even lekker weg

Mijn moeder heeft mij uitgenodigd om samen een weekendje op stap te gaan en dat heb ik met beide handen aangegrepen. Even lekker weg van man en kinderen, heerlijk bijkomen. We gaan naar een Landal park in Overloon en vertrekken zodadelijk.

Van mij dus even geen updates (of Paul moet ineens zin krijgen om een stukje te schrijven), maandagavond ben ik er weer.

De bedenktijd is voorbij

Sinds gisteravond is de tijd tot wanneer de kopers van ons huis zich gratis konden bedenken voorbij! Dit betekent dat ze nu alleen nog onder de koop vandaag kunnen als ze op de 1 of andere manier geen financiering rond kunnen krijgen en gezien de informatie die wij ondertussen over ze hebben gaat dat ze zeker lukken (ze gaan er zelf ook van uit vermoeden we, anders hadden er geen leerlingen van die school hier rondgelopen met het verhaal dat hun meester hier per 1 augustus gaat wonen).

En eigenlijk is voor ons de bedenktijd wat dat betreft ook voorbij! Het point of no return is gepasseerd, ook wij zullen nu door moeten zetten. Heel maf, je hebt die beslissing al meer dan een jaar terug genomen en toch voelt het als iets dat nu echt onvermijdelijk geworden is. Heel vreemd gevoel. Je wilt erg graag, maar op de 1 of andere manier is het gewoon ook een beetje griezelig om je vertrouwde wereldje achter je te laten.

Ondertussen beginnen Paul en ik er ook over te denken om ergens eind juni of begin juli toch nog even samen een paar daagjes naar oostenrijk te gaan om onderdak te regelen. We zijn weliswaar helemaal niet bang dat het niet goed zal gaan, maar meer voor wat extra zekerheid. En dan kunnen we met onze spulletjes tenminste meteen naar ons toekomstige huis in plaats van dat we de spullen bij de caravan of bij onze kennis achter moeten laten, dat is toch ook wel prettig.

wat een spullen heeft een mens

Vandaag heb ik maar weer eens wat verhuisdozen erbij gepakt. Ik heb nl. echt geen zin om alles op het laatste moment in te moeten pakken, dus maar weer eens een klein kastje leeggeruimd.
Dit keer was het het spelletjeskastje + nog wat spellen die bovenop de boekenkast stonden. Wat neemt dat een hoop RUIMTE in zeg! 4 dozen vol met spellen en dan moet je bedenken dat er op zolder ook al 2 bananendozen vol met spellen staan!

Verder alvast een deel van mijn bakspulletjes ingepakt. Vormpjes die ik weinig gebruik, de speculaasplanken (tja, die gebruik ik maar 1x per jaar) en zo nog wat spulletjes. En dan te bedenken dat ik zeker nog wel 2 tot 3 dozen met bakspulletjes kan vullen!

Verder ook een klein deel van onze singles verzameling in een doos gedaan. Gelukkig hebben we voor het grootste deel van die dingen 4 stevige houten bakken, want dat kost een hoop verhuisdozen, met dat zware spul.

Nu dacht ik altijd dat wij helemaal niet zoveel spullen hebben. Prulletjes daar doen we absoluut niet aan, daar houden we geen van tweeën van en onze rommeltjes proberen we 1x per jaar weer te reduceren tot het minimum, maar toch......

Wat een ongelooflijke berg spullen heeft een mens toch!

Kermis, kookwinkel, staafjes en balletjes

Even in het kort onze afgelopen dagen.
Vrijdagmiddag met Sabine en Paul, Joris van peuterspeelzaal gehaald en meteen doorgelopen naar onze dorpskermis.
Met botsauto's, een zweefmolen, een reuzenrad, een schiettent, een ding waar kleine kinderen met water naar brandweermannetjes kunnen spuiten, een ballenschiettent, een draaimolen en een oliebollentent niet groot, maar wel heel leuk met kleine kinderen.
We hebben alles uitgeprobeerd (niet iedereen alles, maar iedereen iets) waarbij Sabine het meeste heeft gedaan natuurlijk :)
We vragen ons eigenlijk af of ze in Oostenrijk ook zoiets als een kermis kennen. Wij zijn het in ieder geval nog nooit tegengekomen, in tegenstelling tot circussen, die hebben we daar redelijk vaak gezien.

Zaterdagochtend vroeg op weg gegaan naar Rotterdam. Daar had ik op internet een winkel gezien die gespecialiseerd is in alles wat met koken bakken te maken heeft. Een Walhalla voor een kook- en bakverslaafd figuur zoals ik.
De bedoeling was om eerst de kinderen bij opa en oma in Den Haag te droppen, maar die waren niet thuis, dus toen gewoon gezellig met de kinderen naar die winkel gegaan.
Gelukkig was ik absoluut niet in een koopbui, dus we kwamen met nog niet eens zo heel veel uit de winkel. Wel een mooie vijzel, kaasdoek, een savarinvorm (dat is zo'n ring), een makkelijke rasp (zo'n ronddraaiding) en voor de kinderen van die hele kleine papieren vormpjes om bonbons, hele kleine cakejes of zoiets in te maken.
En dan te bedenken dat ze er zoveel leuke zaken hadden!

Ondertussen belde opa op dat ze ondertussen wel thuis waren, dus dat we de kinderen alsnog even konden komen brengen. Daar waren wij erg blij mee, want we wilden ook graag nog even naar de Makro (alhoewel we toen we daar aankwamen, zagen dat er sinds 1 maart wel kinderen onder de 12 meemogen). Daar alvast een flinke doos kophaas ingeslagen voor de saté en alvast kaas en vleeswaar voor onze familievakantie begin mei. Paul had ook nog 2 bluetooth apparaten gekocht zodat we voor Sabine een draadloze internetverbinding kunnen realiseren. Alles bij mekaar nog een behoorlijke hoop centen, maar goed we hadden het geld er zo'n beetje voor gereserveerd dus het mocht :-D

Bij pa en ma aangekomen, gingen Paul en mijn vader hard aan het bouwen met van die magnetische staafjes en balletjes. Uuuuuuuuren zijn ze ermee bezig geweest, enkel onderbroken door een etentje bij de Turk bij mijn ouders in de straat. Waarschijnlijk de laatste keer dat we daar geweest zijn, dus we hebben ons best gedaan om er zoveel mogelijk van te genieten. En dat is prima gelukt!
Toen ongepland toch maar bij mijn ouders blijven slapen. De kinderen waren erg moe en Paul en mijn vader moesten echt door met het bouwen met de staafjes en balletjes. Helaas zelf geen foto hiervan gemaakt, dus ik kan jullie het resultaat niet laten zien. Het was erg mooi, dat kan ik jullie wel vertellen.

Vanavond zijn we met de kinderen nog heel even naar de kermis geweest om de laatste munten op te maken en we hebben de avond besloten met het drinken van een kopje thee en daarbij zo'n lekkere vette oliebol met banketbakkersroom ertussen. Heerlijk, dat eet ik verder nooit, alleen maar bij de kermis dus heel speciaal.

Een lekker druk weekend, maar toch ook heel relaxed. Wat wil een mens nog meer.