Almabtrieb

Vandaag was dan het grote feest van de Almabtrieb.
Helaas hebben we geen koeien langs zien lopen (we stonden bij de springkussens voor de kinderen), maar we hebben ze wel opgetuigd zien worden.


Je kon merken dat dit een echt dorpsfeest is, want er waren een hoop meer inwoners van Brixen dan bij de meeste andere feesten. Vandaag werd het feest opgeluisterd door de Zellberg Buam. 3 broers (+ nog een 4e voor de merchandise) die een prima partijtje muziek staan te maken.
Eerlijk is eerlijk, het is niet geheel mijn smaak, maar het hoort wel echt bij zo'n feest. Er was een overvloed aan eten en drinken en daar werd ook gretig gebruik van gemaakt.



Onze bovenburen waren er ook en ook die waren in klederdracht. Dat leverde een mooi plaatje op toen Joris en buurmeisje Linda samen stonden te dansen op de muziek.



We hebben met allerlei mensen gesproken, gezellig wat drankjes gedronken en van de hapjes geproefd en Paul heeft ook nog een hele tijd gepraat met 2 juffen van Joris. Ik heb dat maar heel even gedaan, want ze zaten midden in de zon en dat was voor mij echt te heet. Juf Petra was helemaal weg van het feit dat Joris en Sabine in klederdracht waren, want haar kinderen willen dat niet meer.
Volgens haar leken onze kids sprekend op Heidi en Peter. Hier een foto zodat jullie dat zelf ook kunnen beoordelen.



Voor mij kwam er aan het feest abrupt een einde toen Joris het rond kwart voor drie nodig vond om van een verhoginkje af te vallen. Hij was zo moe dat hij echt naar bed moest, dus ik heb hem het hele eind naar huis moeten dragen (pffff, een zoutzak van 15 kilo is behoorlijk vermoeiend). Heb ik m'n sportieve prestatie voor vandaag ook gehad.

Zo dadelijk ga ik de cake bakken die ik morgen nodig heb voor de taart van het buurmeisje, dus dat wordt nog even goed opletten. Ik heb nl. niet zoveel ingrediënten in huis dat ik een mislukking over kan doen.

Morgen weer een foto van de taart, tot zover het verslag van vandaag.

geur pc

De afgelopen 2 dagen waren weer prachtig en als het allemaal zo doorgaat, dan is het morgen weer zo'n mooie dag. Dat belooft veel goeds voor morgen bij het Almfest.

Behalve dat we erg hebben genoten van dit mooie weer, hebben we vandaag ook genoten van een heerlijk kaas-uienbrood en een bijbehorende bak soep.
Knoflooksoep dit keer.
Ik denk dat het goed is dat er nog geen geur pc bestaat, want ik vrees dat ik dan iedereen omver mik met m'n kegel

Verder heb ik me een beetje bijgelezen voor wat betreft het South Beach dieet. Ik raak m'n teveel aan kilo's maar niet kwijt en wil het dan misschien toch nog 1 keer proberen. Nog even nadenken en als ik besluit het te doen dan start ik maandag.

Berg wanderung (gastposting van Paul)

Vandaag was de Bergwandeling vanuit Sabine's school. Gister werd het aangekondigd in het mededelingenschrift (we hadden al van de leraar gehoord dat het waarschijnlijk vandaag zou zijn). Ook werden via het schrift de ouders uitgenodigd om mee te lopen.

Dus ben ik (Paul) ook maar meegelopen, gosh wat erg :)
De wandeling was gepland om 08:20 vanuit school te verzamelen, om dan door te lopen naar de gondel naar hochbrixen. Vanuit daar zou de wandeling voeren naar de Jochstub'n see. (Een speciaal voor de winter gemaakt meer, waaruit water voor de sneeuwkanonnen gehaald wordt)

Veel te vroeg kwamen we aan bij de gondel, maar de kinderen bleven echt heel keurig wachten. De meester ging liftkaartjes kopen, en wij als ouders (er waren naast mij ook twee moeders meegekomen) mochten dit zelf doen.

Om 09:10 waren we met z'n allen boven op hochbrixen. Een mooiere dag als vandaag konden we niet treffen. Geen wolken, lage relatieve vochtigheid, dus een uitzicht tot aan de Hohe Tauern :) Ofwel het zicht was uitmuntend.

Vanaf hochbrixen mochten de kinderen "los" lopen, dat wil zeggen hun eigen tempo.
En ondertussen af en toe een praatje van de leraar, over rupsen, mossen, pistes en bergtoppen. Halverwege de wandeling naar de Jochstub'n see (op zo'n 1400 meter)hielden we een drinkpauze. Hierna weer verder op pad gegaan. Toen we vlak onder de stoeltjeslift naar de Holzalmjoch waren, vroeg de leraar of we berggeiten wilden naspelen door de weg af te snijden en via de piste naar boven te klauteren. Natuurlijk had de meerderheid van de klas wel oren naar. Om aan te geven deze piste is normaal in de winter een rode afdaling, vrij stijl dus om te wandelen (Mike G., jij hebt hier leren tiefschnee skieën van koenmans).... Mens dat kost je je kuiten.. of hoe ze hier zeggen: "Servus die wadln". Sabine liep in een aardig tempo naar boven, en was niet als laatste boven :) Onze lieve berggeit :)

Boven aangekomen stond de leraar onder het kruis wat de top (1688m) van de berg markeert ons allen een "Bergheil" te wensen. En hij was erg trots z'n pupillen!
Hiervandaan was het nog een kleine maar steile afdaling naar de Jochstub'n see.
Daar parkeerden we onze rugtassen en grepen naar de meegebrachte Jausen, die bestond voor ons uit broodjes met speck/kaas/augurk en een Landjäger (worstje) en een Mueslireep. Verder konden de kids hier een beetje spelen, waarbij steentjes in het water gooien veruit op nr. 1 stond.

Na een half uurtje zijn we via een andere weg weer teruggelopen naar hochbrixen, via de Filzboden (koen: de 7) abfahrt richting de zinsberg-alm hutte. Daar is een oversteekje naar de zinsberg (koen: de 3) abfahrt. Deze piste zijn we ook overgestoken en naar beneden gelopen, totdat we weer bij de gondel uitkwamen. Met de gondel terug naar beneden en daarvandaan terug naar school. half 2 waren we weer thuis. Flink wat hoogtemeters in de kuiten, beetje moe maar erg voldaan :)

Klik op de afbeelding voor een grotere versie:

Aangenaam, Petra is mijn naam

Oei, al bijna een jaar aan het bloggen en nu krijg ik een mooi mailtje dat ik Kirsten zou heten :(
In ieder geval leuk dat je al zo lang meeleest Pauline ;)

Vandaag waren de kinderen weer lekker naar school geweest. Vanochtend geen tranen bij Joris, maar dat kwam denk ik ook omdat er een ander jongetje helemaal over de rooie ging. Dat was geen huilen meer, dat was krijsen, hij was namelijk boos.
Toen ik vandaag Joris ging halen, dacht ik even leuk achterom te fietsen, dan hoef ik namelijk niet over de drukke weg. Vandaag had ik flink pech, eerst een tijd wachten voor spoorwegovergang 1, nou ja, kan gebeuren. Lekker doorfietsen en vervolgens bij overgang nummer 2 ook voor gesloten bomen terecht komen. Dat heeft m'n fietstocht toch met een minuut of 10 vertraagd! En dat op een ritje van 5 minuten. Paul had dus al het idee dat ik ergens onderweg gevallen was (het fietspad was na de overstromingen vrijwel niet meer begaanbaar, vandaar) en was al op weg om te kijken of hij me kon vinden.
Juf Maria was vandaag helemaal blij, want Joris wilde nu tenminste zeggen dat ze Maria heet. Dus dat moest Joris toch echt even een keer of 3 laten horen van d'r :D

Sabine had ook weer een leuke dag gehad en nadat ze haar huiswerk had gedaan, is ze heerlijk gaan spelen en video gaan kijken. Joris ondertussen in bed, Paul aan het werk en Petra (ik dus) heerlijk languit in bad.
Toen Joris om half vijf eindelijk eens uit bed kwam, had hij zo'n zin om op de berg te gaan lopen. Dit even voorgelegd aan de rest van de familie en met algemene stemmen werd het voorstel aangenomen.
Mueslirepen in de zakken, flesje drinken mee, op de fiets en gaan maar.
De fietsen hebben we geparkeerd bij pension An der Loipe en van daar uit zijn we via een achteraf paadje omhoog gelopen. Het weer was prima dus we hebben ons fijn vermaakt.
Toen nog even een bakje thee bij onze vrienden van An der Loipe gehaald en toen snel naar huis om de kids in bed te mikken.

Daarna is Paul weer aan het werk gegaan en ben ik bezig gegaan met het maken van de icing die ik morgen nodig heb.
Alles is weer mooi aangemaakt en op kleur gebracht zodat ik morgen kan gaan color flowen. Ik ga een beertje, een ballonnetje en veel roze bloemetjes maken. Het buurmeisje wordt zondag 1 dus daar komt een taart voor.
Een grote 1, met daarop dus het beertje met ballonnetje en aangekleed met roze bloemetjes. De taart ga ik niet bestrijken met icing, maar gewoon lekker met slagroom, dan is het niet zo machtig.
Zoals jullie van me gewend zijn, krijgen jullie dan wel weer een foto te zien hier op de blog.

Ik ga nog even genieten van m'n vrije avond en dan lekker weer naar bed.

Gesprekje met de meester en vooral veel truien

Om 10.00 uur zaten wij dus netjes op school om even met de meester te spreken.
Nu blijkt dus dat je je normaalgesproken even van tevoren aanmeldt voor zo'n gesprekje. Wisten wij natuurlijk niet, maar was ook helemaal niet erg, want wij waren de enigen die er waren.
Meester is erg tevreden over Sabine. Over de snelheid waarmee ze het nieuwe schrift leert, we hebben voor de zekerheid nog een kopietje gekregen van het alfabet dat ze gebruiken, dan kunnen we nog wat extra oefenen. Ook over de snelheid waarmee ze het duits oppikt is hij meer dan tevreden.
Wij blij natuurlijk, want voor ons is het toch lastig om dat soort dingen te peilen. Sabine verteld nu eenmaal niet zo heel veel.

Ook hebben we uitleg gekregen over wat de afkortingen van de schoolvakken nu precies betekenen, want daar hebben wij natuurlijk geen kaas van gegeten. In nederland was het zo nu en dan al eens gissen naar wat ze onder bepaalde vakken verstaan, maar hier met die afko's was er helemaal geen soep van te koken.
Het enige wat Sabine kan verbeteren is haar tempo (ze is traaaaaaaaaag) en haar concentratie. Beiden voor ons zeker niet vreemd, want mevrouw is elke seconde 3x afgeleid. Daarom erg langzaam en zo nu en dan volledig verward om zich heen kijkend.

Onze suggestie om in plaats van rekenen wat extra taal te doen, vond hij niet nodig. Hij vond het zo al moeilijk genoeg voor d'r omdat ze toch al heel veel dingen nieuw moet leren.
Wel mogen we haar aanmoedigen om wat extra te lezen (zei hij nadat ik gezegd had dat ze dat erg graag doet) en dan moeten we kijken of ze begrepen heeft wat er staat. Dat is nu inderdaad natuurlijk het grote punt van aandacht.
En mocht ze op een bepaald moment ergens extra hulp voor nodig hebben, dan wordt ze op donderdagmiddag ingedeeld in het groepje met kinderen dat wat extra aandacht nodig heeft bij een bepaald vak.

Het was een erg prettig gesprek en we weten nu ook weer wat meer van elkaar, wat voor Sabine alleen maar goed is natuurlijk. Hij heeft in ieder geval ook aangegeven dat hij het ons zeker laat weten als er wat hem betreft iets extra aandacht behoeft en dat is fijn om te weten.

Daarna gingen we even langs bij kennissen om te vragen of we de auto even konden lenen vanmiddag of ergens anders deze week. Ik kwam er vanochtend achter dat Sabine toch wel heel weinig passende truien over heeft (om precies te zijn 1) dus er moest ingekocht worden.
We moesten natuurlijk even binnen komen en zijn tot een uur of twaalf volgegooid met thee en volgestopt met koek. Vonden wij natuurlijk helemaal niet erg, maar we hebben niet beloofd dat we er volgende week weer zitten, haha, vonden ze niet eens erg.
Toen snel Joris gaan halen en toen we terug naar huis liepen, hoorden we dat we de auto meteen mee konden nemen. Schoondochter had 'm vanmiddag gelukkig niet nodig.
Snel gegeten en toen naar de Kik in Wörgl gereden. Daar een stuk of 5 truien, een vest, sokken, hemden, een leuk t-shirt, onderbroeken en een pot gel aangeschaft en op zoek gegaan naar een nieuwe webcam. Helaas kwamen we net te laat bij Niedermeyer (nog bedankt Joost, voor het wegkapen van het laatste exemplaar voor onze neus), maar wel even binnengestapt bij de Libro aan de overkant.
Laat daar nu een boekje over elfen en feeën staan! Nadat Sabine had laten merken dat ze een groot deel van wat er op de eerste pagina stond kon lezen, mocht ze het boekje aanschaffen. Joris wilde natuurlijk ook een boekje, maar kon niets van zijn gading vinden.

Snel naar huis gereden en om tien over vijf kwamen we weer thuis, waar Paul snel aanbelde bij de buurvrouw om alsnog te gaan hardlopen.
Ik ben toen met Sabine huiswerk gaan doen, onder andere engels. Goed dat we een werkende pc in huis hebben, want het moest geleerd worden vanaf een cd-rom. Het is toch wat, moet het kind niet alleen duits maar ook engels onder de knie zien te krijgen. Gelukkig vind ze het erg leuk en vooral het werken met de pc vindt Sabine helemaal niet erg dus die heeft er heerlijk een goed half uur mee zitten werken.

Nu liggen de kinderen als roosjes te slapen en zitten wij moe maar voldaan achter onze pc'tjes. Vanavond even geen werk voor mij, maar gewoon lekker lui een beetje over het internet surfen. Wie weet of ik nog iets leuks tegenkom.

Koud

Gisteren kwam Sabine een beetje ontsteld uit school. De meester was boos op haar geweest omdat ze de S niet goed had geschreven. Ik kon het me niet voorstellen, maar goed, de jongedame was weer erg overtuigend.
Daar we vandaag toch even langs het spreekuur gaan om te kijken of alles goed gaat, wilde ik het daar dan meteen maar even over hebben. Totdat ik haar schrift zag.....
Er stond juist onder dat ze het goed had gedaan, alleen had hij inderdaad al haar s-en verbeterd. Ja maar, hij had boos gekeken.
Toen heb ik haar maar uitgelegd dat het voor de meester ook heel erg moeilijk is. Hij is helemaal niet gewend om les te geven aan kinderen die geen Duits spreken, dus voor hem is het ook lastig om te kijken of een kind het wel begrijpt en of hij het dus wel duidelijk genoeg uitlegt. Sabine kennende heeft ze haar boze of verontwaardigde gezicht weer opgezet en dan is het voor een leraar (ook voor ons nog steeds trouwens) erg moeilijk om te peilen wat ze bedoelt.
Ach, we zullen het vandaag wel horen, om 10.00 uur mogen we op school aanwezig zijn en dat zullen we dan ook maar netjes doen.

Ook zijn we gisteravond weer bezig geweest met het voorwerk voor Brixnet, het campingproject van Paul. Alvast een wervend briefje geschreven (ook in het Duits, maar dat laat ik de bovenbuuf even nakijken) en Paul is samen met andere Paul hard bezig om te inventariseren wat ze precies nodig hebben en waar ze dat moeten aanschaffen.
Hierbij bleek TIRIS weer een goede hulp. Paul kon er precies mee berekenen hoeveel meter kabel ze bijvoorbeeld nodig hebben.
Voor degenen die het nog niet weten, via GEOLAND kun je bij allerlei geografische info komen van de verschillende bundesländer.
Er staan vaak zelfs satellietfoto's op.
Zo hebben wij al een aantal keren omgevingen van mogelijke interessante panden bekeken en met die informatie beoordeeld of we wel of niet wilden gaan kijken daar.
Het kan een hele hoop kilometers rijden schelen.

Verder is het hier best koud. Het is vochtig en dan zijn de lage temperaturen gewoon net als in nederland. BRRRRRRR

Ook wij hebben wel eens pech

Het weer was gisteren niet om over naar huis te schrijven (lees: koud en mistig) en omdat de kinderen best moe waren, hebben we die tussen de middag in bed geschopt. Sabine kwam er pas om half 4 uit en Joris kon het nog beter, die kwam om half 5 slaperig de kelder ingelopen.

Paul en ik hebben zitten brainstormen over z'n campingproject, onze huidige financiële situatie en van alles en nog wat meer. Wat opviel, was dat Paul z'n computer de laatste tijd vrij vaak zomaar uitviel en gisteren was echt wel een hoogtepunt. Volgens mij is het ding in ongeveer 2 uur een keer of 16 opnieuw opgestart.
Paul heeft toen ook besloten om het ding een nachtje rust te geven om te kijken of het dan wat beter zou gaan.

Lekker op tijd naar bed, want een week visite is erg gezellig, maar toch ook wat vermoeiend (al was het maar omdat de voorraad bier en wijn er met z'n allen veeeeeel sneller doorheen gaat).
Vanochtend werd Paul wakker omdat Joris ons riep (Paul dacht dat Joris op de wc zat), maar het kind bleek helemaal in paniek in de kelder voor een gesloten deur te staan. Daar hadden wij natuurlijk de laatste dagen geslapen en hij wilde even lekker bij ons kruipen.
Snel heeft Paul 'm toen naar boven gehaald, waar ik met veel moeite wakker aan het worden was. Omdat het toen nog half 7 was en we er om kwart voor 7 pas uit moeten, heb ik eerst nog wat (Knoopy)oefeningen gedaan voordat ik eruit ging.

Vervolgens het gewone ochtendritueel en toen de kinderen naar school waren, zijn Paul en ik de kelder ingedoken om de mail te lezen, was te doen enz.
Daar bleek ons gevalletje pech.
Paul zet z'n computer aan, het ouwe beessie start voorzichtig op.........en start op.....en start op.............. Stik, hij wil niet!
Nog een keer proberen. Computer uit, computer aan, start op....... start op......... O nee hè hij is overleden!

Flink balen dus. Toen maar snel besloten om een nieuwe aan te schaffen en toevallig had Paul in het krantje van de Libro een aanbieding gezien voor een pc. Voor 799 euro konden we daar het volgende systeem krijgen:
-----
chilliGREEN Experience 3000 WXW

- AMD Sempron 3000+ Prozessor
- Microsoft Windows XP Home
- 512 MB DDR-RAM
- Asus Mainboard
- 160 GB Festplatte (7.200 rpm)
- NVIDIA GeForce 6200, 128 MB, TV-Out, DVI
- 16 × Dual Layer DVD-/+ Brenner
- 7-in-1 Card Reader
- 5.1 Kanal Audio (Surround), 56 K Modem, 10/100 MBit Netzwerkkarte
- optische Scroll Mouse + Internet Tastatur
- 2 Jahre Garantie mit Vor-Ort-Service

17“ TFT Bildschirm
- 17“ Bildschirmdiagonale
- 12 ms
- Kontrastverhältnis 500:1
- Helligkeit 300 cd/m2
- Stereolautsprecher
- OSD Menü
- 3 Jahre Austausch Vor-Ort-Garantie.

Lexmark X1190
- Drucken/Scannen/Kopieren über PC
- 4-Farb-Tintenstrahldrucker bis zu 4800 dpi
- CIS Scanner mit 600 × 1200 dpi opt. Auflösung
- bis 14 Seiten/Minute (s/w)
- USB 2.0 Anschluss
- 1 Jahr Austausch Vor-Ort-Garantie.

Software Paket
- Microsoft Windows XP Home
- Microsoft Office 2003 mit Word 2003, Excel 2003, Outlook 2003 und Power Point (60 Tage Trial-Version/60 Tage voll funktionsfähige Test-Version mit Lizenzierungsmöglichkeit vorinstalliert)
- Microsoft Entertainment Suite mit Works 8.0, Encarta Enzyklopädie, AutoRoute 2005, Picture It 2005 und Zoo Tycoon 1.0 inkl. Dino Digs
- Cyberlink DVD Solution bestehend aus: Power DVD 5 (DVD-Wiedergabe), Power Director 3 SE plus + Power Producer 2 Gold (Erstellung von Filmen in diversen Formaten auf CD/DVD) + Power2Go + MediaShow 2 SE (Multimedia-Präsentationen) + Music Match
- McAfee VirusScan 9.0 vorinstalliert (60 Tage-Version mit vergünstigter Lizenzierungsmöglichkeit)
-----

Meteen naar de Libro in Kitz gebeld en jawel, ze hadden er nog staan. Dus snel Joost opgetrommeld (die heeft z'n ontbijt hiervoor laten staan, nogmaals veel dank) en naar de Libro gereden.
Daar stond onze nieuwe huisvriend al klaar voor ons, dus binnen 5 minuten waren we binnen, hadden we betaald, en stond de gigantische doos in de wagen.

We zijn een goed half uur onderweg geweest om een nieuwe pc te kopen, fantastisch toch. Paul is nu hard bezig met de installatie, dus hopelijk doet alles het helemaal goed.

Verder nog meer slecht nieuws helaas, het lijkt er op dat DTO absoluut geen zin/mogelijkheid heeft om de beloftes na te komen, dus dat hoofdstuk is wat ons betreft afgesloten. We kunnen er lang en kort zielig overdoen en we kiezen dus maar voor het laatste, dat is voor ons veel interessanter.
Nu gaan we vreselijk hard duimen dat Paul vandaag bericht krijgt dat hij op gesprek mag komen bij die firma in Hopfgarten.

Maar voorlopig zijn we gewoon erg blij met onze nieuwe pc.
En natuurlijk hebben we een btw bon gevraagd, want met een beetje geluk kunnen we het ding gewoon op Paul z'n eigen bedrijfje gaan zetten.

De herfst nadert met rasse schreden

Dirk en Ria zijn vanochtend alweer vroeg vertrokken (de planning was zo rond een uur of 6), wij hebben ze in ieder geval niet meer gezien toen we rond half negen opstonden.

Gisteravond hebben ze alles al ingepakt, de mannen hebben nog een potje pesten gespeeld en de vrouwen hebben gezellig zitten kletsen.
Ook had ik voor Ria nog het recept van de Spinatknödel van een paar dagen terug vertaald en doorgestuurd.
Voor de liefhebbers volgt het hieronder:

Het recept van de heerlijke spinatknödel.

Ingrediënten:
6 oudbakken witte harde bolletjes (of gewoon ongeveer een half oud wit brood) Ongeveer 1/4 liter melk
2 eieren
1 kleine ui
3 knoflooktenen
1 eetlepel boter
400 gram bladspinazie (vers, uit de diepvries ongeveer 250 gram)
2 eetlepels geraspte, belegen kaas
Zout
Peper uit de molen
Een snufje nootmuskaat

Het brood in kleine stukjes snijden. Eieren met melk loskloppen en over het brood gieten (maak het mengsel niet te nat!, het brood hoeft niet allemaal vochtig te zijn).
De ui en de knoflook schillen. De ui fijnhakken, de boter in een pan laten smelten en de uien daarin zachtjes bakken. De spinazie wassen, goed droogschudden, hakken en bij de uien doen. De pan sluiten en de spinazie laten slinken. Dit geheel bij het brood doen. De knoflook persen en bij de broodmassa doen.
Kaas erdoor roeren en kruiden met de zout, peper en nootmuskaat.
Met natte handen middelgrote ballen vormen en in zout water in ongeveer 15 minuten zachtjes gaarkoken.

Serveertip: Spinatknödel worden voor het serveren overgoten met bruine boter en met parmezaanse kaas bestrooid. Een frisse groene salade smaakt hier prima bij.

-----
Verder heb ik gisteravond een moeilijk besluit genomen. Ik ga de cursus die ik zou gaan doen afzeggen. Er is voorlopig geen zicht op het zelf gaan runnen van een (groot) pension en dan is de hoeveelheid geld die er met de cursus gemoeid is, ineens toch wel erg veel. Ik vind het wel heel moeilijk, want ik had er veel zin in, maar een mens moet ook reëel blijven en die centjes kunnen we gewoonweg beter gebruiken.

Paul heeft ondertussen te horen gekregen van het bedrijf waar hij heeft gesolliciteerd dat hij komende week te horen krijgt of hij wordt uitgenodigd voor een gesprek, dus dat wordt weer duimen. Hij heeft erg veel zin om zich weer eens op het programmeren te storten dus hij hoopt dat zijn expertise door dit bedrijf op waarde wordt geschat.

Sabine heeft vanochtend haar huiswerk weer gedaan, alhoewel ze daar even verdrietig van werd, want ze had in haar hoofd dat ze het al lang gedaan had. Dat viel dus eventjes tegen. Aan de andere kant was het ook zo weer klaar dus zo heel erg was het niet. Ze mocht ook weer fijn lezen als huiswerkopdracht en dat vindt ze nu eenmaal erg leuk om te doen. Het was voor mij ook leuk om te horen dat haar uitspraak al verbeterd.

Ook is er een kaartje geproduceerd voor de oude klas in Wieringerwerf. Natuurlijk op een prachtig toeristisch kaartje, zodat ze allemaal kunnen zien hoe mooi het hier is.
De tekst luidt als volgt:

Lieve klas. Het gaat goed (uh, moest dit nu met een d of een t mam? Hoe bedoel je, ze verduitst al) met mij
Ik kan redelijk goed Duits maar niet zo goed als mijn vriendin Jennifer

Groetjes
Grüße Sabine