In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, oktober 23, 2009

Belangrijk nieuws!

Zo, vandaag geen grote blog want de werkmannen zijn er weer en ik ben vandaag degene die ervoor zorgt dat ze hun natje en droogje krijgen.
Tussen de middag had ik gevulde kipfilet met waterkers-notensaus, tomaten-mozarellasalade en macaroni voor ze (en later ook voor ons) gemaakt. Nu staat er een appel-amandelcake in de oven zodat ze ook tegen half vier, kwart voor vier nog wat te eten krijgen.

Maar nu het belangrijke nieuws, behalve het feit dat wij nu lekker een weekje herfstvakantie (dus geen school) hebben, heb ik vandaag een gesprek gehad met Hans Hölzl van de skischool Brixen im Thale. Het bleek namelijk dat hij nog iemand zocht voor de winter in het buro van de skischool. Volle werkweek (40 uur per week en in het hoogseizoen een beetje veel meer, net als op de camping) en dat met een garantie voor het hele winterseizoen. Komende week wordt ik gebeld om langs te komen als er een nieuw computerprogramma gaat komen (voor het verwerken van de aanmeldingen), want Hans wil dat ik meebeslis of het een interessant programma is. In november moet ik ook al zo nu en dan komen om het geheel goed voor te bereiden en ingewerkt te raken en vanaf ca. 8 december gaat het echte werk beginnen. Kijk, dat is natuurlijk een stuk interessanter dan het campingburo waar ik buiten het hoogseizoen altijd maar moet zien hoeveel ik moet werken en vaak voor maar 1 uurtje per dag m´n dag vrij moet houden.
Niet dat ik dat zo erg vond of vind, maar dit is inkomenstechnisch gezien natuurlijk veel interessanter.

Petra bij de skischool! en Hans zegt dat hij me van het voorjaar gaat leren skiën...... dat zullen we dan wel weer zien!

donderdag, oktober 22, 2009

Proefwerk

Nadat Sabine gisteravond pas laat thuis was, heeft Paul toch even tijd genomen om nog met haar te oefenen voor het wiskunde proefwerk dat ze vandaag moest maken. Het is naar onze mening toch het prettigst om vlak voor het proefwerk nog eventjes het een en ander te herhalen.
Ze heeft zelf in ieder geval het gevoel dat ze daardoor prettiger zat en het proefwerk heel redelijk gemaakt heeft; we zullen zien wat het geworden is.

Ik ben vanochtend samen met Joris naar school gewandeld, daarna door naar de bank, ik moest m´n nieuwe tan-codes weer eens ophalen en heb meteen een intekenlijst meegenomen voor de vlooienmarkt van Die Kinderfreunde. Eind oktober houden die een vlooienmarkt waarbij je al je spulletjes kunt verkopen. Je moet de spullen zelf nummeren en langsbrengen, het verkopen doen zij voor je, in ruil voor 10% van de opbrengst. Nu heb ik het een en ander liggen dat ik wel wil verkopen (onder andere Joris zijn lederhose die hij niet meer past, een paar kleine kinderski´s, kleding, boeken..) dus het leek me wel een goed idee om dit jaar maar eens mee te doen.
Ook meteen even de bouw van het nieuwe dorpsplein staan bekijken dat goede kennis Gründhammer Sepp doet. Sepp maakt straks ook ons terras en is echt een goede stratenmaker.
Nog even snel langs de camping geweest om geld op te halen en vervolgens weer lekker naar huis gewandeld.

Paul loopt momenteel behoorlijk te rennen, er is een hoop werk te doen, vooral kleinere klusjes die veel tijd kosten, dus ik heb hem ook nog enigszins proberen te helpen met het installeren van een pc.
Verder heb ik natuurlijk nog met Joris samen huiswerk gemaakt en hebben we samen weer wat spelletjes schaak gespeeld.

Ondertussen gehoord dat morgen de mannen weer komen om de buitenboel af te maken, de temperatuur is gelukkig weer zodanig gestegen dat dat kan. Met een beetje geluk zijn we dan na het weekend van dat ellendige plastic af dat onze ramen nu beschermd, maar waardoor we het gevoel hebben in een plastic doos te leven. Echt erg als je niet naar buiten kunt kijken.

Dan ga ik nu de pc maar weer eens uitzetten, het is tijd voor een kopje thee en dan ga ik Paul helpen of een boekje lezen.

woensdag, oktober 21, 2009

Ötzi


Sabine had vandaag een schoolreisje naar Süd Tirol. Ze gingen met alle tweede klassen naar Bozen, naar het Ötzi museum. 8 uur vanochtend vertrok de bus en om 19.00 uur kwam ze weer thuis.
Wat natuurlijk weer ontzettend flauw was, was dat Sabine niet met haar vriendin Katharina in de groep mocht, want het zou een zooitje worden als iedereen zomaar met elkaar in een groepje zou gaan.... wat dat betreft is die lerares van haar echt zo´n flauw mens. Nu snap ik het wel een beetje hoor, mevrouw de lerares is nogal een streber en Sabine zit in de gymnasiumklas. En als dan een van je leerlingen een vriendin heeft in de mavo/lbo niveau klas, dat is natuurlijk eigenlijk niet goed genoeg, daar kun je je niet mee laten zien.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik vroeger zo´n aardrijkskunde leraar had, van Mosselvelde heette de man als ik het me goed herinner. Een klein, onooglijk mannetje, dat het niet kon laten om continu af te geven op de mavo-leerlingen, elke keer weer opmerkingen dat wij met dat soort mensen toch niets hadden. Vreselijk vond ik dat, want een paar van mijn beste vriendinnen zaten op de mavo.

Gelukkig kon ze niet tegenhouden dat de meiden in de bus gezellig samen zaten, dus de heen- en terugreis hebben die twee veel plezier met elkaar gehad.


Paul had vandaag weer een aardig aantal klanten te bezoeken, alhoewel hij vanochtend gelukkig ook nog wat tijd vond om me te helpen met het schoonmaken van de koelkasten. Ik heb daar zo´n ontzettende hekel aan, vooral omdat de laden van de vrieskast en natuurlijk de deurbakjes van de koelkast altijd van die ellendige randjes hebben. Dat doen die ontwerpers echt wel expres en niet voor de functionaliteit, maar om te zorgen dat je koelkast na verloop van tijd wel moet gaan schimmelen, want het is schier onmogelijk om al die hoekjes en dingetjes droog te krijgen. AAAAAAARGH! Ik ben er nog gestressed van. Maar goed voorlopig hoeft het even niet meer, de volgende keer dat het op de lijst staat is over twee maanden. Prima dat dit volgens de lijstjes eigenlijk elke maand moet gebeuren, maar dan kun je me echt opvegen.

Tussen de middag hebben we de kans waargenomen dat Sabine niet thuis was en meteen vis gegeten. Zelf gemaakte vissticks (nou ja, stukjes), met zelfgemaakte puree en bietjes. Natuurlijk zijn er bietjes over, want Joris heeft wel netjes twee plakken gegeten, maar hij vindt het niet lekker. Morgen maak ik van het restje lekker nog wat bietensalade, Paul en ik vinden dat in ieder geval heerlijk.

Nadat Joris en ik zijn leeshuiswerk hadden gedaan, ben ik gaan vertalen, maar om vier uur zijn we samen een spelletje gaan doen. We hebben samen geschaakt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de spelregels niet bepaald goed meer ken, maar leuk was het in ieder geval wel. Joris doet erg z´n best en is voor een beginner best leuk aan het spelen.

Zo dadelijk ga ik m´n computer weer uitzetten (stroombesparing) en weer verder lezen in m´n boek: "Spielregeln, wie wir miteinander umgehen sollten" van Moritz Freiherr Knigge. Een boek met een aantal zaken erin waarvan ik ook vind dat het goed is om er aandacht aan te besteden, zoals bv. opstaan voor oudere mensen en zwangere vrouwen in het openbaar vervoer; hoe converseer je netjes (en dan vooral over het feit dat je niet de hele tijd je mond moet houden, maar ook niet continu het hoogste woord moet voeren); het (h)erkennen van cultuur/stands-verschillen en de omgang daarmee enz. enz. Geen slecht boek, er staan een hoop zaken in waar ik het mee eens ben, maar niet zodanig pakkend dat je het iedereen in je omgeving aan zou willen raden.
Voor geïnteresseerden in het onderwerp overigens wel een bescheiden aanrader.

dinsdag, oktober 20, 2009

Werrukuh, werrukuh

Als je hard aan het werk bent, gaat de tijd zo snel dat je wel eens vergeet om een logje te schrijven.
Eerst even de foto´s van de kapstokken, nu wilden ze ineens wel laden:



Maandagochtend lag er natuurlijk weer een flinke berg huishouden op me te wachten. Ik probeer zo min mogelijk in het weekend te doen op dat gebied, zodat ik ook een beetje het gevoel heb dat ik ook wel eens vrij ben.
Dus weer flink aan de was, de droog, de strijk, het stofzuigen, het dweilen, natuurlijk moest er ook gekookt worden.
We aten gisteren patat, broccoli, varkensfilet met tomatensaus. Toe: straciatella-ijs met marsepein. Joris en ik waren de enige twee die de tomatensaus er lekker bij vonden, dus een gematigd succesje.

Verder kwam ik erachter dat ons stroomverbruik erg hoog ligt. Nu is dat aan de ene kant niet zo verwonderlijk, we hebben natuurlijk alles op stroom lopen. Deze week hebben we de verwarmingen aangesloten en dat merk je ook in het stroomverbruik. Er moeten ineens twee hele verdiepingen meer verwarmd worden. We waren er gelukkig al voor gewaarschuwd dat we in het begin echt een hoger stroomverbruik zouden hebben, dus het is niet onverwacht. Natuurlijk trekken ook de inductiekookplaat en de oven het nodige, maar we zijn wel aan het kijken waar we nog het een en ander kunnen bezuinigen. Het is natuurlijk zonde om je geld zo over de balk te gooien als het niet nodig is. De nodige transformatoren zijn dan ook al uit de stopcontacten gehaald en ook de printer staat nu niet meer standaard aan. Mijn pc gaat braaf iedere avond uit, alhoewel dat voor de levensduur dan weer niet optimaal is.

´s Middags zijn de kinderen weer naar de schützen geweest. Joris had 123 geschoten en Sabine 183, allebei best wel goed!

Joris had trouwens een slechte dag, ging huilend naar school, huilde op school en kwam huilend thuis omdat hij een handschoen was verloren en bang was dat we boos zouden worden. We hebben hem vroeg naar bed gedaan en vanochtend uit laten slapen. Hij werd om kwart voor acht wakker en wilde graag naar school, dus Paul heeft hem met de auto gebracht zodat hij nog net op tijd was.

Vandaag aten we een favoriet van Paul: groene koolrolletjes gevuld met gehakt, paneermeel en ui, met nog extra kool erbij en zelfgemaakte aardappelpuree. IJsje van oma toe (jammer dat die hoorntjes altijd zo zacht worden) en de buikjes zaten weer vol.

Het weer is weer helemaal zoals de herfst hier hoort te zijn, alleen de sneeuw op de bergen is een beetje maf. Wel mooi trouwens.
Hier weer wat fotootjes van ons uitzicht op dit moment:



Veel tijd om van het mooie weer te genieten, hebben we helaas niet; er ligt een hoop werk zowel in het huishouden als op computergebied. De avonden (dat betekent de tijd na 20.00 uur... of 21.00 uur) proberen we wel zoveel mogelijk vrij te houden, maar ja dan ga je niet buiten lopen...

zondag, oktober 18, 2009

Lekker lezen

Gisteravond, maar ook vanochtend heerlijk zitten lezen in het boek The Wisdom of Crowds van James Surowiecki. Erg interessant marketing boek over beslissingen die in groepen genomen worden. De ene keer zeer goed, de andere keer juist niet goed. Het gemiddelde van grote groepen is over het algemeen heel goed, bij kleinere groepen ligt het helemaal aan de samenstelling en doelstellingen van de groep. Ik heb het boek nog niet uit, maar dat komt misschien straks nog wel.

Vanochtend ben ik met de kinderen naar de bibliotheek gegaan, ze hadden afgelopen week een boek geleend en die moest nu teruggebracht worden. Ze wilden allebei geen nieuw boek lenen, Joris houdt nu eenmaal niet erg van lezen en Sabine gaat dinsdag met school weer naar de bibliotheek dus die vond het niet erg nodig om nog meer boeken te halen.

Na het bieb bezoek ben ik eindelijk eens onze kapstokken in elkaar gaan zetten (grevback van Ikea) en met een beetje hulp van Paul heb ik die ook netjes opgehangen.

In het begin had ik een fijne hulp aan Joris,

maar toen het niet helemaal ging zoals meneer wilde, was dat ook weer snel over helaas.
In ieder geval ziet het er nu een stuk netter uit in de hal, er liggen geen jassen meer overal rond te slingeren bij gebrek aan kapstok. (helaas willen deze foto´s niet uploaden, dus het moet maar zonder)

Tussen de middag macaroni met een groentensaus gegeten en als toetje bosvruchen-joghurtmousse.

Paul is toen nog even wat computerwerkzaamheden gaan verrichten en is daarna met de kinderen Ice-Age gaan kijken. Ik heb nog heerlijk gelezen en wilde gaan vertalen, maar de pc wilde niet. Na het nodige geprobeerd te hebben, is Paul gekomen en natuurlijk kreeg hij het wel voor elkaar (je staat altijd voor idioot met dat soort zaken).
Via Hotel Traube in Kirchberg waarvoor ik al eens een vertaling had gedaan, had ik nu een opdracht gekregen van Pension Wieshof ook in Kirchberg. Hiervoor moest ik zowel NL als Eng. vertalen. Dat laatste kan ik natuurlijk niet zo goed als het eerste, maar ik doe m´n best en als de klant het persé wil ondanks mijn waarschuwing dat het nu eenmaal niet m´n moedertaal is, wie ben ik dan om te weigeren.
Hopelijk zet de webmaster het geheel morgen online, dan is m´n werk tenminste weer zichtbaar.