ik verwen jullie teveel

dus daarom vandaag maar eens GEEN foto´s! haha, toestel was wel op de camping aanwezig, maar ik heb het veel te druk gehad om foto´s te maken.
Om acht uur stond ik weer met hark en emmer klaar om de camping klaar te maken voor het maaiseizoen. Christoph was toen al anderhalf uur bezig en achterop de camping waren de mensen van de bestrating bezig met het leggen van gebruikt asfalt. Daardoor zien de wegen er alweer een stukkie beter uit.
Jammergenoeg ook al weer deels kapot gereden omdat het geen tijd krijgt om uit te harden, want de gasten willen er natuurlijk ook graag langs.

Het was minder mooi weer dan voorspeld, maar eigenlijk niet zo erg, want het was warm genoeg. Erg veel werk gehad aan het rechtharken van allerlei bandensporen. Om twaalf uur door de chef aan de lunch geschopt en om 1 uur stond ik weer klaar om de gaten te gaan vullen.
Ik zeur niet snel, maar vandaag toch tegen Christoph gezegd dat ik dat toch eigenlijk mannenwerk vind. Pfffff, 14 kruiwagens volgeschept, verreden en weer geleegd en dan gewoon nog niet op de helft zijn die je eigenlijk had verwacht te doen. Dat is frustrerend. Gelukkig was Cheffi wel tevreden over de hoeveelheid werk die we met z´n allen verzet hadden. Z´n vriendin kwam vandaag ook meehelpen en dat extra handje kwam ook goed van pas.

Paul heeft zich vandaag weer nuttig gemaakt bij z´n ouders en hij heeft weer flink zitten programmeren.
Om 6 uur werden we voor het eten verwacht bij de familie waar Meity en Gonnie een flinke pan macaroni voor ons hadden. Dat gaat er altijd in en het is schoon opgegaan.
Ook nog even een camper aan een plekkie geholpen en wat kleine administratieve dingetjes gedaan (tja, half uurtje extra werk zullen we maar zeggen) en dat bracht m´n werkdag vandaag op 9,5 uur.
Maar daarom hoef ik morgen dan ook maar 1 uurtje burodienst te draaien. Voor de rest lekker vrij.

Paul had vanavond nog een afspraak in Ellmau, dus die is daar nu een klant helpen. We maken op dit moment lange dagen, maar gelukkig nog wel steeds met heel veel plezier.

Muttertagsfest

Zoals elke ochtend ook nu weer snel iedereen z´n bed uit geschopt (nou ja, behalve Paul dan, want die was al uit bed) en gezorgd dat het zwikkie op school kwam.
Bij de peuterzaal nog moeten beloven dat ik naar het Muttertagsfest zou komen en toen snel door naar de camping. Er ligt nog een hoop werk, dus we gingen weer snel verder.
Eerst vegen, daarna weer harken en dat in een hoog tempo, want Christoph kwam met de maaimachine achter me aan.
Om iets over tienen kwam de maaimachine voor m´n neus met daarop de een of andere mafketel die op z´n horloge zat te wijzen. Oftewel, wegwezen jij.
Dus ik heb me snel verkleed, want in m´n werkkleding ga ik natuurlijk niet naar een feest en daarna snel met fototoestel en auto naar de pfarrhof.
Daar aangekomen staarden 4 heerlijke taarten mij aan:


Ook een prachtig gedekte tafel:


Toen kwamen alle kinderen het podium op:

En natuurlijk duurde het een eeuwigheid voordat ze allemaal op hun plek stonden, maar toen werd er een prachtig gedicht voorgedragen over moeders en dat het maar goed is dat ze zo van koken, wassen, strijken en meer van dat soort ellende houden, hahaha. Ook nog een gedicht over een iemand of iets (dat heb ik gemist) die in z´n slaap een muis had ingeslikt. Met natuurlijk de daarbijbehorende bewegingen:


Daarna mochten we aan de lange tafel gaan zitten en kregen we allemaal heerlijk een stuk taart (en wie meer wilde mocht meer) en was er koffie en limonade.

Deze laatste foto is van de hand van Joris en ook de volgende van een roodverbrande dame heeft hij gemaakt:


Diezelfde dame vond dat we om half twaalf weer terug naar de camping moesten, want er lag nog een hoop werk te wachten. Iets voor twaalf uur belde Christoph of ik al weer aan de slag ging. Gezegd dat ik nog even een broodje naar binnen zou mikken en dan weer aan de slag zou gaan. Zo gezegd zo gedaan. Snel weer de werkkleding aan en aan de slag. Om drie uur had ik het ff helemaal gehad en ging richting het buro om even te gaan zitten om wat te drinken. Precies op dat moment kwam Christoph ook aanlopen en vroeg of ik ff boodschappen wilde doen.
Hij drinkt namelijk al weken mijn limonade op die ik meeneem naar het buro en hij had beloofd dat hij ook een keer wat zou verzorgen. Nou ja, hij bedoelde dus betalen, want de rest mocht ik doen.
Dus geld mee, pick up mee en naar Kirchberg gereden. Joris is meegegaan, want die wilde ook wel in Christoph z´n auto rijden.
Joris en mamma dus snel even inkopen gedaan en na een klein uurtje waren we weer terug. Tja, ik mocht niet te hard rijden met de pick up. `Denk eraan, het is geen renault Clio` kreeg ik te horen voordat ik wegging.
Daarna nog een uur geharkt en troep opgeruimd en daarna naar het buro.
Nog een praatje gemaakt met pa Widauer die langskwam. Hij vertelde al (had ik ook al van anderen gehoord) dat het de bedoeling is dat het werk bij de camping net voor de winter klaar is. Zou wel mooi wezen, want dat betekent dat de mensen die van hun plekken moesten er komend voorjaar weer zouden kunnen staan. Maar goed, eerst zien, dan geloven in dit geval.
Daar nog mensen een plekje gewezen en vervolgens nog de inrit geveegd, want door het grasmaaien was het ook daar weer een rotzooi geworden.

Paul had vanochtend eerst een klant en is daarna doorgegaan naar de camping om z´n ouders te helpen met de nieuwe caravan. Daar zijn ze de hele dag mee bezig geweest en vanavond tegen een uur of acht stond de nieuwe caravan op z´n plek, waterpas en al.
Ik was ondertussen al met de kinderen naar huis gegaan, want vooral Joris was doodop. Die liep continu te vragen wanneer hij nu eindelijk eens naar bed mocht.

Nu kan ik me daar iets bij voorstellen, want ik ben ook aardig moe en morgen gaan we gewoon weer verder met hetzelfde werk (bleeeegh ik heb er geen zin meer in, maar wat moet dat moet).

En nu, nu onweert het:

Ik voel me net een tuinman

Want vanochtend om 8 uur stond ik alweer op de wei met m´n hark en m´n kruiwagen. Stenen verwijderen natuurlijk, want er moet gras gemaaid worden! En er ligt nogal wat gras op de camping, aaargh en een berg stenen op dat nieuwe stuk, pfoei!

Ook werd er natuurlijk weer vreselijk hard gegraven door de mannen van de wegenbouw. Daar heb ik vandaag dan ook maar weer eens wat foto´s van gemaakt.


Er is ook al een leuk gaatje gegraven, dat gaat nog wat worden straks:


En nog eentje genomen vanaf het voetbalveld:


Nu moet ik zeggen dat ik na 3 1/2 uur harken het wel weer had gehad en blij was dat ik weer naar huis mocht.
Natuurlijk ook wel weer gelachen. Op een bepaald moment ging ik pal voor de maaimachine staan, waarop Christoph om me heen stuurt en vervolgens een scherpe bocht maakt waardoor ik precies achter de machine kom te staan. En laat de bak om het gras op te vangen daar nu niet meer op zitten.......oftwel ik zag er uit als een grasvrouwtje ;) Tja, wie de bal kaatst kan ´m nu eenmaal terug verwachten, haha.

Paul had ondertussen weer als fantastische echtgenoot zijnde voor een zalig middagmaal gezorgd. Aardappeltjes uit de oven overgoten met olijfolie en bestrooid met paprikapoeder en zout. Daarbij voor de liefhebbers een witlofsalade en voor mij broccoli met kaassaus. Stukjes varkensschnitzel erbij en wij zaten te smullen.

Om twee uur was ik weer terug op de camping om daar meteen weer verder te gaan met harken en opruimwerkzaamheden. Tja, het moet nu eenmaal gedaan worden.
Zo rond half vier kwamen Nanno en Gonnie weer aan met Ruud en Meity. De nieuwe caravan van m´n schoonouders gaat nu overgezet worden dus daar zijn wel wat handjes voor nodig. Ik kreeg van Christoph meteen een uur vrij, want (zo zei hij) je moet natuurlijk wel even wat met je schoonfamilie gaan drinken, dan doe je om vijf uur het buro maar weer open.
Ondertussen waren ook Paul en de kinderen gekomen en die hadden een verrassing mee. Onze nieuwe fotocamera. Natuurlijk meteen foto´s gemaakt en de twee leukste zijn toch echt van de kinderen.
Een hele mooie van Sabine:

En een gekke van Joris:


Paul was ondertussen met de mannen hard begonnen met het ontruimen en afbreken van de tent. Het eerste deel is ondertussen gedaan.
Van de mensen van Ben Eilers kregen we ook al het stuk dat we nodig hadden voor het winterdak van andere mensen op de camping. Die gaan we van het weekend ook proberen er op te zetten. Mocht het niet lukken dan helpen de mannen van Eilers ons komende week even verder, want dan zijn ze weer terug.

Verder zou ik het een en ander gaan vegen, maar daar kwam natuurlijk weer van alles tussen. Nog even de werkzaamheden voor morgen met Christoph doorgesproken, waarna zijn werkdag er op zat en ik nog even de zooi voor het buro opgeveegd heb, want dat zag er ook niet meer uit.
Toen nog gezellig bij de schoonfamilie zitten kletsen en tegen zeven uur snel naar huis, want we moesten natuurlijk nog eten, er kwam nog een klant van Paul langs en de kinderen moesten ook nog een beetje op tijd in bed liggen, dus dat was ook nog even doorwerken.

Nu staat de wasmachine alweer flink te draaien om alle kleding die ik (en Joris) vandaag weer vies heb weten te maken weer snel schoon te krijgen. Ik draag nu eenmaal graag een bepaalde zwarte joggingbroek bij het werken buiten dus die wil ik weer snel schoon hebben voor morgen.

Woensdag 10 mei 2006

Vandaag weer eerst snel de kinderen naar school gebracht en vervolgens als de wiedeweerga door naar het werk. Ik moest om 8 uur namelijk beginnen met vuil verzamelen zodat de heren van de bouw er geen last van zouden hebben. Er zou iemand zijn die me zou vertellen wat er waar precies opgeruimd moest worden, maar naar goed oostenrijks gebruik was diegene er niet. Ik er de pest in en maar begonnen met het een en ander opruimen.
Christoph was de hele ochtend weg dus die kon helaas ook niet helpen.
Na een uurtje in de blubber gewerkt te hebben even m´n schoenen afgespoeld en vervolgens het buro bemand. Na verloop van tijd kreeg ik helaas wel last van natte voeten, maar vooruit zo erg is dat niet.

Om 11 uur ben ik nog even naar achter gelopen om te kijken hoe het met de boompjes ging. Ook vandaag zijn er weer een heel aantal verzet. Met die bomen erbij ziet het er echt weer meer uit als de bekende camping, alhoewel niet alle bomen even tactisch staan als je het mij vraagt.

Eerst de kinderen weer gehaald en daarna met z´n allen de broodnodige boodschappen gedaan. Toen heerlijk semmeltjes met aardbeien gegeten. Bij dit prachtige weer past dat natuurlijk heel goed.
Om 2 uur ben ik door Paul en Joris naar de camping gebracht, want ik mocht weer met de hark gaan spelen. Dit keer had ik een stuk met wel heel veel stenen. Ik heb verdikkie 3 uur over 1 rij gedaan, terwijl ik de vorige keer in 2 uur 3 rijen voor mekaar had. Omdat ik m´n mouwen tijdens het harken altijd helemaal omhoog rol, heb ik nu een stel flink verbrande schouders (au au au), want ik was natuurlijk vergeten om zonnebrand te smeren. De volle kruiwagen met stenen heb ik maar bij de garage geparkeerd, want het is al zwaar genoeg om het ding te verrijden, maar leegkiepen vond ik helemaal teveel (nou ja, eigenlijk te zwaar) werk dus dat laat ik lekker aan Christoph over :D

Helaas vandaag weer m´n fototoestel vergeten dus jullie moeten me maar geloven als ik zeg dat het een slagveld is voor de camping. Er is al een gigantische hoeveelheid afgegraven en de bouwers beginnen al te klagen dat nog niet alle caravans van de camping gehaald zijn. Nou, dan hebben ze mooi nog pech, want de termijn loopt toch echt tot 15 mei.

Met de belofte dat ik morgen weer foto´s zal maken, is dit weer het einde van m´n blogje van vandaag.

boompjes verplaatsen

Vanochtend weer lekker met de kinderen naar school gelopen. Het weer was nog goed dus het er snel weer van genomen.
Daarna nog even langs de Traffik gelopen om wat spulletjes voor de camping te kopen en toen snel naar huis.
Daar hard aan de slag met de was en om kwart voor negen weer naar het werk.
Vandaag weer echt een plaagdag, we deden beiden ons best om mekaar af te troeven, maar dat is wel vermoeiend hoor.
Om tien over half elf kwam Christoph binnenrennen: Kleed je aan, we moeten meten. De bomen worden NU overgezet naar de nieuwe plaatsen. Dus snel in de zeikende regen naar buiten en meten en spuiten maar weer. Dat gaat allemaal behoorlijk snel.
Toen ik om iets voor half twaalf weer naar huis ging, stonden er 3 bomen en de 4e kwam er aan. Als ik goed geteld heb, moeten er een goede 50 bomen weg, dus dat is nogal wat.



Thuisgekomen eerst weer verder met de strijk en vervolgens Joris en Sabine op gaan halen.
Tussen de middag lekker pittige makreelfilet met taugé, komkommer, maïs en kroepoek gegeten. Hadden we al lang niet meer gehad en het is zoooo lekker.

Na het eten snel Joris op bed gelegd, want die was helemaal af. Ik moest en zou naast hem komen liggen en heb dat dus ook gedaan. Oei oei, ik was dus ook even in slaap gevallen. Gelukkig maar een minuutje of 20 maar toch. Daarna beneden weer verder met de was en de strijk, pfff. Maar vanavond hoop ik toch helemaal klaar te zijn.
Ook wel goed dat ik nog een was moest draaien, want m´n broek was weer hartstikke smerig na die modderzooi.

Sabine heeft haar huiswerk in een noodtempo gedaan, want ze wilde graag met Jennifer en Sabrina gaan spelen en dat mag natuurlijk niet als het huiswerk nog niet af is.
Ze had de meester op school ook trots laten zien dat ze haar potloden nu keurig geslepen heeft. We hebben namelijk een electrische puntenslijper gekocht omdat ze steeds met zulke slechte potloden rondliep en er gewoon niets aan deed of kon doen. Nu maar hopen dat ze het netjes houdt, want de meester werd er een beetje wanhopig van (en wij ook).
Sabine hebben we dus het grootste deel van de dag niet gezien omdat ze het te druk had, haha.

Joris heeft de hele middag geslapen. Toen ik weer naar m´n werk moest, sliep hij nog steeds.
Paul bracht me even naar de camping en daar aangekomen, waren we precies op tijd om een boom verplaatst te zien worden. Met de graafmachine wordt de boom ´voorzichtig´ uit de grond gehaald, vervolgens naar het nieuwe plekje gereden en er daar liefdevol weer in gemikt. Vervolgens een beetje aangestampt en de rest wordt handmatig aangevuld.Voor de liefhebbers komt hier de hele fotoserie:

Het lijkt wel zomer

toch is het pas begin mei. Zo´n dag waarvan je denkt, die hoeft niet meer voorbij (en verder mogen jullie Rob de Nijs er zelf bij denken).
Zaaaaaalig weer vandaag.
Nadat we Joris en Sabine naar school hadden gebracht, zijn Paul en ik doorgereden naar garage Schermer om de auto maar eens een beurt te laten geven. Dat was hard nodig, vooral voor de remmen, want het gepiep was niet om aan te horen. Nu ligt de garage in ortsteil Moosen en dat ligt weer tegen Westendorf aan.
Een leenauto was niet aanwezig, maar daar wij natuurlijk geen mietjes zijn, zijn we lekker terug gaan lopen. Ook heel leuk om te doen, want je loopt langs allerlei stukken van de nieuwe tunnel waar flink gebouwd wordt. Daar hebben we uitgebreid staan kijken, want we waren ruim op tijd voor mijn werk en om nu eerst langs de camping naar huis te lopen en dan weer terug, vind ik ook zo overdreven.
Vanochtend in het buro begonnen, maar natuurlijk ook nog even de camping over geweest. Vandaag zijn er weer 3 caravans naar achter verhuisd, dus dat leverde ook nog wat extra werk op. En het krijgt allemaal steeds meer vorm.

De kinderen waren natuurlijk weer gewoon naar school en Paul en ik gewoon aan het werk, dus zo´n echte doordeweekse dag.

Omdat ik moest helpen met het aanharken van de wei (stenen weghalen, rechttrekken om te zorgen dat het gras fatselijk gemaaid kan worden) alweer om 14.00 uur begonnen.
Voor de zekerheid maar een extra t-shirt meegenomen, want ik voelde de bui al hangen.
Nadat ik Christoph weer lekker voor de gek had kunnen houden door me weer een stuk dommer voor te doen dan ik ben (hahaha, hij blijft er in trappen) ben ik flink aan de slag gegaan. Na een uur in de hete zon flink aan de slag te zijn geweest, maar eens gevraagd of hij niet even wat te drinken voor me mee kon brengen (ik heb altijd een fles fris in het buro staan voor de zekerheid) kwam meneer me netjes wat brengen. Toen weer flink verder gegaan tot 4 uur.
Het was weer tijd om het buro open te gooien en ik moest nog 2 mensen op de stroom aansluiten. Eerst even omgekleed, want m´n t-shirt was kletsnat en dat vind ik niet zo prettig.
Christoph lag ondertussen onder de grasmaaier, want ik had een steen over het hoofd gezien en die had hij natuurlijk met het mes geraakt.

Verder weer lekker bezig geweest en voor ik het wist was het alweer zes uur. Paul en Joris kwamen me heel lief ophalen, eerst nog even snel 2 brieven bij het sporthotel afgegeven die Christoph was vergeten mee te nemen (als dat hoofd van ´m niet vast zat....) en toen lekker naar huis.

Voor het eerst sinds tijden weer eens naar Tirol Heute gekeken. Het weerbericht geeft voor morgen helaas regen aan. Dat is jammer, maar we zien wel wat het wordt. In de planning staat namelijk nog meer gehark en dat doe ik toch echt liever met een zonnetje erop.

Toen snel de kinderen in bed gestopt en aan het strijken geslagen. Er ligt op het moment aardig wat en ik probeer het zoveel mogelijk weg te werken, maar op de een of andere manier weten we toch altijd alles sneller vies te krijgen dan dat ik het weer bijgewassen krijg.
Toen nog even wat rekeningen voor Computer Total klaargemaakt zodat we die morgen ook op de bus kunnen doen en klaar is Petra voor vandaag.

Wegens drukte weer 2 dagen in 1

Gisterochtend weer om 8 uur begonnen. Weer gezellig samen de vuilnis opruimen. Het werd namelijk nogal een rommel om de vuilcontainer heen. Dus het hele zwikkie gesorteerd en in de daarvoor bestemde containers gemikt.
Daarna voornamelijk in het buro bezig geweest, want ook de administratie riep weer behoorlijk luid dat er weer wat gedaan moest worden.

Tegen twaalf uur Niku en Daniela opgepikt (respectievelijk de huismeester en de schoonmaakster van het sporthotel die ook op de camping moeten helpen) en die naar het hotel gebracht. Daarna lekker met Paul en de kids gegeten en toen kwamen er kennissen van de camping bij ons op visite in plaats van wij bij hun :)
Heel leuk en voordat we het wisten was het voor mij alweer tijd om naar het werk te gaan. Daar weer stroom- en andere zaken geregeld. Christoph was ergens anders bezig dus die heb ik gistermiddag niet meer gezien.
Thuisgekomen eigenlijk meteen m´n bed ingeploft. Ik was zo vreselijk moe dat ik niet meer uit m´n ogen kon kijken. Om half negen werd ik weer door Christoph gebeld dat hij vanochtend vrij zou nemen, dus dat ik niet op hem moest rekenen.

Na een goede nacht slaap vandaag weer fris uit de veren en met een stralend zonnetje naar het werk gelopen.
Ik vind het dan altijd erg leuk om even bij de Brixenbach te kijken:



Weer de gewone dingetjes gedaan en om half elf werd ik gevraagd om even te komen kijken omdat er mensen waren die hun stroom maar niet echt lekker wilde gaan. Het zaakje gecontroleerd en in de kast kon ik niets vinden.
Voor de zekerheid de hoofdkabels maar gaan controleren, misschien had ik ze er toch niet zo goed ingeduwd als ik gedacht had. Oeps, probleem! Bij de hoofdkast was de stroomkabel niet meer helemaal in de juiste staat. Er was waarschijnlijk een auto over de kabel heengereden en had ´m meegetrokken. De kabel zat echter zo goed vast in de kast dat het omhulsel van de stekker was gescheurd en een deel van de kabel er gewoon uit was getrokken.
Snel Christoph uit z´n bed gebeld en gelukkig was er een gast zo lief om de kabel te repareren (echt superfijn dat de mensen altijd zo behulpzaam zijn). Christoph was ondertussen ook gearriveerd en na mij verteld te hebben dat hij het toch echt niet zo´n ramp vond als ik had gezegd (ja, ik had een beetje overdreven), was het alweer tijd om op te houden en ben ik netjes thuisgebracht.

Daar lui een broodje met een worstje gegeten, want we hadden geen zin om te koken.


Natuurlijk ook dat weer heerlijk buiten in het zonnetje. Een mens moet natuurlijk meteen gebruik maken van dit soort weer. De kinderen waren heerlijk bezig met het vangen van regenwormen. Ze hadden een heel potje vol gevangen. Arme dieren.


Op de camping loopt het allemaal ook weer lekker. Het ziet er alweer een heel stuk bewoonbaarder uit en de lege plaatsen raken langzaam maar zeker opgevuld.
Vanmiddag geen bijzondere dingen dus weinig om te schrijven, maar wel nog wat foto´tjes die ik heb geschoten:
De overkant krijgt meer vorm:


En ook op de camping wordt al begonnen:


En het nieuwe laantje: