Paul is weer thuis!

Gisterochtend bij het TVB bleek dat ik niet meteen het zaakje moest vertalen, maar dat het eigenlijk een overleg was over wat nu te doen.
Op zich ook leuk om even te doen, eigenlijk een beetje advieswerk. Wat moet ik doen, wat doen zij en waarom. Meteen ook even mijn html-kennis kunnen gebruiken om uit te leggen hoe je een plaatje in een tekst kan invoegen. Een heel simpel iets, maar ja als je nooit iets met een homepage doet volledig abacadabra.

Tussen de middag de kinders opgehaald en weer heerlijk buiten gegeten. Het was weer erg warm, dus ik had niet zo heel veel zin gehad om moeilijk te koken. Maar een flinke pan groentensoep met ballen is altijd goed natuurlijk. Nog even kruidenboter in mekaar gedraaid en op het stuk stokbrood gesmeerd dat ik nog had liggen (tja wat moet je anders met 2 dagen oud brood) en dat de oven in. In nederland hadden ze dat als veel te dure chips in de winkel liggen....

´s Middags heerlijk buiten geweest en Sabine was met vriendinnetje Jenny gaan spelen.

Toen ik ´s avonds ging kijken hoe laat Paul zijn trein eigenlijk ging, bleek dat dat pas erg laat zou zijn. De kinders en ik zijn in de auto gesprongen en naar München gereden om hem op te halen. Tja zo lang moeten missen en dan nog eens langer wachten.... ik denk het niet.

Tegen twaalf uur weer thuis, kinderen sliepen al dus die hebben we in bed gelegd. Zelf nog even zitten praten en toen ook ons bed ingedoken.

Frauentreff en meer

Een mens heeft het soms ineens druk op een dag.
Vanochtend begon met het feit dat we geen van drieën zin hadden om uit ons bed te komen, maar goed, we hebben het uiteindelijk wel gered.
Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, moest ik nog even langs de camping om daar wat correcties op mijn engelse vertaling op te halen. Daar Christoph natuurlijk overal was behalve in het buro, nog even met een gast staan praten en daarna de spulletjes meegenomen.
Thuisgekomen daar snel aan begonnen, maar na driekwart moest ik weer weg want om 9 uur was er in de Pfarrsaal een vrouwenbijeenkomst. Dit keer ging het over kruiden in de tuin. Op zich leuk, alhoewel ik geen echt tuinmens ben. We waren ongeveer met 15 vrouwen, wat voor een eerste echte bijeenkomst (er was alleen een voorbijeenkomst geweest en toen waren er maar 4 vrouwen) helemaal niet slecht is.
De expert was een aardige man maar hij praatte heel snel en dat anderhalf uur achter mekaar! Pfffff vermoeiend hoor. Kon gelukkig wel alles verstaan.
Geen koffie blijven drinken want ik wilde de campingpagina´s snel afmaken. Dan ben ik daar ook maar weer vanaf.

Toen ik die af had was het al weer tijd om de kinderen van school te halen. Thuisgekomen moest ik nog beginnen met koken, gelukkig had Martina me al een ideetje aan de hand gedaan, want ik wist echt even niet waar ik zin in had. Een pasta doet het altijd goed, dus dat heb ik dan ook maar gemaakt. Heerlijk buiten gegeten, want het weer was vandaag weer prachtig.
Het was ondertussen alweer bijna twee uur en om drie uur moest ik in Kitzbühel zijn voor weer een scholingsbijeenkomst voor de Kitzbüheler Alpen.
Was weer interessant en om kwart over vier ben ik weer naar huis gegaan omdat Sabine om 5 uur weer bij de schützen moest zijn.

Dit keer heeft ze een score gehaald van 158. Ze was zelf natuurlijk vreselijk ontevreden want het was 12 minder dan de vorige keer, maar ik vond het helemaal niet zo slecht en de leraar ook niet. Die zei ook al: het zou me wat zijn als je nu alweer je record verbreekt. Dan hebben al die jongens die al heel lang oefenen voor niets getraind.

Omdat we geen zin hadden in brood heb ik voor ons allemaal een appelpannekoek gebakken. Daar zat per pannekoeken ongeveer anderhalve appel in, dus we zaten vreselijk vol.
Natuurlijk nog even uitgebreid met papa gebeld en toen reteketet naar bed.
Ze slapen vandaag samen, want het heeft aardig geonweerd en dan zijn ze allebei een beetje bang. En ach.... wie ben ik dan om ze te verbieden om samen te slapen.

Ik ga me nu nog even voorbereiden voor morgenochtend. Er moeten in het systeem van het tourismusverband nog wat zaken vertaald worden die ik niet vanuit huis kan doen. Daarom wil ik dat nu alvast op papier gaan zetten, zodat ik morgenochtend daar in het buro met Christine samen de zaken kan veranderen.

Nadat ik de kinderen naar school had gebracht, ochtenddingetjes had geregeld en m´n grijs weer een beetje bijgekleurd had, heb ik mij in de benen gehesen en ben eens naar het pension van de familie van Ekeren geweest.
Ze gaan in juni officieel open en ik was eigenlijk heel nieuwsgierig hoe het geworden was. Eerst met dochter Ike gepraat en nog even verteld dat hoe ze mij in het campingburo heeft gezien, niet is zoals ik normaal ben (zij was daar net begonnen toen ik weer ruzie had). Het pension bewonderd en gezellig staan praten. Daarna ook nog even pa en ma van Ekeren gesproken. Leuke mensen, ik ben heel benieuwd hoe ze het allemaal gaan doen. Het pension heet Pension Brixen im Thale. Hele slimme naam natuurlijk want als je een pension in Brixen im Thale zoekt, dan kom je al snel op hun homepage terecht.

Thuisgekomen nog even wat weggewerkt en bedacht wat ik met de rijst moest gaan maken die ik nog had liggen. Uiteindelijk heb ik daar met 2 eieren, zout en peper een taartbodem van gemaakt. Daarover nog een restje pasta/chilisaus met kip die ik nog in de vriezer had liggen. Laag kaas erover, in de oven en wij hadden een fantastisch middagmaal. En het mooiste: de rijst is nu eindelijk op! Na 4 dagen rijst heb ik het wel even gehad en wil graag weer eens wat anders eten. Morgen denk ik maar een ovenschotel ofzo met aardappel!

Om 2 uur had Sabine weer gitaarles en om half 3 werd ik op school verwacht voor een oudergesprek. Tja, zoals verwacht was de meester op zich tevreden over Sabine behalve dan dat haar werktempo zo vreselijk laag ligt. Zelf wijt ik dat deels aan het feit dat ze zich doodgewoon verveeld. Dat idee heeft hij ook, maar door de manier waarop er lesgegeven wordt kan/wil hij Sabine niet meer of andere leerstof aanbieden omdat hij dan in de knoei komt met de rest van de klas. En door haar tempo komt het er verder ook niet van.
Joris zat in de tussentijd heel lief op de gang met zijn tol te spelen dus daar had ik geen kind aan.

Daarna met z´n allen naar huis gereden, want er kwam een stortbuitje naar beneden. Sabine was al zo slim geweest om naar de klas te komen, want die had ook geen zin om kletsnat met gitaar en al naar huis te lopen.
Nog even 500 gram ham gehaald voor de jausentag van morgen op school. Het was mijn beurt om daar voor te zorgen en dit keer was ik het gelukkig niet vergeten (in tegenstelling tot vorige keer met de yoghurt). Nu alleen morgenochtend niet vergeten om het mee naar school te nemen.

Toen weer ruim een uur naast Sabine gezeten om het huiswerk af te krijgen, waarna ik buiten lekker van het zonnetje ben gaan genieten.
De kinderen zag ik nergens dus ik dacht dat die bij buurmeisje Sabrina aan het spelen waren. Bleek later dat ze boven zaten. Sabine zat op balkon lekker rustig te zitten en Joris hing op de bank tv te kijken.
Restje van de taart van ´s middags gegeten en Joris een broodje. Daarna zijn de kinderen in de kelder lekker muziek gaan draaien en heb ik heerlijk van de zon genoten. Die scheen vanavond volop dus ik heb weer een beetje vitamine D opgedaan.
Wat wonen we hier toch fantastisch! Ik geniet nog steeds elke dag van deze prachtige omgeving.

Slaperig

Vandaag was wel een heel slaperig dagje.
Omdat ik vannacht maar 3 uurtjes geslapen had, ben ik nadat ik de kinderen naar school had gebracht nog even gaan liggen.
Toen ik om half 12 wakker werd schrok ik me rot.
Snel wat kleine dingetjes in huis gedaan en voordat ik het wist was het alweer half 1 en moesten de kinders gehaald worden.

Broodjes en eieren gehaald en toen lekker buiten op het kleed gaan picknicken. Tja, dat is nu eenmaal veel leuker dan aan tafel zitten en met dit weer (bewolkt, maar ook een lekker zonnetje) gaan we niet binnen zitten.
Ook vanmiddag is deels langs me heen gegaan, alhoewel ik weer zo´n anderhalf uur naast Sabine heb moeten zitten om te zorgen dat haar huiswerk gedaan werd. Daarna met Joris naar de camping gelopen om even een rekening bij klanten af te geven. Toen heeft Joris daar nog heerlijk in de speeltuin gespeeld.

Iets na vijf uur weer naar huis gelopen en aan het eten begonnen. Sabine was ondertussen met Sabrina aan het spelen, dus die bleef ook eten.
Omelet gevuld met chinese groenten en rijst. Daarbij wat reepjes paprika en kroepoek. Toen nog wat restjes opgemaakt. IJs met restje aardbei, restje chocoladeglazuur en een heel klein restje slagroom.
Buikjes weer vol en toen zijn de kinderen een speurtocht die de meiden in mekaar hadden gezet, gaan lopen.

Natuurlijk moest papa nog even gebeld worden, want die wordt heel erg gemist. De humeuren van mijn twee lieverds zijn ernstig beneden peil hierdoor. Maar ja, wat is dat is, daar kunnen we toch niets aan doen.
Voor het slapengaan nog even snel de beide knuffels genaaid. Door het vele knuffelen zaten er weer wat gaten in, dus die moesten weer eens gedicht worden.

Toen ben ik nog even wat administratie gaan doen en daarna maar eens in de Neckermann gekeken of ik nog wat kon vinden. Heb nu eenmaal een pesthekel aan winkelen voor kleding dus dat doe ik het liefst in zo´n catalogus (ja ja ik weet het, het is erg, maar ik heb er nu eenmaal een hekel aan).
Kan ik binnenkort weer eens wat nieuws aan als het goed is, want ik heb eigenlijk niets nets meer voor als ik naar een klant moet.

Zodadelijk maar eens m´n bedje in kruipen. Vannacht slaap ik met Sabine, want nu Paul er niet is, willen ze eigenlijk het liefst allebei bij mij slapen :) Nu vind ik dat niet zo´n goed plan, maar om en om vind ik het prima.

Ik weet trouwens niet of veel van jullie Rammstein kennen. Duitse hardrock met vaak superharde teksten. Momenteel ben ik helemaal gek van het liedje Stirb nicht vor mir een ballad. Voor de liefhebbers hier de tekst:

"Stirb Nicht Vor Mir"

Die Nacht öffnet ihren Schoß
Das Kind heißt Einsamkeit
Es ist kalt und regungslos
Ich weine leise in die Zeit
Ich weiß nicht wie du heißt
Doch ich weiß dass es dich gibt
Ich weiß dass irgendwann
irgendwer mich liebt

He comes to me every night
No words are left to say
With his hands around my neck
I close my eyes and pass away

I don't know who he is
In my dreams he does exist
His passion is a kiss
And I can not resist

Ich warte hier
Don't die before I do
Ich warte hier
Stirb nicht vor mir

I don't know who you are
I know that you exist
Stirb nicht
Sometimes love seems so far
Ich warte hier
Your love I can't dismiss
Ich warte hier

Alle Häuser sind verschneit
Und in den Fenstern Kerzenlicht
Dort liegen sie zu zweit
Und ich
Ich warte nur auf dich

Ich warte hier
Don't die before I do
Ich warte hier
Stirb nicht vor mir

I don't know who you are
I know that you exist
Stirb nicht
Sometimes love seems so far
Ich warte hier
Your love I can't dismiss

Stirb nicht vor mir

Stoina schleppa

Zo, die strijk is weer weg en vandaag zowaar niet eens hoeven wassen!!!
Wel veel onderweg geweest. Eerst vanochtend bijna 2 uur zitten kletsen op de camping bij Brixnet klanten en tevens erg gezellige mensen :)
Daarna even een boodschapje gedaan en langs het postkantoor om brieven af te geven en bij een klant even een printer weer op gang geholpen. Tja, een nieuwe inktpatroon erin is niet zo moeilijk, hihi.
Gezellig nog even staan praten met Christine van het Tourismusverband, die mij vlak daarna een paar zeer nuttige cijfers heeft doorgestuurd.
Voordat ik het wist, was het alweer half twaalf en moest ik aan de kook. Omdat we nog veel rijst overhebben van Paul zijn kookbeurt moest het iets met rijst worden. Toen vond ik een lekker gerecht op smulweb van een turks gerecht met paprika, worstjes en nog wat gezond spul. Weer eens iets anders dan onze eigen fast-food rijst versie. En superlekker. Dat hebben we heerlijk met z´n drietjes buiten op het picknick kleed gegeten.

Ondertussen was ik door Christoph gebeld dat de webcam niet wilde, dus gekeken en toen naar de camping. Er was enkel even een reset nodig, dus ik heb hem laten zien hoe dat moet. Kan hij het volgende keer lekker zelf doen. We praten weer met mekaar...

Thuisgekomen nog wat administratie opgeruimd en daarna Sabine geestelijk ondersteund bij haar huiswerk, want ze kan zich weer niet concentreren. Ondertussen was Joris thuisgekomen met een grote bak aardbeien die we van buurman Anatol gekregen hadden.
Toen was het alweer 4 uur en moesten we naar Wörgl. Tijdens het wachten op Sabine hebben Joris en ik maar een ijsje genomen, want het is hier zo ontzettend warm..

Onderweg naar huis miste Sabine Paul ineens zo dus toen we thuis zijn gekomen, hebben we maar meteen gebeld. Even simpel snel wat gegeten en toen hebben de kinderen Anatol nog geholpen met het slepen van stenen.
Bij ons achter zijn ze langs het spoor het oude rioolsysteem aan het vernieuwen (hoog nodig, dan hebben we misschien geen overstromingen meer) en daarbij worden voor de versteviging van die hele grote rotsblokken gebruikt. Nu is daar ook altijd een partij steenbreuk bij en die gebruiken ze niet. Dus Anatol heeft gevraagd of wij daarvan wat mogen hebben, zoveel we willen werd hem verteld.

Om kwart voor acht heb ik de kinderen weer in bed gestopt en ben ik nog even buiten gaan zitten. Toen viel mij in dat ik natuurlijk ook niet heel slap ben, dus ik heb me ook nog even een uurtje kwaad gemaakt. Lastig hoor die stenen over dat heuveltje slepen, maar ik heb lekker 2x zoveel gedaan als Anatol met de kinderen (tja ik blijf een streber hoor), m´n armen zijn aan alle kanten opengeschaafd, maar het ziet er alweer vrij netjes uit. Wat nou sportschool! Gewoon eventjes in de tuin werken zorgt ook voor een flinke hoeveelheid spierbeweging.
Stenen slepen, leuk voor een vrije avond :)

Zwemmen enzo

Het weer is de afgelopen twee dagen zo ontzettend mooi geweest! Ik kom net binnen zetten, want het begint nu naar de 20 graden te gaan (het is in ongeveer een uur al een graad of 5 afgekoeld) en dan wordt het fris in je korte broek en t-shirt.

Gisterochtend hebben we eerst boodschappen gedaan en Paul z´n treinkaart gekocht. Daarna zijn we met z´n viertjes naar het zwembad gegaan. We hadden Sabine beloofd dat we echt zo snel mogelijk de familiekaart zouden gaan kopen en het weer was super dus waarom niet. Vooral omdat die vervelende steekvliegen er nu nog niet zijn, ben ook ik te porren voor een dagje zwembad.
Heerlijk gezwommen en gezond. Dat laatste was iets minder, want ondanks het insmeren (dat we dus te weinig hebben gedaan) zijn we flink verbrand.
Vooral Sabine en ik hebben het flink te pakken en kunnen wat moeilijk liggen :(
Maar de dag was zaaaaalig. Ook nog gezellig met mensen van de camping gepraat, de kinderen hebben samen gespeeld en natuurlijk nog even als afsluiting samen een glaasje gedronken.
Toen hebben we thuis de bbq aangestoken en zijn we weer lekker geroosterd vlees gaan eten. Het blijft toch echt heerlijk!

Vandaag dan weer uitgeslapen, ontbeten met thee en chocoladecroissants en daarna ook weer lekker naar buiten gegaan.
Nog wel even wat administratie gedaan. Ik ben onder andere bezig met het aanleggen van adressenbestanden van Brixnet klanten en misschien ook nog wel wat andere klanten, daar moet ik nog naar kijken.
Tussen de middag had Paul fijn gekookt (tja ik zat met mijn neus zowat in de computer, dus had niet eens door dat het al etenstijd was) en hebben we weer lekker met mekaar gegeten.
Om half drie naar Wörgl gereden om Paul daar op de trein te zetten. Dan is hij vannacht om 2 over twaalf ofzo in Heerlen, zodat hij morgenochtend meteen aan de slag kan. Vrijdagavond laat komt hij dan weer thuis.
We hadden vandaag wel moeite met het afscheid nemen, maar ja, het is nu eenmaal zo en vrijdag zien we mekaar lekker weer.

Ik heb verder de rest van de middag lekker met de kinderen buiten gezeten. Ze hebben ook buurman Anatol nog geholpen met plantjes water geven en de kikkers bekijken.
Sabine heeft het momenteel met Sachunterricht over de kikker dus dat komt nog eens extra mooi uit.

Zo, mijn strijkijzer is heet, ik ga nu strijken. De temperatuur is nu tenminste zodanig dat je geen peentjes staat te zweten bij dat werk.