En daar zijn we weer

Het heeft weer even geduurd, maar daar ben ik dan weer!
De griep is gelukkig weer voorbij. Joris is donderdag alweer naar school gegaan en Sabine vrijdag.

Zelf heb ik nog wat gecorrespondeerd met een duitse Brixnet-klant, die vroeg of de de site van Brixnet ook in het duits zou willen schrijven omdat zijn nederlands niet zo goed is, hihi.
Daar ben ik dan ook braaf mee bezig geweest. Het is nog niet helemaal klaar, maar ik heb aardig wat gedaan.
Ook weer de gewone vertalingen gedaan, daar is nu weer aardig wat werk in, het winterseizoen is per slot van rekening ineens vervroegd begonnen.

Dat heb ik hier natuurlijk nog niet eens gemeld! Er is zodanig veel sneeuw gevallen dat ook hier de liften in de weekeinden open zijn en dit weekend is ook de dalafdaling open! De zon schijnt prachtig en Paul en de kids zijn skiën. Wat wil een mens nog meer? (skischoenen, dan kan ik ook mee de volgende keer)

Van de week heb ik ook nog een paar fotootjes gemaakt bij ons vandaan. Hier het resultaat:




Ziet er niet verkeerd uit hè!

Gisteravond zijn we gezellig met kennissen Günther en Nelli bij pizzeria Massimo wezen eten en hebben daarna bij hun thuis nog even een kopje thee gedronken en een spelletje gedaan.
Tegen half tien weer naar huis gegaan en de kinderen lekker in bed gestopt. Zelf waren we ook van plan om op tijd ons bedje in te duiken, toen mijn telefoon geluid begon te geven. Dat was vriend Andi die helemaal zielig alleen (volgens eigen zeggen) in de Papalapub zat en hoognodig gezelschap moest hebben.
Wij hebben ons over laten halen en ondanks het feit dat er alweer bijna geen mensen waren, was het heel erg gezellig. Andi had een beetje teveel gedronken en was ongelooflijk knuffelig, Joris was er vrijwel niets bij, ik ben echt helemaal plat geknuffeld :)

En dan vergeet ik nog bijna het andere nieuws te melden. Paul is donderdag opgebeld of hij alsjeblieft weer naar Nederland wil komen, dit keer Groningen om daar een klus op te knappen. 2 weken lang om precies te zijn. Tja, het is momenteel niet superdruk dus het kan..... Ja gezegd en zo gaat Paul zondagmiddag richting NL rijden. Met de auto, want in Duitsland is een treinstaking en daardoor zitten ook de vliegtuigen overvol (of je moet businessclass gaan vliegen, maar dat is zo stinkend duur, dat vergoedt de opdrachtgever helaas niet). Daardoor zit ik hier twee weken zonder auto! Is ook niet zo erg hoor, meestal heb ik het ding niet eens nodig en voor de kinderen en mij is het ook wel weer eens goed om lopend naar school te gaan.

Plus ik heb nog het aanbod van onze garage achter de hand. Als het nodig is, mag ik een leenauto van hun gebruiken! Natuurlijk heb ik ook een telefoon en kan altijd kennissen opbellen of ik met ze mee kan rijden. Ach we breien er wel een eind aan hoor, per slot van rekening hebben we in de eerste maanden dat we hier woonden ook geen auto gehad. Het enige lastige is, als er klanten zijn met een pc-probleem dat ik niet hier thuis op kan lossen, ik ga echt geen uren de berg oplopen om daar iemand te helpen, dus we moeten met z´n allen maar hopen dat het weer net zo goed gaat als de vorige keer dat Paul weg was en dat ze gewoon niet bellen.

Dan heb ik net nog lopen poetsen boven, want er komt een NL collega van Paul deze kant op. Zou gaan skiën in Hintertux, maar plakt er een dagje Brixen aan om hier samen met Paul te komen skiën, dus het bovenhuis moest nog even een beetje bijgepoetst en gezogen worden. Heb je een poetsvrouw, moet je nog zelf poetsen, boehoehoe!

griep

Zoals gemeld, ben ik van het weekend niet lekker geworden en het is helaas nog steeds niet over. Gisteren vrijwel de hele middag op bed gelegen en ook vandaag is het nog steeds niet over. Koortsig, misselijk, zere spieren, nou ja de hele bups.
En ook de kinderen hebben het nu. Vanochtend 2 stuks met flinke verhoging in bed gevonden, dus ze daar ook maar in laten liggen.
Zelf wel gewoon aan het werk, want ja de poetsvrouw stond natuurlijk ook gewoon om iets na half acht voor de deur.

Paul is vandaag weer de hele dag onderweg, zit echt helemaal volgeboekt. Lekker weer om te weten. We zouden vanavond naar een dia-presentatie gaan over noord-, zuid- en oosttirol, maar met 2 zieke kindertjes en een zieke ik zal daar helaas wel niet veel van komen. Jammer, want zo vaak wordt zoiets niet georganiseerd.
Momenteel sneeuwt het niet meer, veel wolken en een klein zonnetje, maar ik voel me eerlijk gezegd op dit moment nog niet fit genoeg om erop uit te gaan om foto´s te maken. Het ziet er allemaal wel heel winters uit moet ik zeggen, leuk!

Verder wordt het hier in huis nog steeds elke keer weer een stukje opgeruimder. Dat geeft ook ruimte in m´n hoofd en dat is wel prettig. Paul en ik hebben al afgesproken dat we binnenkort (d.i. als ik me weer beter voel en hij ruimte heeft) de werkplaats hier beneden in de kelder onder handen gaan nemen. Sowieso moeten de kasten hier in het buro georganiseerd worden en het stuk in de hal waar we reparaties doen, ligt zo vol met spullen dat je er niet eens meer een pc kwijt kan om te repareren dus daar moet ook nodig wat aan gedaan worden.
Verder wordt het tijd dat ik de kapstokken eens uit ga mesten. Nu hangt er van alles van zomer tot winterspul en volgens mij wordt het toch een stukkie overzichtelijker als het zomerspul allemaal weg is.

Met het restje goulash dat we nog over hebben van het eten van gisteren wil ik kleine goulashhapjes gaan maken voor als we eens trek hebben. Daarvoor heb ik heel lang geen puf meer gehad, maar nu met het huis zo redelijk op orde gaat de zin weer komen. Op het moment is het op mijn werkgebied vrij rustig, maar dat is ook wel weer lekker dan kan ik tenminste weer eens toekomen aan een planning en voorwerk dat ik nog steeds moet doen voor de mailing die ik uit wil doen (vertalen van websites voor hotels, pensions enz.).

Dan ga ik nu maar weer even verder met de was en kijken hoe de kinderen het maken. Daar loop ik nu toch echt elk half uur even heen, alhoewel zij dat volledig onnodig vinden, hihi.

sneeuw, regen, sneeuw, regen

De kinderen hebben gisteren heerlijk buiten gespeeld en geprobeerd een iglo te bouwen. Ik heb geholpen met sneeuw die kant op schuiven, maar met een schep en zo´n hand sneeuwschuiver gaat dat niet zo snel helaas.
Toen nog even boodschappen gehaald en daarna met z´n viertjes gezellig een spelletje op de wii gedaan.

Eigenlijk was ik ´s ochtends door Kathi van de Nieding opgebeld of ik ´s middags niet boven kon komen. Er kwam een groep melkers uit het Zillertal en er moest gefeest worden. Nu vind ik feesten heel erg leuk, maar we hadden ook de kinderen beloofd dat we wat met ze zouden gaan en doen en daar ik altijd probeer om mijn beloftes te houden, heb ik dat deze keer ook gedaan. Toen we tegen half vier uitgespeeld waren buiten, had ik geen puf meer om ook nog te gaan dansen enz.
Wel jammer, wordt je uitgenodigd, kun je niet :(

´s Avonds gingen we weer naar de Papalapub omdat Paul discjockey moest spelen. Zelf ben ik na een glas Multi en een glas water weer naar huis gegaan. Kreeg ineens ontzettend hoofdpijn en werd duizelig en misselijk. Dus met de benenwagen door de sneeuw naar huis (durfde niet met de auto te gaan vanwege de duizeligheid en hoopte me beter te voelen door de frisse lucht). Om tien uur lag ik dus alweer lang en breed in bed. Paul heeft het ook niet laat hoeven maken, die was iets na 1 uur weer thuis.

Vanochtend lekker uitgeslapen, de kinderen zijn de sneeuw weer ingerold en toen die tegen kwart over negen weer naar binnen kwamen, heb ik lekker chococroissants en warme chocolademelk gemaakt om weer op te warmen.
Het weer schommelt continu tussen sneeuw en regen dus het is allemaal vrij pruttig. Helaas nog geen foto´s kunnen maken omdat het tussen de buien door niet droog wordt en je dan weinig kunt zien.

Eind van de week zou de zon weer moeten gaan schijnen....