. Deze ook aangeschaft, dus beide kinderen weer blij.
Natuurlijk werden ze weer verleid door allerlei speelgoed en daar Paul net ff iets zwakker was dan ik, heb ik ook maar toegegeven en mochten ze allebei iets uitzoeken. Sabine heeft een doos schilderen op nummer uitgezocht en Joris anderhalve meter met nieuwe autootjes.

Nog even allemaal een lekker broodje gehaald voor in de auto op de terugweg (ik viel zowat van m´n graat van de honger) en toen weer snel naar huis.
Daar nog voor iedereen en bakje Heisse Liebe gemaakt en daarna gewoon lekker rustig avond gehouden.

Tot zover vandaag. De foto´s volgen nog, want Paul heeft de camera op dit moment bij zich.

woensdag, mei 17, 2006

vrije dag

Vandaag heerlijk genoten van m´n ´vrije´ dag. Weliswaar vrij van de camping, maar hier thuis een hele hoop werk te doen.
Opruimen, opruimen, opruimen, wassen, drogen, strijken enz. enz.
Ook ben ik nog even tussen de buien door vanochtend wezen fietsen. Flink doorgetrapt om er echt een trainingsritje van te maken, want al te lang heb ik dat niet meer gedaan.

Tussen de middag heerlijk een zelfgemaakte pizza gegeten met allerlei restjes groenten, nog meer groenten, kaas, feta en leberkäse erop. Door de hoeveelheid vulling hadden we met z´n viertjes ruim genoeg aan 1 bakplaat en zo weer lekker en gezond gegeten.

Paul heeft zich vandaag weer ontzettend nuttig gemaakt op de camping met het helpen van z´n ouders bij het opzetten van de voortent. Wel vermoeiend, maar met liefde gedaan.
Zelf had ik het na 2 1/2 uur strijken om 4 uur wel weer gezien en ben ook richting de camping gefietst.
Natuuuuuurlijk werd ik om half vijf door Christoph gebeld of ik misschien toch om 5 uur een uurtje buro wilde draaien, want hij ging het niet redden. Ik heb heel hard gelachen, want ik had al gewed met de heren tentenbouwers dat ik gebeld zou worden, hahaha. Om vijf over vijf kwam Christoph toch aanrijden, z´n klusje was sneller geklaard dan hij had verwacht. Hij ging dus gewoon zelf burodienst draaien. Samen wat mensen geholpen, gekletst, brandslangen opgerold en voor we het wisten was het alweer bijna zes uur. Ach, geeft niets, bij de tentenbouw kon ik me toch niet nuttig maken dus of ik nu hier of daar zit dat maakt voor mij niets uit.

Sabine was ondertussen zo lief geweest om bij de Billa even semmeltjes te halen voor vanavond. Samen met gebakken leberkäse en nog wat ander beleg weer lekker gesmuld.
De kinderen zijn allebei meteen na het eten naar bed gegaan. Ze waren allebei bekaf. Hadden beiden buikpijn, gewoon van moeiigheid. Arme lieverds.

Paul moest vanavond nog naar een klant toe. Gelukkig alleen maar een snel bezoekje dus hij was ook snel weer thuis.

Nu moet ik weer verder met de strijk, want die is helaas nog steeds niet af en daar wil ik morgen toch graag mee klaar zijn.

dinsdag, mei 16, 2006

rode mieren

Nadat Paul en ik weer braaf de kinderen naar school hadden gebracht, heeft Paul me afgezet op de camping waar ik dan ook om kwart voor acht alweer netjes aan de slag ging.
Vanochtend moest eerst een deel van de weide van stenen ontdaan worden omdat Christoph daar vandaag wilde gaan maaien. Een kleine twee uur later was ik daarmee klaar en was de maaimachine ook net in beweging gezet (na een kleine onderbreking wegens het ontbreken van peut, hahaha). Dus maar weer snel door met het opruimen van andere paden. Eerlijk gezegd ontbrak mij de zin vandaag volkomen, maar goed, beloofd is beloofd dus wel gewoon aan de slag.

Omdat Sabine vandaag tot half 1 school had, dit keer maar weer eens een pauze van 2 uur ingelast en dat is ook wel eens lekker.
Ook weer heel erg lekker gegeten vandaag. Röstirondjes, een paprika-tomaat-feta salade, een ijsbergsla-feta salade, voor Paul de een of andere schopf en voor de kinderen en mij italiaans gekruide fleischlaibchen. Echt wel ontzettend smullen.
Toen nog een kwarktoetje er achteraan en wij konden er weer tegen.
Kwart voor twee weer op de fiets gesprongen en daar eerst eventjes gekeken wat voor mail er al klaar stond, wat mij van Christoph de opmerking opleverde: Hee, dat kun je toch ook om vijf uur doen, als je toch in het buro bent, en daarna weer aan de slag.
Ik dacht nog even fijn wat takken op te gaan ruimen, maar vond dat bepaalde dennentakken toch wel erg prikten, dus keek even naar mijn arm. Zat me daar toch ineens een halve rode mierenkolonie op! Dus snel de takken weggemikt en de mieren van m´n arm afgeslagen. Stelletje kleine etterbuiltjes. Mij ff een beetje lek proberen te prikken.
Nou, dat heeft dus nog een minuut of 20 pijn gedaan, daarna nog wat jeuk gehad en nu alleen nog maar rode plekjes over. Ik ben dus nu een ietsje voorzichtiger met het opruimen van dennentakken!

Om kwart over drie had ik het ineens helemaal gehad. Ik heb al een paar dagen last van het feit dat ik het soort werk nogal saai vind omdat ik m´n hersens totaal niet meer aan het werk krijg hierbij. En daar heb ik nu eenmaal last van, ik ben een denk mens dus ik moet wel wat te denken hebben en daar ik thuis ook niet veel meer doe dan dat stomme huishouden, houdt het op het moment niet over.
Gelukkig kwam Sabine mij zo rond kwart voor vier helpen, waardoor het werk ineens veel gezelliger werd, dat scheelde behoorlijk.
Zo rond half vijf, kwart voor vijf kwam Gonnie roepen voor een ijsje. Dat lekker gehaald en daar ik zag dat Christoph in het buro was, ook even daarheen gegaan om te praten.
Nou is het gelukkig een lieverd en hij zei dan ook meteen dat ik dan maar lekker vrij moest nemen als ik dat wilde. (wil je nu meteen weg, of draai je het uurtje buro vandaag nog?) Je hebt dan wel niet fulltime gedraaid, maar al wel een maand achter mekaar zonder een dagje vrij, dus natuurlijk neem je vrij, ik doe de rest wel. Na de afspraak gemaakt te hebben dat hij me belt als ik toch nodig ben, ging hij er weer vandoor en heb ik het laatste uurtje buro nog gedaan. Er lag nog wat werk dat af moest dus dat heb ik gedaan. Sabine heeft me ook daar weer geholpen. De vloer geveegd en een magneetje op de goede plek gehangen en om zes uur hebben we samen de toko dichtgetrokken. Paul en Joris gingen met de auto naar huis, terwijl Sabine en ik zijn gaan fietsen.

Dan zal ik eens gaan bedenken wat ik de komende dagen naast het huishouden zal gaan doen. Misschien dat ik morgen maar weer eens ga kijken of de sportschool nog bestaat.....

zondag, mei 14, 2006

Moederdag

Heerlijk uitgeslapen vanochtend, want tja het was moederdag en ik hoefde alleen maar 1 uurtje buro dienst te draaien.
Door Paul en de kinderen verwend met lekkere warme broodjes met ei, een heerlijk kopje thee, een mooi voorgedragen gedicht en een prachtige knutsel. Mijn dag kon dus al bijna niet meer stuk.
Het enige jammere is dat het vandaag vrijwel de hele dag geregend heeft. Maar ach, dan oefen ik toch 1 van mijn favoriete hobbies uit: lekker lui in bed liggen. Die kans krijg ik de laatste tijd niet veel meer, dus daar heb ik het vandaag van genomen.

Ook nog even snel bij opa en oma langs geweest om af te spreken dat we vanavond met z´n allen bij Ton en Anneke zouden gaan eten.
Nog geprobeerd om de schotel van opa weer aan de praat te krijgen, maar dat is helaas niet gelukt. Morgen langs de plaatselijke technische man en kijken wat we daar kunnen krijgen, want zonder tv kan opa niet.

Om kwart voor vijf met z´n allen naar de camping gegaan. Paul heeft alvast een begin gemaakt met het demonteren van een stukkie sneeuwdak en ik ben ook weer aan het werk gegaan. Wat elektra geregeld, briefje geschreven dat de mensen met hun fikkies van het eigendom van de camping af moeten blijven (er verdwijnt bouwmateriaal helaas), wc rollen bijgevuld en administratie gedaan.
Voor ik het wist was het alweer tien over zes en zijn we snel naar het restaurant gegaan.
Daar heerlijk gegeten, het eten was wat ons betreft prima in orde.
Met z´n allen een erg gezellige avond gehad. Toen nog even de verlichting op de camping getest, want door de bouwwerkzaamheden is een hoofdstroomkabel geraakt en zitten we voor een groot deel zonder verlichting. Helaas hebben de noodmaatregelen nog niet veel geholpen dus daar moeten we morgen nog even achteraan.

Nu nog even wat foto´s die Paul gisteren gemaakt blijkt te hebben :) Wist ik niet haha, maar goed, dan voor de liefhebbers weer wat beeldmateriaal van de bouwput.