Salzburg

Na een lange nacht slapen, besloten we om vandaag onze favoriete stad in de omgeving weer eens te bezoeken. Dus rond kwart over tien stapten we in de auto en gingen op weg naar Salzburg.
Bij aankomst eerst even een Spar opgezocht, waar we een broodje voor tussen de middag kochten.
Vervolgens meteen door naar de aziatische winkel om weer het nodige aan spullen in te slaan.
Natuurlijk vergaten we de favoriete toetjes van de kinderen niet!

Vervolgens zijn we doorgewandeld naar het stadscentrum waar we boekhandel Höllrigl met een bezoek vereerden. Sabine was daar de vorige keer met haar vriendinnen geweest, dus ook wij mochten met haar mee de kelder in.

Een prachtige kleine gewelven-kelder. Alleen daarom zou je er een keer moeten gaan kijken. Daar hebben ze alle stripboeken, wat natuurboeken, techniek, automerken en ook nog heel oude spullen (pc programma´s voor Windows 95/98...) staan. Het was er erg warm, maar we hebben er uiteindelijk een klein half uurtje doorgebracht.
Daar ik erg veel moeite heb om een boekhandel in te lopen en er zonder boek uit te komen :) heb ik ook dit keer wat gekocht. Sabine leek het wel een leuk boek, het is fantasy en ik was het met haar eens. Dus we hebben weer leesvoer voor een aardig tijdje.

Joris wilde vervolgens graag een krapfenbrezel kopen, want die vindt hij zo lekker. Dus even later liep hij al smullend en onder de suiker rond met een tevreden grijns op z´n gezicht en een brezel in z´n hand.

Vervolgens liepen we nog een rondje door de stad en eindigden bij onze favoriete winkel! Met volgens ons de beste bonbons: Süßwaren Holzermayr.
Joris kocht er bosvruchtenchocolade, Paul een zakje wijngums, Sabine 6 bonbons en ik witte chocolade met rozenblaadjes. Dat gaat weer smullen worden!

Ook zijn we nog naar winkelcentrum Europark geweest, waar we ons heerlijk vermaakt hebben met het kijken naar spullen die we niet nodig hebben, maar wel leuk zijn. Toen zijn we nog naar de Ikea gelopen om knäckebröt, pasta in elandvorm, zoete mosterd en limonade te kopen.

Na deze supergezellige dag natuurlijk weer terug naar huis en daar snel eten gemaakt. Vandaag aten we Paul z´n gewenste eten: rauwe andijvie stamppot met spekjes. Ook nog wat jus en een lekkere rookworst erbij, voor de kinderen en mijzelf een chinees toetje en voor Paul vanille yoghurt.

Vanavond gaan we natuurlijk weer lekker naar het muziekprogramma op Nederland 3 kijken. Wat wil een mens nog meer?

Heute war so ein schöner Tag, lalalalala.......

Bowl & More

De vrijdag is op huishoudelijk gebied net als de maandag een drukke dag. Hele huis stofzuigen en vervolgens dweilen (waarbij elke keer weer opvalt dat ons huis best groot is), wassen draaien, drogen en vervolgens strijken. Natuurlijk tussendoor ook opruimen, een paar pannen afwassen, de rode kool in bakjes en in de vriezer doen, het hok van de cavia´s schoonmaken.
Voor tussen de middag heb ik de rest van de aardappelknödels van gisteren met wat extra bloem tot met hachee gevulde aardappelkoekjes verwerkt. Rest van de hachee er warm naast samen met wat japanse salade (zat bij de groentenkist, erg maf soort sla) en tomaat.
Joris en Paul vonden de salade absoluut niet lekker, ik vond het best te eten alleen smaakt het wat apart, naar plant zeg maar...

En vanavond hadden we een supergezellig uitje met z´n allen. We hadden nog een rondje bowlen en pizza eten te goed bij Bowl & More in Brixen en daar hebben we vandaag gebruik van gemaakt.
Anderhalf uur heerlijk eten en spelen en natuurlijk een ijscoupe toe. Een fantastisch begin van het weekend!

zonsopgang en gebaksbordjes

Gisteren stortte zomaar vanuit het niets ons internet in elkaar, dus kon ik geen logje schrijven. En dat terwijl de dag begon met een prachtige ochtendlucht

Een prachtig begin van de dag, die gelukkig bij ons niet de storm bracht die er was voorspeld. In het andere deel van Nord-Tirol was het wel weer raak. Een trampoline was omhoog gewaaid en op de snelweg terecht gekomen, zo hier en daar weer stroomuitval en ik zag ook een foto van een ingestorte carport.
Wij hadden weliswaar herfstachtig weer, maar niets om van te schrikken.

De ochtend weer doorgebracht met het huishouden en ook nog wat leerwerk. Tijd vliegt als je bezig bent. Omdat Paul en ik er niet aan gedacht hadden dat we ook tussen de middag nog wat moesten eten, hebben we de curry gewoon weer opgewarmd, naanbroodje erbij en smullen maar.
Joris mocht ´s avonds weer naar snowboardtraining in de hal en Sabine was al lezend in haar kamer in slaap gevallen. Paul heeft nog geprobeerd ons internet te maken, wat helaas niet lukte, waarna we thuis nog maar even snel de frituur aangezet hebben voor wat patat, zelfgemaakte pindasaus en een frikandelletje (of twee).

Na een zeer onrustige nacht (de maan wordt weer vol....) vanochtend onszelf uit bed gesleept.
Terwijl de kinderen op de bank wakker zaten te worden, smeerde ik voor de kinderen tortilla´s om mee naar school te nemen. Paul werd om kwart over zeven al door de eerste klant gebeld en ging vervolgens om kwart over acht bij vrienden helpen met meubels sjouwen. De klus was een ietsje groter dan gedacht (de meubels zijn groot en van massief hout, het was een halve trailer vol) en ze waren dan ook pas om twee uur ´s middags klaar. Daarmee hadden ze zo´n 7,5 ton!!!! aan meubels versjouwd, allemaal trappen op.
Ik ben ondertussen aan de slag gegaan om de oogst van de groentenkist te verwerken.

 

De prei was nog over van de afgelopen week en ook de halve spitskool nog. Dus de prei in ringetjes en de kool in reepjes en vierkantjes gesneden. Die vierkantjes met in het achterhoofd het gerecht krautfleckerl. Als ik het maak, dan zal ik hier natuurlijk nog een foto en recept plaatsen.

Tegen twaalf uur hoorde ik iemand "hallo" roepen. Ik dacht al dat het Paul was, maar het bleek een bezorger te zijn die niet begreep dat je bij onze bel op het muzieknootje moet drukken om te zorgen dat hij gaat. Hij had het pakje dat hij kwam brengen al binnen gezet en was zelf alweer onderweg naar z´n bus.
Het bleek de bestelde arganolie te zijn. Sabine had in Frankrijk in een parfumerie een beetje van deze olie op haar litteken gesmeerd gekregen en die was daardoor een stuk rustiger geworden. Vandaar dat we besloten om deze dure olie voor haar (en voor Joris zijn slechte huid) te bestellen. Het merk is Fragonard en schijnt een zeer bekend parfummerk te zijn. Het doosje waarin het verpakt was, was flink zwaar, dus ik vroeg me al af wat er nog meer in zou zitten. Een 250 ml flacon hoort zo niet aan te voelen. Naast de reclamegids vond ik 4 ontzettend leuke en mooie gebaksbordjes in de doos!

Een hele leuke verrassing!

Naast het snijden van de bovenstaande groenten heb ik ook de rode kool maar meteen verwerkt, dus er staat in de voorraadkamer een grote pan rode kool met appeltjes af te koelen, zodat we die in kunnen vriezen. Is dat ook maar gebeurd.

Het eten van vandaag is dan ook deels rode kool met daarbij hachee en aardappelknödels. Smullen!

curry

Ook vandaag was weer een normaal dagje. Huishouden, huishouden, huishouden. Kinderen allebei een lange dag op school en Paul was lekker voor z´n klanten aan de slag.
Daar er wordt gezegd dat vandaag de laatste echt mooie dag is, heb ik ook nog lekker een uurtje in het zonnetje zitten leren.

Paul en Sabine hebben vanmiddag de sportschool onveilig gemaakt, terwijl ik het eten voorbereidde en een potje flipperde.

Het avondeten vandaag werd Curry.
Ik had weer een pompoen, nog wat wortels en een flinke prei. Daarbij een kilo kalkoenfilet, 2 blikjes kokosmelk en rode currypasta. Dat lekker laten pruttelen, op smaak brengen met vissaus. Zelfgebakken naanbrood erbij en smullen maar.

Dat was de dag alweer. Misschien gebeurt er morgen weer iets interessanters om over te schrijven.

En toen was het weer maandag

Time flies, ook als je niet de hele tijd "fun" hebt.
Vandaag was weer zo´n typische maandag, dus: wassen, drogen, strijken, stofzuigen, dweilen, opruimen, boodschappen doen, maandadministratie oktober verzorgen, nog meer strijken, eten voorbereiden en koken.
Tussendoor gelukkig ook nog ruim een uur aan mijn nieuwe studie kunnen besteden.
Ik ben begonnen aan de opleiding "Ernährungstrainerin", voedingscoach dus. Het was weer hoog tijd om iets nieuws te leren en dit leek me wel een interessante opleiding.
Vandaag dus begonnen met de eerste "echte" les (de 2 introductielessen had ik al doorgewerkt), namelijk Basiswissen Mensch. Biologie dus. Altijd leuk :)

Verder nog een leuk nieuwtje. Joris kwam helemaal blij thuis, want hij heeft voor z´n proefwerk engels een 1- gehaald! Van de 52 punten had hij er 49. Helemaal toppie!
Traditiegetrouw mocht hij kiezen wat we gingen eten en hij koos chili-kip. Helaas helaas hadden we nog maar 1 eetlepel zoete-chilisaus in de fles zitten, maar dat mocht de pret niet drukken.
Lekker een flinke bak eiermie met ui, prei, wortel, verse gember, knoflook, spitskool en omelet in reepjes in chinese pepersaus erbij en smullen maar.

Nu met een heerlijk kopje thee op de bank en ik denk dat ik de map met leerwerk er ook nog maar eens bij ga pakken. Veel leuker dan tv staren.

Zonnige zondag

Terwijl Paul en Sabine naar de sportschool waren en Joris met vriendje Niklas aan het spelen was, heb ik me op het terras geïnstalleerd met een fijn boekje...

 

 

 Het uitzicht vanaf ons terras richting Kitzbühel blijft mooi.

Voor de lunch heb ik wat lekkers voor mezelf gemaakt, met een heerlijk glaasje waterbubbeltjes erbij.

Omdat het prachtig weer bleek te blijven, zijn Paul en ik nog even naar Westendorf gereden om daar nog even een heerlijke wandeling te maken. Rustig wandelen is er ´s middags natuurlijk niet bij, dus we bleven allerlei bekenden en onbekenden groeten (grinnik). Zoals je kunt zien, is ook Westendorf een heerlijke plaats om te wandelen.

Schaduw-selfie....

Vanavond nog even een paar pizza´s in elkaar geflanst en weer gebakken op onze fantastische pizza stenen. Dat was echt een prachtige aankoop destijds. We hebben nooit lekkerdere pizzabodems gehad.

Nu nog even kassie staren en dan is het tijd om naar bed te gaan. Het is morgen per slot van rekening weer vroeg dag.

Wien en herfstvakantie

24 Oktober was het dan zover, ik mocht mee op het bedrijfsuitje van de TVB. Om half zes opgestaan, snel gewassen en aangekleed en door naar het station. De rugzak met kleding, een flesje drinken en 2 nussschnecken mee.

Op het perron stonden al 4 medewerkers van de TVB te wachten en daar heb ik me bij aangesloten. Even later kwam de trein en daarmee ook Anna-Maria uit Kirchberg die alle vervoersbewijzen had. Mijn mede-reisgenoten kregen allemaal hun papieren en toen ik vroeg of ik ook wat kreeg, zei ze lachend, nee sorry, ik heb niet voor iedereen in de trein een kaartje :)
Daarop heb ik maar even uitgelegd dat ik Petra, de vertaalster, ben. Hihi, na veel sorry´s kreeg ik toen natuurlijk wel mijn kaartje.
In Wörgl stapten we over op de trein naar Wenen en daar kwam ik terecht naast Karl. Karl hoorde niet bij het TVB, maar bleek een jongeman te zijn die in Innsbruck met twee vrienden een event-managementburo voor Studenten had opgericht. Daar er daarmee niet veel droog brood te verdienen is (in die wereld moet je het toch echt hebben van contacten, als je die niet hebt, is het heel moeilijk), was hij onderweg naar Bad Hofgastein, waar de wereldenkampioenschappen sauna-en werden gehouden. Het gaat er niet om hoelang je in de sauna kunt zitten, maar hoe goed je een zogenaamde "Aufguss" maakt. Hij was zelf al eens Oostenrijks kampioen geweest op het onderdeel "Entertainment", dus wist van de hoed en de rand. Hij moest in Salzburg overstappen en vanaf daar heb ik gezellig gekletst met de collega´s van de TVB. Uiteindelijk bleek ik de beste klik te hebben met een aantal collega´s uit Kirchberg, dus daar ben ik het meest mee onderweg geweest.

Bij aankomst gingen we meteen naar ons hotel, dat tegenover het Westbahnhof bleek te liggen. Daar hebben we onze bagage in een kamertje gezet en zijn snel doorgegaan naar de Minoritenstüberl. Dat is een soort kantine van chefkok Andreas Wojta (hier heel bekend van tv). Omdat we wat vroeg waren, hebben we eerst de Minoritenkirche bekeken, ook erg mooi.

http://andiwojta.at/

 

Je kunt in het restaurant niet reserveren, dus zorgden we dat we net voor openingstijd (11.30 uur) binnen stonden. Het eten is eenvoudig, maar ontzettend lekker. Niets uit een pakje of zakje, maar alles zelfgemaakt en tot in de perfectie gekookt. Heerlijk!

Daarna moesten we snel door naar het stadhuis van Wenen, waar we een rondleiding hadden geboekt. We hadden maar een uurtje, wat ontzettend jammer was, want er is heel veel te zien en de enthousiaste gids kon ook veel interessante dingen vertellen.

Daarna gingen we met de metro weer terug naar het hotel waar we in moesten checken. Ik kreeg heel luxe een kamer voor mezelf (waar de anderen samen op een kamer lagen), en na een klein kwartiertje zat ik alweer beneden, want ons programma stond stampvol geplanned.
Met 2 metro´s en 1 bus reden we vervolgens naar het Weense wijngebied "heiligenblut". Dat was ook nog hilarisch, want de bus heeft 2 verschillende stoppunten en dat wist degene die ons hier naartoe bracht niet. Dus halverwege de rit stopt de bus en vervolgens zegt de chauffeur dat dit het eindpunt is. Zegt onze gids "welke idioot zegt er dat dit het eindpunt is, daar klopt helemaal niets van, de bus rijdt echt nog verder hoor!". Uhhh Sepp, de chauffeur zegt dat dit het eindpunt is..... hahaha, Sepp helemaal verbouwereerd naar de chauffeur. Blijkt dat de volgende bus pas helemaal naar boven rijdt. Het uitzicht is er prachtig en het is jammer dat we hier maar een minuutje of 10 konden blijven.
Vervolgens liepen we op een draf (letterlijk) van de berg af naar beneden (de afspraak met de Heurige waar we naartoe gingen was wat te vroeg gemaakt) tussen de wijnvelden door terug naar de stad, waar we naar een heel gezellige wijnkelder gingen.
Er stonden een violist en begeleider voor ons klaar en die hebben ons bijna de hele avond vermaakt met hun muziek (ik vond het vreselijk, maar dat terzijde). In een bijgebouwtje konden we eten halen en de wijn vloeide natuurlijk rijkelijk. We zijn om half twaalf vriendelijk verzocht te vertrekken (eigenlijk gaan ze normaal om tien uur dicht), waarna we de stad ingegaan zijn. Als eerste loodste Sepp ons naar "der schwarzen Kameel", een tent die ooit heel erg in was, en waar erg op ons neergekeken werd. Na 1 drankje zijn we dus ook weer vertrokken. Vreemd vind ik van zo´n eigenaar dat hij een groep van dik 20 man wegkijkt, maar goed. Daarna naar discotheek Bettelalm, een zeer geliefde zaak (rijen voor de deur), waar we nog net op tijd waren om naar binnen gelaten te worden. Stampvol en het deed denken aan een après ski tent. Voor ik het wist stond ik met een bacardy-cola in m´n handen en Tony, die al de hele avond een beetje verliefd was, wilde persé met me dansen. Na het dansje en een klein praatje ben ik samen met een groepje meiden terug naar het hotel gegaan. Die meiden vonden het zonde van hun tijd en geld om naar een zaak te gaan "waar we de hele winter bij ons ook al kunnen komen". Ik vond het ook een mooie tijd om te gaan slapen en had ook geen zin in nog meer drank. Bij het metrostation kwam de stadse in mij naar boven en heb ik de dames er even fijntjes op gewezen dat ze hun tassen en portemonnees voor zich vast moeten houden, omdat er 3 mannen wel erg geïnteresseerd waren in die zaken. Ik heb de betreffende mannen even kort aangekeken om te laten zien dat ik ze door had en toen verdwenen ze ook weer.

Om kwart voor twee kwamen we weer aan in het hotel en ben ik lekker gaan slapen.
De volgende ochtend met z´n allen ontbeten, waarna we tot half twee voor onszelf hadden.
Ik ben met een groepje meegegaan die eerst door de Maria-Theresienstrasse naar de Heldenplatz liep rende, waar het leger stond opgesteld met een tentoonstelling ter ere van de nationale feiertag (was op zondag), vervolgens ging het bootcamp (zo noemden wij vrouwen het ondertussen :) ) door naar de Stephansplatz, waar we op een verwarmd terras een kopje thee/koffie/chocolademelk/bier/limonade dronken. Daarvoor was ik trouwens samen met een van de dames nog naar een ondergrondse wc geweest. Echt supergaaf, helemaal nog in oude stijl met hout, schuifdeuren, glas in lood-raampjes en ouderwets tegelwerk. We hadden nog eens extra mazzel, want net toen wij klaar waren, kwam er een buslading (letterlijk) vrouwen van een reisgezelschap, die de wc´s ook kwamen bewonderen/gebruiken.
Er werd besloten dat we ook nog naar het Prater gingen, dus de metro ingedoken en naar het Prater gereden.Daar hebben we de jonge meiden in 2 attracties gestopt en ben ik met nog 4 anderen een rondje in het reuzenrad gaan maken.
Daarna eten in het Schweizerhaus. Het eten op zich was prima, alleen ging de bediening alles behalve soepel. Een van de collega´s had een salade besteld en die kwam pas toen de rest van ons al klaar was met eten en begon met betalen. Dat betalen was echt een ramp. De ober had wel 20 Mmnuten nodig om 12 mensen af te rekenen! Daardoor werd het rennen naar de metro, want het was ondertussen bijna half 2 en wij moesten eigenlijk al bij het hotel zijn. Ik kreeg natuurlijk gigantische maagkramp van het rennen, dus ben afgehaakt en kwam uiteindelijk net op tijd bij de metro om nog samen met de rest in te stappen. De mannen hebben toen gebeld met de collega´s die al wel bij het hotel/op het station waren, om onze tassen/koffers te halen. 3 Minuten voor vertrek zaten we in de trein en 1 minuut daarna kwamen de collega´s met de koffers. Dat was nog even flink stress!

De treinreis was weer gezellig, alhoewel we op de terugweg duidelijk rustiger waren dan op de heenweg. Dat kwam deels doordat er ook heel wat collega´s waren die tot een uur of zes uitgeweest waren en de volgende ochtend om half negen gewoon weer bij het ontbijt zaten.
Ik ben zelf in Salzburg al uitgestapt, want wegens werkzaamheden aan het spoor deden we 3 uur over het stuk van Salzburg naar Brixen! Sabine, Paul en Joris zijn mij toen in Salzburg op komen halen. We zijn lekker met z´n viertjes bij een grieks restaurant gaan eten en daarna over het grote Deutsche Eck weer terug naar huis gereden.

Zondag hebben we lekker bijgepraat en genoten van het heerlijke weer.

Op maandag is Sabine naar school gegaan alhoewel ze zich helemaal niet goed voelde en ´s avonds stortte ze inderdaad compleet in. Ze viel gewoon op de bank in de huiskamer in slaap en werd niet eens wakker toen we een deken over haar heen legden.
Joris had al herfstvakantie en doordat Sabine echt ziek was, werd het voor ons ook vakantie.

Op donderdag ging het gelukkig weer goed met Sabine en dat was maar goed ook, want voor haar begonnen nu ook de vrije dagen. Ze had met twee vriendinnen afgesproken, dat ze naar Salzburg zouden gaan (met de auto natuurlijk), dus daar had ze veel zin in.
´s Avonds kwamen de meiden weer terug en hebben er een gezellig meiden-avondje van gemaakt. De twee vriendinnen bleven ook bij ons slapen, dus hartstikke leuk.

Zaterdag hebben Paul, Joris en ik de Brixnet installatie op de camping ontmanteld, daar ons contract per 31 oktober door de camping was opgezegd. Heel jammer, maar als het zo is, dan is het zo. We hebben geen zin om er ruzie over te gaan maken. Ze hebben een ander bedrijf in huis gehaald waar ze waarschijnlijk provisie van krijgen en van ons kregen ze dat natuurlijk niet (alhoewel het gratis internet voor het buro en de camera toch ook niet niets is...., vinden wij tenminste). We hebben 1 antenne er nog niet weg kunnen halen, want die zat ondertussen zo vast, dat die er af geflext moet worden. Dat laten we wel door een vriendje doen.

Zaterdagavond kwamen Marco, Emiek en Rinke gezellig bij ons eten en flipperen. Supergezellige avond gehad, was zeker voor herhaling vatbaar :)  Rinke is ondertussen alweer bijna 7 maanden oud, dus ook die gaat echt een beetje meedoen. Erg leuk!

Vandaag weer een rustig dagje. Genieten van het stralende weer. Paul en Sabine gaan straks weer naar de sportschool en voor de rest zien we wel. Morgen begint het gewone leven van school en werk weer, dus we maken er nu nog even een fijne dag van!