In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, november 05, 2005

ondernemen, lastig maar wel leuk

Vanochtend zijn Sabine en ik naar de vlooienmarkt geweest van de sozial- und gesundheitssprengel. Gelukkig hadden ze het gebeuren naar binnen verplaatst, want alhoewel het alleen maar miezerde, was het toch genoeg om flink nat te worden.
Na een goed kwartier rondlopen en uitzoeken waren we E 24,50 armer en 11 kerstkadootjes en 3 kledingstukken voor Joris rijker (o ja en een lolly voor Sabine). Sabine en ik hebben erg veel plezier gehad met uitzoeken en thuis samen met Joris weer veel plezier gehad met inpakken. De kadootjes liggen nu keurig in een kast te wachten om met kerst onder de boom te worden gelegd.
Omdat er geen kadootjes voor mij bijzaten, hebben de kinderen voor mij alvast een 3-tal knutsels gemaakt en ingepakt :)

Tussen de middag hebben we weer een lekker hapje fast-food gegeten: rijst (gekookt in bouillon), met in kleine stukjes gesneden varkensschnitzel, paprika en ui. Dat geheel opgebakken in olijfolie en smullen maar. Snel, lekker, niet te zwaar en als toetje lekker een mandarijntje.
Toen ben ik op bed gaan liggen, want ik was nog steeds niet lekker. De kinderen hebben lekker lopen spelen en Paul heeft het een en ander flink opgeruimd.
Tussen 16.00 en 17.00 zou de Steuerberater namelijk langskomen en dan wil je toch wel dat de beste man ergens fatsoenlijk kan zitten en dat hij bij de computer kan komen.
Hij kwam zo rond half vijf aantuffen en heeft ons geholpen met de papieren voor de verzekering, hij heeft het een en ander uitgelegd over hoe je je administratie globaal op orde moet hebben en heeft ons geholpen met het downloaden en invullen van een formulier voor een Steuernummer (oeps waren we even vergeten aan te vragen, stom). In januari komt hij weer een keer langs om ons te helpen met het gedoe voor het Finanzamt. Dit kunnen we allemaal gewoon via internet invullen dus dat is wel heel erg prettig. Verder gaat hij zorgen voor onze boekhouding en is hij voor het Finanzamt ons aanspreekpunt. Voor ons natuurlijk erg prettig.

We kregen van hem ook al het compliment dat onze Deutssprache zo goed is. Erg leuk om te horen, vooral als je zelf vindt dat het nogal te wensen overlaat.

Daarna lekker aan de boterhammen gegaan, samen met het buurmeisje dat erg veel zin had om bij ons te eten. Dat is niet zo gek, want bij ons mag ze 's avonds altijd chocopasta en hagelslag op haar brood en dat vindt haar moeder niet zo'n goed idee :)
Nu zijn de kinderen lekker aan het spelen en wij zitten een beetje uit te buiken in de kelder.

Vanavond heb ik als opdracht (van mezelf) om het factuurprogramma dat ik heb gevonden MINIFAKTURA helemaal uit te testen. We hebben namelijk toch zo'n beetje besloten (in samenspraak met de Steuerberater) om het te gaan gebruiken.
Nu is alleen nog de grote vraag welke modules ik precies wil hebben.
Het voorraadprogramma lijkt mij nogal onzin, vooral omdat wij maar met kleine voorraden te maken zullen hebben. Maar het onderdeel waarin ik m'n eigen brieven, rekeningen, enz. kan maken, vind ik ook wel erg handig.

vrijdag, november 04, 2005

voorleesmiddag

Vanochtend weer netjes naar de training gegaan, alhoewel ik erg moe was. Veel zin had ik daardoor niet (tja, we hadden weer een slechte nacht achter de rug, irri treinmachinisten die het nodig vinden om voor mijn huis te gaan lopen toeteren), maar ik heb het programma netjes afgewerkt en ook weer voorzichtig wat extra gewicht gebruikt.

Daarna heeft Paul me opgehaald, waarna ik thuis in een heerlijk bad met van dat spierontspannende badzout ben bijgekomen. Paul is de kinderen op gaan halen en heeft lekker semmeltjes en frankfurters gehaald, waardoor we een echt feestmaal hadden tussen de middag.
Paul is weer bij Joost gaan helpen op de zolder en de kinderen en ik zijn gaan liggen voor een middagtukje. Sabine heeft alleen maar gelezen in het boek dat ze van de meester had meegekregen. Ze hebben in de klas een soort boekenclubje opgericht, de meester koopt de boeken en de kinderen die meedoen met het clubje krijgen omstebeurt de boeken mee naar huis.
Sabine heeft me er vanavond ook al uit voorgelezen. Erg leuke verhalen over piraten en het is heel goed voor haar leesvaardigheid op deze manier.

Vanmiddag zijn Sabine, Joris en ik trouwens naar de voorleesmiddag van de bücherei geweest. Sabine's godsdienstlerares, Anna Sailer, zou voorlezen in de Pfarrsaal. Prachtige verhalen. De eerste over Mats, een muisje, en de glimstenen. Sabine kende het verhaal nog van de Zilvermeeuw, daar was het ook al eens in de klas voorgelezen.
Daarna een heel spannend verhaal over een meisje die bij haar oma woont. Oma kan toveren en tovert zichzelf per ongeluk weg. Hoe het meisje het dan verder allemaal redt, staat in het boek waarvan ik helaas de titel vergeten ben. Nou ja, misschien kom ik er nog eens op.

Wat mij erg opviel, was dat van de ongeveer 22 kinderen die er waren, er een stuk of 6 in staat waren om op hun plek te blijven zitten. 2 van die 6 waren van mij....
De rest van de kinderen liep tijdens het voorlezen gewoon weg of ging gek lopen doen en geen van de ouders (of de voorleesjuf) die daar wat van zei. Heel erg raar, ik moest me echt inhouden om me er niet mee te bemoeien.
Het voorlezen begon om iets over 4-en en duurde zo'n beetje tot kwart voor vijf. Toen was er voor alle kinderen een klein glaasje sap en wat van die zoute borrelkoekjes. Joris en Sabine hebben allebei ontzettend genoten van het voorlezen en als het in december weer doorgaat, dan gaan we zeker weer.

Toen we in de bibliotheek kwamen, viel mij alweer iets op, namelijk dat de boeken ontzettend gedateerd zijn. Alles is al duidelijk heel erg veel keren gelezen en de boeken zijn ook al behoorlijk oud. Wel jammer, maar niet vreemd als je bedenkt dat het als een privé initiatief van de plaatselijke pastoor is ontstaan. Het is niet zo'n mooi systeem als in Nederland bestaat met een overkoepelend orgaan enzo.

Op het nieuws zagen we dat het einde van het mooie weer in zicht is. Morgenochtend schijnt het nog aardig te zijn, maar morgenmiddag wordt er weer regen verwacht.
Dan is het maar goed dat we voor morgenochtend gepland hebben om naar de second hand markt te gaan. Ik ga met de kinderen (en Paul gaat misschien mee, dat zien we wel) kijken of we misschien nog wat leuke kleding kunnen vinden en ook alvast kadootjes voor onder de kerstboom.
Sabine zag het al helemaal zitten en wist niet hoeveel ze naar me moest knipogen om me te laten merken dat ZIJ weet hoe het zit met de kadootjes die eronder liggen...

donderdag, november 03, 2005

Goed nieuws

Vanochtend weer met z'n allen ernstig slaperig uit ons bed gerold. Kwart voor zeven opstaan valt toch weer erg tegen na 10 dagen lekker pas rond kwart voor acht er uit.
Maar goed, we hadden alles een beetje voorbereid (tassen gepakt enzo) dus het ging allemaal vrij snel.

Toen Paul naar de kelder ging om daar even iets na te kijken, vond hij de autosleutel van de buurvrouw bij ons op de mat. Ze zijn er met z'n allen even tussenuit en ze vond het zo zielig als ik anders niet naar de fitness kon. Is dat lief of is dat lief!

Lekker met de kinderen naar school gelopen en ondanks een paar miezer spetters het toch nog behoorlijk droog kunnen houden.
Thuisgekomen snel een bakkie thee achterover geslagen en Paul is Joost weer gaan helpen met de zolder.
Ik ben ondertussen op zoek gegaan naar groothandels met computeronderdelen. Ik had hierover de Wirtschaftskammer al benaderd en kreeg een fantastische lijst met codes waaruit ik zelf mocht halen welke wirtschaftskammer welke onderverdeling hanteert


In Oostenrijk blijkt niet veel groothandel op dat gebied te zitten, gelukkig in Duitsland wel dus ook daar heb ik me op georiënteerd.
Ondertussen waren Truus (de afwasmachine) en Miep (de wasmachine) hard voor me aan het werk en dat was maar goed ook want ik was pas zo'n 2 1/2 uur later klaar met m'n inventarisatie. Tussendoor nog wel even de bovenverdieping stofgezogen en het wasgoed naar beneden gehaald (tegen de vierkante ogen zullen we maar zeggen) maar het werd toen al weer tijd om het eten te gaan voorbereiden.

Toen was het al weer tijd om Joris van school te halen. Onderweg naar Joris kwam ik Sabine tegen en samen zijn we hem gaan ophalen.

Vanmiddag is Paul hard bezig geweest met z'n Linux-server (voor Brixnet) en het helemaal goed maken van de visitekaartjes (de man van de drukkerij had het niet zo mooi afgewerkt als hij wilde dus dat moest nog even verbeterd) zodat die vandaag ook nog weg kunnen. Morgen voor 12 uur moet dat binnen zijn, zodat het dan nog met die ronde meekan naar de drukkerij.

Nog even een klein rondje wezen lopen, want we moesten nog naar de bank wat geld storten van Brixnet en zorgen dat we gaan betalen voor onze ziektekostenverzekering; per slot van rekening is niet betaald ook niet verzekerd en daar kun je hier in Oostenrijk (omdat het verplicht is) nog de bak voor indraaien ook (zeggen ze tenminste in de info folder). We genoten weer van het fantastische herfstweer, het is echt zo lekker.

Toen we terugkwamen stond er nog iemand van de camping voor de deur met een USB Stick voor Paul (Paul had de zijne aan hem uitgeleend en hij kwam er weer netjes 1 terugbrengen). Nog even zitten kletsen en een biertje naar binnengemikt en toen had Paul wel erg zin gekregen in pizza van de italiaan hier in het dorp.
Nou vooruit dan maar. Dus Paul en Joris daarheen en onder het praten voort vertelde Paul dus dat hij z'n bedrijfje was gestart en toen was het dus: ooooooo, ben JIJ dat! Wij zitten hier met een Trojan Horse in de PC die we niet wegkrijgen en eigenlijk willen we ook wel een eigen website........ Op papier staat het nog niet, maar ook deze intentieverklaring is binnen. Nu maar hopen dat die ook in daden om wordt gezet. Dat zou toch wel heel erg lekker zijn.

Ik zei al tegen Paul: "nu lonen al die jaren daar pizza halen, zich misschien toch, hahahaha".
Goed nieuws dus en dat is mooi!

woensdag, november 02, 2005

Fitnesstest

Vandaag was het dan eindelijk zover. Om half negen vertrokken we met z'n viertjes (kinderen mochten mee) naar de fitnessstudio. Paul zou ook een lesje meeproberen en de kids mochten meekijken en naar de Kinderclub.
Wat erg jammer was, was dat m'n vaste begeleider vandaag nou net geen dienst had (maf, hadden ze maandag niets van gezegd) maar goed, ik werd vandaag bijgestaan door Peter, ook een erg aardige vent.
Paul werd meegenomen door de zoveelste Sepp (al die gasten hier heten volgens mij Joseph, want je wordt niet goed van al die Seppi's) een trainer die niet bepaald mijn type is, maar met Paul ging het goed.

Helaas was de Kinderclub vandaag niet vroeg open (huh, dat is maf een leeg hok), dus ik heb de kinderen de hele tijd om me heen gehad, ik kan je vertellen dat dat nu niet bepaald lekker traint, maar vooruit. En toen DE TEST. Nou, dat viel me toch ff ontzettend tegen, snif. Dat ik niets afgevallen was, dat wist ik al, maar dat ook m'n aandeel spieren en m'n uithoudingsvermogen niet gestegen waren......bah.
Ik vind het ook heel vreemd, want ik kan wel degelijk al een stuk meer dan toen ik 3 weken geleden ben begonnen met trainen. Stomme apparaten ook.
Niet dat ik hierdoor niet meer wil trainen hoor, dat wil ik nog wel heel graag, want ik voel me er gewoon lekker bij en 3x per week 2 uurtjes voor mezelf is ook wel heel erg prettig.

Paul vond het trainen wat minder. Hij kon er niet precies de vinger opleggen wat hij dan niet echt leuk vond eraan (behalve dan dat de 3 km roeien die hij op het einde moest doen nogal tegenvielen), hij heeft ook nog wel een afspraak staan voor volgende week, maar weet niet of hij daar ook echt naartoe gaat. Zelf hoopte ik dat hij het leuk zou vinden, zodat hij weer wat meer gaat sporten, want dat komt er de laatste 3 weken echt niet meer van en dat is jammer, want hij voelt zich er zo goed bij.

Vanmiddag met de kinderen naar een speeltuintje wat verderop gelopen en daar nog heerlijk een tijdje zitten praten met een oma (nog wel een jonge, ze was de 60 nog niet genaderd) over van alles en nog wat.
Zoals alle mensen met wie we hier praten natuurlijk stinkend nieuwsgierig. Ze vroeg al of onze vakantie nog niet om was en toen vertelde ik natuurlijk dat we hier wonen. Tja, dan willen ze allemaal weten waar en hoe het zo komt enzovoorts. Verder nog leuk zitten praten over het feit dat zij de maand november zo'n heerlijke maand vindt. Lekker rustig zo zonder alle toeristen, maar vaak nog mooi genoeg om lekker buiten te zijn met de (klein)kinderen. Ook hebben we nog gesproken over het bessenjaar toen ik vertelde dat we dit jaar helemaal geen frambozen en bramen hadden kunnen vinden. Zij vertelde al dat de frambozen en de heidelbeeren (dacht ik) in juli op z'n top waren, maar dat zij in augustus nog heel veel bramen had kunnen vinden. Ook had ze eind september boven op de berg nog een flinke hoeveelheid preiselbeeren kunnen scoren. Leuk om te weten, dan kunnen we daar volgend jaar eens op gaan letten.
Ik vind dat trouwens zo leuk, ik heb (voor mijn doen dan) hier best regelmatig een praatje met wildvreemde mensen. De meesten vinden het hartstikke leuk dat we hier zijn komen wonen omdat we het hier zo mooi vinden. De mevrouw van vandaag moest wel grinniken toen ik zei dat ik graag Tirools wilde leren. Tja, het is toch een heel eigen taal hoor, er zijn een hoop woorden die absoluut niet naar het duits terug te leiden zijn.
Nu was mij dat toch al wel opgevallen, haha, en ik zei ook al dat ik het vooral graag wil leren te verstaan. Zij kende iemand die hier al 15 jaar woont en ook het tirools beheerst, maar 'ze spreekt het zo komisch uit' het gaat nooit zo lukken als bij een echte Tiroler.
Ach ja, je kunt iemand van buiten Den Haag ook geen echt Haagse tongval meegeven, dus dat verwondert mij niets.

Vanavond hoefden we niet op de bovenbuurkinders te passen, want de man des huizes is er weer. Ik moet nu alleen even een goed uurtje opletten of alles goed gaat, want hij is nu wel trainen. Ach, op slapende kinderen passen is echt geen probleem.
Ik was wel even blij dat het vanavond niet hoefde want ik had eerlijk gezegd helemaal geen zin. Wel jammer van de centjes, maar ach, die heb ik gisteren eigenlijk al verdiend.

Paul heeft nog als de sodeju 400 kopieën van de folder van Brixnet moeten leveren aan de mensen van het restaurant op de camping, die zorgen als ik het goed heb begrepen voor wat extra promotie. Heel erg lief.
Verder heeft hij vanmiddag weer de hele middag bij Joost geklust. Het ging vandaag ontzettend langzaam omdat ook de dakdekkers besloten hadden om vandaag langs te komen (de afspraak was: ergens in november). Het is nog een flinke klus zo'n zolder isoleren, maar ach, Paul doet het graag.
Nu is hij weer naar de camping om een nieuwe klant aan te sluiten op Brixnet. We blijven duimen dat alles goed blijft draaien. Met een beetje mazzel kan Paul dan volgend jaar de boer op bij andere campings om te kijken of hij die ook draadloos internet kan verkopen.

dinsdag, november 01, 2005

The day after.....

Zo'n feest is altijd erg leuk, het is alleen jammer dat je alles de volgende dag dan weer allemaal moet opruimen.
Vanochtend heb ik daar dan ook de nodige tijd aan besteed.
En dat terwijl ik de hele dag op 4 kinderen moest passen in plaats van op 2. Anita moest vandaag de hele dag weg, dus ik mocht weer op de kinderen passen.
Wel gezellig hoor, maar toch ook een beetje vermoeiend.
Ik heb de kleinste vandaag heel duidelijk gemaakt dat ze bij mij niet dezelfde geintjes uit hoeft te halen als bij haar moeder. En nadat ze 8 keer alleen op de bank of een stoel was gezet, begon het muntje blijkbaar te vallen en waren de krijsend op de grond liggen pogingen over :) Tja, daar is Petra niet van gediend, zullen we maar zeggen.

Vanmiddag was Paul nog even langs de moeder van Sabrina gegaan om te kijken of hij daar ook nog op de Brixnet zender kon komen, maar dat was helaas(?) niet mogelijk. Wel moest hij natuurlijk meteen weer aan het bier, want dat hoort nu eenmaal zo, schijnt het. Onder het sociale gebabbel door, kreeg hij van Ulli (wat hij precies bij het bedrijf is weten we niet, we denken ook eigenaar) de vraag of hij (Paul dus) de site van het bedrijf niet voor ze kan updaten.
Degene die de site ooit voor ze gemaakt heeft, geeft al een jaar geen antwoord op die vraag en Paul wil natuurlijk graag.
Nu alleen nog hopen dat diegene wel de passwords af wil geven aan Ulli, zodat Paul snel kan beginnen met dit kleine opdrachtje. Weer niet veel geld, maar wel weer goodwill en misschien nog vervolgopdrachten.
Mocht je de site van het bedrijf nu willen zien, kijk dan even hier: Schlechter en als je dan toch bezig bent, kijk dan voor de gein ook even op de site van de ontwerper zelf, kun je lachen (of huilen eigenlijk).

maandag, oktober 31, 2005

Halloween

Vandaag zou ik met Sabine naar fitness gaan, helaas voelde Sabine zich vanochtend helemaal niet goed (buikpijn, misselijk) dus hebben we maar besloten dat ik ook niet zou gaan. Ze voelde zich zo ellendig en wilde echt niet alleen thuisblijven. Normaal doet ze daar absoluut niet moeilijk over, dus ik heb me maar over laten halen. Paul moest weer bij Joost aan de slag en Joris ging naar school.

Het voordeel was dat ik me rustig voor heb kunnen bereiden op ons halloween feest. Ik moest nog een hoop doen namelijk. Ogen maken (halve eieren met daarop een mengsel van knoflooksmeerkaas en opgeklopte room, een schijfje van een gevulde olijf en met een penseeltje van ketchup adertjes gemaakt), pompoentjes spuiten op stukjes van zo'n cakerol, de gehaktballetjes mooi presenteren (ik had ze op kleine stukjes spaghetti, gekookt in een mengsel van water en ketjap gelegd), zorgen dat de stoelen in de kelder kwamen, spinnenweb opgehangen, servies en bestek naar beneden gebracht (samen met de buurvrouw), kippenvleugeltjes in de oven bakken en op een bedje van komkommerstaafjes presenteren, verder moest ik nog een outfit in mekaar knutselen want ik kon m'n zwarte jurk nergens meer vinden. Ik heb uiteindelijk 2 vuilniszakken een stukje verknipt zodat het samen een vuilniszakkenjurk werd. Toen mezelf met gel en waterverf ontzettend toegetakeld en daarna was het alweer tijd om de gasten te ontvangen.
Ik heb heel hard lopen gillen omdat de buurjongens met een bos mooie, levende bloemen aankwamen. Dat kan natuurlijk echt niet bij ondode types zoals ik moest voorstellen. De oudste vond het prachtig (die is dan ook al 10) en liep me ermee te plagen, de jongste moest er toch even bij nadenken.

Toen kwamen ook Sabrina en haar moeder en die waren samen verkleed als een stel prachtige heksen.
Later kwam ook de moeder van Florian en Christof nog (we hadden de jongens haar laten vragen) dus toen konden we mooi genieten van al onze heerlijkheden. Nog even op een rijtje:

Uilenballen met zachtgestoofde dennennaaldjes
Vleermuisvleugels op een bedje van komkommer
Pompoencakejes
Ogen van hellehonden
Spokenkots
Afgehakte vingers met bloed
Heksensnotpudding met snoepmuizen en wurmen
Griezeldiarree met heerlijke klompen, botjes en vieze gliebertjes erin

Al met al een heerlijk feestmaal. We hebben nog wel ongeveer de helft over, maar die komt ook wel op.
Het was een erg leuke dag en ik had het idee dat de mensen die we hadden uitgenodigd het ook erg leuk vonden.

zondag, oktober 30, 2005

Joris in de krant!

 

Fondue

Gisteren alweer een nieuwe aanmelding gehad voor Brixnet! Echt fantastisch, want dat betekent dat het minimale aantal jaarabonnementen al bijna bereikt is. Paul en Paul kunnen tevreden zijn.
Omdat Paul Rense vandaag weer naar huis is, hebben de beide mannen gisteren nog even afscheid van mekaar genomen. Sinds de man van telekom is geweest en de snelheid van de verbinding is teruggedraaid (voorlopig als noodmaatregel) gaat het prima met de verbinding. Er zijn nog geen nieuwe uitvallen gemeld.

Ik ben gisteren alvast begonnen met het leegruimen van de kelder voor het halloweenfeest dat wij maandag gaan geven. We hebben de buren uitgenodigd, dat is wel ff leuk vonden wij. Dat wordt vandaag nog flink aanpoten om de kelder om te toveren tot een ruimte die toch wel aan een bepaald griezelgehalte voldoet.

Gisteravond zijn we met z'n allen naar boven gestegen en hebben we daar lekker gefondued. De buurvrouw had namelijk haar fonduepan gevonden en om te vieren dat we de eerste betalende klant hebben gehad, wilden we dat toch even vrolijk vieren.

Verder was het nog erg leuk, we hebben onze advertentie nu in de Unter Uns (ons plaatselijke krantje) staan en ook onze zoon bleek daar met foto in te staan. Ik zal kijken of we het stukje straks nog even in kunnen scannen dan kunnen jullie dat ook zien.