In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, augustus 10, 2007

oei wat doet zo´n massage pijn

en alweer waren er 3 dagen voorbij. Ben half geveld geweest door een soort van griepje en dan kom ik dus niet aan schrijven toe. Paul is vrijwel hele dagen onderweg, en ik ben sinds gisteren weer fatsoenlijk op de been.

Gister was het sowieso weer een fijne dag. Eerst lekker uitgeslapen, wat vertaalwerk gedaan, lekker in het zonnetje gezeten dat zich precies een half uurtje heeft laten zien, naar de camping gegaan om voor alle BrixNet klanten een brief met de gebruikersvoorwaarden en wat uitleg in de post te stoppen, met Christoph zomaar een kort vriendschappelijk praatje gehouden (pffff, de eerste sinds 3 maanden, ik was eindelijk een keer in het buro zonder dat ik op eieren moest lopen), heel gezellig met vriendjes lopen gek doen (vooral Paul dan). Paul moest daarna weer bij klanten langs en ik ben weer begonnen om het bovenhuis logeerklaar te maken. Per slot van rekening komen de kinders morgen weer terug en dan komen ook mijn ouders en tante en mijn broertje met gezin en de laatsten komen bij ons logeren.
´s Avonds eerst bij chinees restaurant Tai Pan in Wörgl gegeten (gebakken kipfilet in een citroensaus, Paul had gebakken kipfilet in soja-chilisaus met taugé), heerlijk licht gerecht, want daarna gingen we door naar de sauna in de Wörgler Wasserwelt. Echt een gigantische sauna, heel erg groot. Helaas ook superdruk, maar door de vele sauna´s veel het mee hoeveel je daarvan merkte.
Paul had ook een massage voor ons geregeld en ik kan je vertellen, het was erg lekker maar ook erg pijnlijk. De dame die ons masseerde was er 1 van de harde soort, dus nu heb ik vreselijk pijnlijke schouder- en nekspieren want die zaten erg vast. Echt alsof ik gisteren een work-out van de zwaardere klasse heb gedaan.

Paul is op dit moment alweer ergens bij een klant en als hij daar klaar is, gaan we nog even langs de camping om vriend Marco met gezin gedag te zeggen.
Waarschijnlijk is de dag alweer voorbij voor we er erg in hebben en dat vind ik helemaal niet erg :) Morgen komen m´n lieverds weer thuis en die knuffels heb ik wel erg gemist de laatste 2 weken.

dinsdag, augustus 07, 2007

Nieuwe mast

Vandaag was het dan zover. Nadat Paul de hele ochtend bij klanten had doorgebracht en ik weer wat administratie op orde heb gemaakt, zijn we vanmiddag de nieuwe mast echt vast gaan zetten.
Je bent zo weer een uurtje verder, maar nu staat het ding dan ook als een huis. De ontvangst achterop de camping is er daardoor flink op vooruit gegaan.

Helaas vergeten om een foto te maken, maar dat komt dan nog wel.
Naderhand nog heel gezellig zitten kletsen in het straatje daar. Blijven echt lieve mensen.

Vanavond na het eten maar naar bed gegaan, want ik voel me alles behalve lekker en Paul moest toch weer naar een klant dus die was er ook niet.
Maar goed, omdat ik niet kon slapen toch maar weer even achter de pc gekropen voor een kort logje.

Ik mis m´n kindjes....

maandag, augustus 06, 2007

Klacht

Vandaag kreeg ik een klacht.... Namelijk dat ik alweer 3 dagen niet geschreven heb.
Sorry mensen, ik heb gewoon zoveel te doen dat ik er niet meer aan toekom.

Vrijdag aan het vertalen geweest, volgens mij ook nog op de camping en ´s middags boodschappen doen, want ´s avonds gingen we weer met vrienden Andi en Inken gourmetten. We hadden eigenlijk willen barbequen, maar dat ging vanwege het slechte weer niet door.
Na een hele gezellige avond zijn we naar Westendorf gereden, waar we de Moskito bar eens van binnen hebben bekeken. Het kan best zijn dat het er in de winter super gezellig is, maar nu was er helemaal niets te doen.
Dus weer terug naar Brixen gereden naar de stamkroeg. Daar een paar partijen staan darten en ook weer gedanst en gezongen.
Er was nl. een groep uit Oberösterreich en Duitsland en die wilden allerlei duitse en tiroolse meezingers horen. Tja dan laten wij Brixeners ons horen en zingen prachtig mee :) Dit keer tot sluitingstijd gebleven en om kwart over drie togen we dan ook naar huis.

Zaterdag eerst uitgebreid uitgeslapen en vervolgens naar de camping om gezellig bij vrienden langs te gaan. Veel en lang zitten praten en om half 3 bedacht dat we nog moesten eten. Dus lekker een belegd broodje gehaald en vervolgens thuis nog het een en ander gedaan.
Om half zeven netjes in klederdracht naar het dorpsfeest (Garn Weidach fest) gegaan en daar gefeest tot we om ongeveer drie uur omvielen van moeiigheid enz. Ook supergezellig een groot deel van het team van de papalapub ontmoet, was weer super om ze te zien. Chris had iedereen bij mekaar gebeld, de lieverd, en moest natuurlijk weer tracteren. Hij liep te mopperen toen Paul ook tracteerde, maar moest ook toegeven dat wij toch ook wel eens een rondje mochten geven.
Zelf ben ik op een bepaald moment met een stel meiden (waaronder de twee van Nieding natuurlijk, haha) een rondje gaan lopen waarbij we bij bijna elke vereniging ook even een drankje hebben gehaald. De baas van Alpenhof gesproken (heet Ric en is berucht om zijn schnapsrondes) en half en half afgesproken dat ik een aanbod maak voor het naar het nederlands vertalen van zijn internetsite. Superleuk want het is een mooie en vooral grote site :D Dus daar moet ik binnenkort ook eens mee aan de slag.

Zondag flink uitgeslapen en ´s middags naar mensen waardoor we waren uitgenodigd om te komen barbequen. Eerst gingen we een flink stuk lopen en daar ging het fout bij mij. De weg was heel steil, het was heel heet en mijn bloeddruk zakte weer eens naar mijn tenen waardoor ik bijna vlak ging. Toen dus maar teruggegaan, want we moesten nog een heel stuk omhoog. Wel met Paul naar het afgesproken eindpunt gereden, maar ook daar moest ik na een half uur verstek laten gaan vanwege te veel duizelingen.
Wel stom, want ik heb van de dokter druppels gekregen om m´n bloeddruk omhoog te gooien als ik dit heb, maar die was ik natuurlijk vergeten.
Paul is wel gezellig gaan eten en we hebben al half en half afgesproken dat we het binnenkort een keer overdoen, maar dan zonder feest de dag ervoor en met de druppels mee. Het schijnt echt een prachtige wandeling te zijn, met vooral ook een fantastisch uitzicht bovenaan. Van alle inwoners is er ongeveer maar een kwart die de wandeling kent en nog een kleiner deel die hem ook maakt, dus echt iets bijzonders.

Vandaag zat Paul alweer helemaal volgeplanned met afspraken (lekker hoor) en heb ik me eerst vermaakt met wat huishouden en een kleine 2 uur vertaalwerk. Tussen de middag lekker tagliatelle met kip-uiensaus gegeten en daarna naar de camping gereden om even met de familie Hoek te overleggen over de lokatie van onze mast.
Paul moest toen weer naar een klant en ik ben lekker bij Brixnet maatje Paul gaan kletsen.
Rond kwart over vijf maar eens op huis aangegaan, waarbij ik weer vakkundig genegeerd werd door de ex-chef. Ach, als hij niet beter weet....

Paul ging weer lekker een rondje boogschieten met vriendje Reithä en ik heb met een boekje in de hand van het zonnetje zitten genieten.
Wat is het leven toch mooi!