Alweer regen, bah

Vandaag regende het alweer de hele dag. Jasses, daar wordt een mens niet vrolijker van.

Wel wordt het steeds drukker op de camping. Alle mensen die moeten verkassen komen langzamerhand binnendruppelen en dat betekent veel, heel veel praten.
Vandaag ook nog een bos bloemen en een pak chocola gekregen van 1 van onze gasten die zo vreselijk blij is dat ze NIET hoeft te verkassen. Echt superlief.

Verder gaan de werkzaamheden aan de weide natuurlijk gewoon door. Vandaag waren er dus 2 graafmachines aan de gang (door de regen heb ik geen foto´s gemaakt. sorry allemaal) en de vrachtwagens reden af en aan. Wel weer erg leuk om te zien.
Christoph en ik hebben ons weer op het landmeten gestort, waarna we er beiden uitzagen als varkentjes die door de blubber hebben liggen rollen, hahaha.

Paul had het vandaag ook druk, hij moest weer bij een aantal klanten langs, dus dat is mooi.

Verder eigenlijk geen nieuws, behalve dat Joris zichzelf met z´n gestunt aan het bed een fikse bult op z´n koppie heeft bezorgd. Dat was flink jammeren. Maar met een flinke smeer boter op de bult, was het leed gelukkig weer snel geleden.

Het weer werkt niet mee, snif

Vannacht was het al begonnen met regenen en het is eigenlijk de hele dag niet opgehouden. Gelukkig geen plensbuien, maar een gestage miezer en dat is niet goed.
Toen ik vanochtend op de camping kwam, was het al redelijk vochtig aan het worden op de wei en dat is niet goed voor het creëren van de nieuwe plaatsen.

Natuurlijk ook vandaag weer veel gepraat en weer mensen op de plaatsingslijst gezet. Zo langzaam maar zeker gaan we vol raken achterop. Er zullen zeker mensen teleurgesteld zijn, dat kan helaas niet anders en dat is wel naar om te weten.

Vanmiddag nog even de stand van zaken met Christoph doorgepraat. Het goede nieuws is, dat we alle medewerking hebben van het plaatselijke bouwbedrijf, dus dat we volop aan de slag kunnen.
Het slechte nieuws is, dat we droog weer nodig hebben om alles af te krijgen en voorlopig is dat niet voorspeld! Dus uiteindelijk zijn we niet zo heel blij.
Dat betekent namelijk dat we dit weekend de caravans nog niet over kunnen gaan zetten naar de nieuwe plekken. De mensen die er zijn en de caravan al willen verplaatsen, zullen naar de camperplaatsen worden gezet, maar daar wordt het natuurlijk voorlopig wel alleen een stalling. Daar is geen plaats voor zoveel caravans met voortent. Dus dat is een heel flinke tegenvaller, want we wilden dit weekend al gaan beginnen met verplaatsen. Er komen dit weekend ook al een heel aantal mensen dus die zullen we moeten gaan teleurstellen wat dat betreft.
Misschien als we met z´n allen een schietgebedje naar boven sturen dat het nog gaat lukken om halverwege komende week helemaal klaar te zijn. Nu is het 1 grote blubberzooi achter, bah.

Door het slechte weer zijn de foto´s van vandaag niet echt goed gelukt, maar ik zal er toch 2 opzetten.

Hier een plaatje van de rioolput in aanbouw die ik gister ook had genomen:


En weer een foto vanaf de kant van de loipe:


Ook zijn de stroomvoorzieningen weer vrijwel helemaal aangelegd. Weliswaar voorlopig provisorisch, maar stroom is stroom per slot van rekening.
Vanavond is nog een 2e graafmachine aangekomen, dus morgen mooi 2 van die dingen aan de slag. Hopelijk kan ik een foto maken met de 2 machine´s die samen aan het werk zijn.

Dit was uw verslaggeefster ter plaatse. Morgen meer.

Vorderingen woensdag 26 april

Vanochtend weer vol goede moed opgestaan en na het ontbijt met de kinderen naar school gewandeld.
Toen ik terugkwam, was Paul al weer onderweg naar een klant.
Snel even een wasje in de machine gemikt en daarna naar de camping.
Ook vandaag natuurlijk weer gezellig mensen langs gehad in het buro. Ook een minder leuk gesprekje, maar ja dat blijf je houden.

Langzamerhand gaan we ook de nieuwe plaatsen invullen. Nog wel een heel gedoe natuurlijk, maar de regel is geworden dat wie het eerst komt, het eerst maalt en dat we een deel hebben voor mensen die op `de wei´ willen blijven staan en een deel voor mensen die weer weg willen.

Tussen de middag maar weer eens een beetje oostenrijks gekookt. Saftfleisch (da´s met schnitzelvlees) met sperzieboontjes en patat. Niet heel snel, maar wel makkelijk en lekker.

Vanmiddag met Joris weer tegen een uur of 3 naar de camping gegaan om weer wat foto´s te nemen.
Het gat van gisteren is alweer dicht gegooid:


Ook het stuk met riool dat gisteren nog open lag is alweer dicht, nu ligt de overkant ook open:


En zo ziet een rioolput er uit als ´ie net gezet is:


Daarna nog even gezellig met wat gasten van de camping staan praten. M´n batterij wilde niet meer, dus ik kon even geen foto´s meer nemen. Terwijl ik daar stond te praten ging m´n mobiel alweer. Of ik in de buurt van het buro was en even wat lichten aan kon doen. Tuurlijk, het is nog wel geen werktijd, maar ach.
Daarna begonnen aan m´n werk en even later wilde Joris graag naar huis. Dus hij vroeg of ik Sabine even wilde bellen om hem op te halen. Natuurlijk wil ik dat. Dus ik zeg nog tegen Joris dat hij even moet wachten tot Sabine er is. Ja, is goed. En hij gaat lekker buiten spelen. Even later zie ik Joris nergens meer. Dus ik ga heel even om het hoekje kijken of hij in de speeltuin is. NEE. Schrik. Misschien de wc....NEE. O nee, hij is natuurlijk al alleen onderweg naar huis! Dus snel Paul gebeld (die was gelukkig thuis) en die ging Sabine achterna om te kijken of Joris inderdaad onderweg was. En jawel, hij was al zowat halverwege. Kijk, ik vind het niet erg dat hij alleen naar huis loopt, maar hij moet gewoon langs een rotpunt lopen en dat vind ik niet prettig dat hij dat alleen doet. Maar goed, eind goed al goed.

Ook nog even huismeester gespeeld vanmiddag. Er waren verschillende lampjes stuk en daar het grootste deel van mijn werk op dit moment toch bestaat uit het beantwoorden van telefoontjes, kon ik dat er best bij doen.
Dus Petra heeft lampjes staan vervangen en met een trapleer lopen slepen om bij bepaalde lampjes te kunnen komen. Ach, is ook weer eens wat anders moet je maar denken.

Om 6 uur zat de dienst er op en ben ik nog even wat foto´s wezen schieten, want de camera wilde weer.

Het is een beetje lastig te zien, maar dit zijn dus de meetpaaltjes van de weg. Deze is genomen ter hoogte van ongeveer de helft van de camping.


En nog even een kijkje IN de rioolput:


Thuisgekomen even de kinderkamer bewonderd die zowaar keurig opgeruimd was (lang leve Paul en Sabine) en de tafel gedekt. Natuurlijk was de eerste boterham nog niet op toen Christoph aan de telefoon hing of er nog dingen waren die hij unbedingt moest weten. Nou ja, ik heb nog een klant aan de telefoon gehad die echt pas de 15e kan komen. WAAAAAAAAT dat kan niet, dan gaan ze echt van start, dat weet je toch. Ja maar Christoph, die mensen zijn op vakantie, blablablabla.
Puntje bij paaltje, Petra moest gaan bellen om de familie op de problemen te wijzen enz. Nu hadden de vrouw des huizes en ik het er vanmiddag al uitgebreid over gehad, maar goed, ik bel wel weer hoor, geen probleem.
Heel gezellig zitten praten en het hele zaakje nogmaals doorgesproken, waarna ik Christoph weer heb gebeld en de hele zaak heb uitgelegd. (hij begrijpt het op zijn manier wel hoor Joke, en hoopt heel erg dat jullie inderdaad de 15e echt weg kunnen omdat hij anders grote ruzie krijgt met de bouwers)

Toen de kids weer in bed gemikt (die verheugen zich er al helemaal op dat over 3 nachtjes slapen mijn familie komt) en nu weer met draaiende wasmachine en droger achter me iedereen aan het inlichten ;-)

Tot morgen!

En dan nu....het verhaaltje van vandaag

Tjonge jonge, wat zijn wij toch een slaapkoppen met z´n allen. We konden alweer zowat ons bed niet uitkomen vanochtend. Maar goed, wat moet dat moet en rond kwart voor acht zaten we in de auto om de kinderen naar school te brengen.
Daarna meteen door naar de Penny markt om weer het een en ander in te slaan.
Om kwart over acht waren we daar ook weer klaar en snel naar huis om de zooi uit te pakken en op te bergen. Na een half kopje thee was het voor mij alweer tijd om naar de camping te gaan en omdat ik mijn engelse gast had beloofd dat hij om 9 uur weg kon rijden, ben ik daar snel stroom op gaan nemen.
Hij stond inderdaad net iets na 9 uur voor m´n neus en ik heb hem dan ook vriendelijk bedankt voor zijn bezoek en hij mij voor het feit dat hij zo makkelijk in het engels bij mij terecht kon.

Daarna stonden de eerste gasten alweer voor m´n neus met de vraag of ik nu al wist waar ze konden staan. Christoph had ze gisteravond namelijk gezegd dat ik dat wel voor ze kon regelen, maar ik heb nog nergens duidelijkheid over dus dat kon ik niet. Irritatie alom natuurlijk. Maar goed, met de belofte dat ik, zo gauw ik iets zou weten dat aan ze door zou geven, gingen ze weer naar hun caravan.
Veel mensen langs gehad voor een praatje en ook weer wat mensen met vragen aan de telefoon danwel email gehad. Christoph kwam nog even langs om te vragen of ik om 11 uur met de vuilbak naar achter wilde komen en daar nog even wat puin wilde ruimen bij de sneeuwhoop. Paul was ondertussen naar de camping gekomen om de auto op te halen en mij m´n fiets te brengen en natuurlijk ook het fototoestel. Ik naar achter met de bak en braaf weer een zooi staan opruimen toen ik geroepen werd. Komm her! Jaha, komme schon.
Ik zeg toch dat je waar we gisteren bezig zijn geweest moet opruimen. Ja, we zijn hier gister toch bezig geweest. Aaargh moet ik hier dan ook alles zelf doen? Ja dan zou een idee zijn, je loopt alleen maar een beetje rond te lummelen :-p
(hij was al de hele ochtend heel hard bezig, maar ik moest weer even plagen)
Waarna ik dus zeg: probeer geen ruzie te maken met een vrouw, wij winnen namelijk altijd, hahaha.
Goed, kort verhaal wordt lang. Ik opgeruimd en ondertussen ook nog wat foto´s geschoten van de werkzaamheden. Erg leuk om te zien, vind ik zelf.

Na het middageten hebben de kinderen nog even lekker buiten gespeeld en ben ik tegen 3 uur met Joris naar de camping gelopen om bij de werkzaamheden te kijken. Nadat we daar genoeg gekeken hadden, zijn we over de camping gaan wandelen en werden bij de eerste beste duitse gasten waar we een praatje stonden te maken uitgenodigd om even te zitten en wat te drinken.
Heel erg lief en we hebben er meteen Ja op gezegd. De mensen waren helemaal gek van Joris. Ze willen zelf erg graag kleinkinderen, maar hebben er geen en dat vinden ze erg jammer. Joris heeft lekker met steentjes lopen spelen en daarna samen met de meneer geprobeerd om bierdopjes in een emmer te gooien. Verder gezellig zitten praten en voordat we het wisten moesten we alweer richting buro, want het was 4 uur.
Daar weer meteen de mensen voor de deur voor hun nieuwe plaats waarop ik nog steeds geen antwoord kon geven. Ik had alleen op het plekje waar zij zouden willen staan ook al aangegeven dat iemand anders daar graag wilde staan. Wat mij op een stortvloed van boze argumenten kwam te staan waarop ik niets anders kon antwoorden dan dat ik ze begreep, maar dat ik eerst Christoph moest spreken over het hoe en wat en dat ik daar pas antwoord van verwachtte als hij het gesprek had gehad met de baumeister. Het is niet fijn om mensen daarover geen antwoord te kunnen geven.
Om 5 uur belde Christoph met de mededeling dat ik de mensen van rij 47 kon bellen dat ze toch niet hoefden te verkassen.
Ik dus als de wiedeweerga begonnen met mensen bellen. En eigenlijk iedereen van die rij was erg blij om dat te horen.
Later kwam Christoph met de rest van de update en er bleken nog meer mensen niet te hoeven verkassen. Helaas ook 2 mensen wel die op de misschien-moet-u-toch-weg lijst stonden, dus die heb ik slecht nieuws moeten brengen.
Ook waren een aantal duitsers die eigenlijk het grootste deel al hadden voorbereid een klein beetje treurig dat ze nu al het werk voor niets hadden gedaan. Kan ik me goed voorstellen, maar helaas had de baumeester niet eerder duidelijkheid gegeven en dan moeten we nu eenmaal van de slechtste optie uitgaan.

6 uur stoppen met werk zat er dan ook niet in, Paul was gelukkig zo lief om ons een paar broodjes te brengen, zodat we nog iets in onze maag konden stoppen.
Zelf had ik nog een half flesje water staan en nog 2 flesjes citroenlimo. Die laatste 2 heb ik maar aan de mannen geschonken die met z´n tweetjes nog hard verder aan het gaan waren.
En maar bellen en maar bellen.
Om 8 uur had ik op 1 na iedereen bereikt (en dan nog 1 iemand van wie ik weet dat ze op vakantie is en niet voor die tijd terugkomt) en was bezig om af te sluiten toen ook Christoph aan kwam rijden.
Dus nog even snel de resultaten van vandaag doorgesproken, wat zooi uit de auto opgeruimd en vervolgens snel samen naar huis.
Nou ja, ik naar huis en hij naar het sporthotel. Toch wel handig dan, anders had ik moeten lopen.

Thuisgekomen was er bij Paul nog een klant aanwezig, dus toen heb ik me boven geïnstalleerd met een wijntje om even bij te komen van al het bellen. Gelukkig nu voornamelijk leuk nieuws mogen brengen en dat is wel heel fijn. Kost ook een stuk minder tijd dan slecht nieuws.

LAATSTE NIEUWS

Rij 47 mag blijven staan!

Bau arbeiten en een beetje nieuws

We beginnen maar met het beetje nieuws en dat is het volgende:
A.s. zaterdag hopen we zover te zijn dat de 1e rij klaar is, zodat de mensen van de comfortplaatsen in ieder geval alvast kunnen verhuizen.
De 2e rij moet de week daarop klaar zijn.
Verder worden alle nieuwe plaatsen comfortplaatsen. Dit betekent dat de prijzen voor die plekken dus hoger zullen worden dan de plaatsen waar veel mensen nu staan. Deze verhoging zal dit jaar in ieder geval nog niet doorberekend worden!
Ook zijn we hard bezig met het maken van een tekening van de nieuwe plaatsen, zodat we iedereen zo snel mogelijk van een plekkie kunnen voorzien.

Tot zover het beetje nieuws, nu wat foto´s van de werkzaamheden.


Graafwerkzaamheden vanaf de kant van de loipe.

Nogmaals gezien vanaf de loipe.


Vanaf de kant van de berg.


Een overzichtje van het vanochtend gemaakte gat.


En een kijkje in het gat.


De spullen bij de vuilcontainer.

en alweer 2 dagen in 1

Ik zal voor de meelezende campinggasten beginnen met het laatste nieuws.
Zoals jullie wel verwachten hebben we zondag geen nieuws gehad. Er wordt weliswaar door zowel Christoph als mijzelf al zoveel mogelijk geregeld, maar alleen wat zaken in de marge hebben we kunnen regelen.
Vanochtend waren de landmeters op de camping en hebben het 1 en ander afgestoken. De officiële berichten hierover hebben we alleen nog niet binnen, maar zogauw het zover is zal ik het hier melden.
Vanmiddag hard bezig geweest met het alvast uitmeten van de wegen achterop de weide zodat de landmeter zo min mogelijk werk zelf hoeft te doen en ons weer snel verder kan helpen.
Morgen beginnen de mensen van de stratenmaker met de nieuwe wegen achter. Ga ik lekker met de kinderen kijken.

En dan nu de rest van de log.

Gisterochtend kwamen de eerste nieuwe campinggasten alweer aan om hun tenten af te breken en caravans te verplaatsen. Natuurlijk ook wat geïrriteerde mensen omdat we ze nog niet kunnen zeggen waar ze komen te staan, maar voor de rest is het weer heel gezellig. Ik probeer zoveel mogelijk ook wat rond te lopen om de mensen wat makkelijker te woord te staan. Erg leuk om te doen en de meeste mensen zijn gewoon ontzettend vriendelijk.

Ook het weer werkt heel goed mee. Weliswaar komen er ook regelmatig wat wolken voorbijschuiven, maar voor het grootste deel van de dag is het gewoon mooi weer. En dat is natuurlijk ook goed voor alle humeuren.

Wij zijn met z´n allen dan ook zoveel mogelijk lekker in de tuin te vinden.

Gistermiddag is er verder niets noemenswaardigs gebeurd. Het was gezellig en ik ben vroeg m´n bed in gedoken omdat ik moe was na een slechte nacht.

Vanochtend alweer tijd voor school dus natuurlijk weer veel te vroeg op. Om 9 uur weer op de camping en ook nu gelukkig weer het 1 en ander te doen.
Ben ook nog achterop de pick up meegereden om even te helpen wat zooi uit te laden waar je echt met 2 personen voor moet zijn. Ook wel lachen moet ik zeggen.
En om 11 uur mooi een lift naar huis gekregen dat zijn zo van die dingen.

Tussen de middag lekker een plaatkoek in mekaar gedraaid met veel sperziebonen en schwarzwalderschinken. Niet slecht, al zeg ik het zelf.
Daarna heerlijk lui geweest in de tuin. Met Joris gespeeld en lekker gelezen en natuurlijk weer wat telefoontjes beantwoord.

Om 4 uur weer naar de camping waar ik vanmiddag met Christoph de wegen verder moest gaan uitzetten. Het eerste werk had hij zelf al gedaan, alleen moesten er wat palen verzet worden en gekeken dat het wel in 1 lijn bleef staan. Dat is heel redelijk goed gegaan. Gelukkig kunnen we goed samenwerken want anders wordt je met dit soort dingen gek van mekaar.

Toen we net in de tuin zaten te eten werden we opgebeld door een Nederlander die in Kirchberg woont (woonde eerst in Brixen) die z´n computer het niet goed meer doet.
Z´n vrouw moest toch naar het sporthotel om daar te gaan sporten dus dat kwam mooi uit.
We zagen haar al aankomen, want we zaten natuurlijk (hoe kan het ook anders) lekker in de tuin te eten.

Zodadelijk de kinders in bed mikken en dan weer lekker een avond voor onszelf.