niet zoveel te vertellen

Gisteravond was onze stamkroeg weer open, dus zijn we daar gezellig een drankje gaan halen net als de rest van de stamgasten. Vandaag is een vrije dag dus het kon ook weer.
Heel leuk zitten praten en al met vriendin Monika afgesproken dat we mekaar zaterdag weer treffen als er een band speelt.

Vandaag uurtje burodienst gedraaid, vervolgens de garage aan kant gebracht en de kabine van de trekker gepoetst. Die is nu ook winterklaar en volgens mij was dit de laatste poetsklus die ik voorlopig moest doen. Gelukkig.

Paul is bij klanten geweest en de kinderen hebben zich het grootste deel van de dag vermaakt met tv kijken en computerspelletjes spelen.

Tussen de middag bij de Mc Donalds gaan eten en even langs de media markt. Paul moest nog een bepaalde printer hebben en hoopte die daar te kunnen vinden. We hebben ook een printer gevonden alleen niet helemaal het type dat Paul wilde, maar goed genoeg. Verder de eerste 4 delen Harry Potter gekocht, kunnen we die eens op ons gemakje gaan bekijken.

Vanmiddag ben ik dan nog even naar de camping geweest om een gast zijn stroom weer aan te sluiten (hij had een beetje teveel apparaten aangesloten) en te kijken of ik de overtrek voor de stoel van de trekker er op kon krijgen. Helaas. Bij de radlader was het overtrek dat we gekregen hadden te groot, bij deze was het overtrek te klein. Dat wordt dus maandag weer kijken voor een grotere. Zucht.

Vanavond met de kinderen kwartet gespeeld en ze weer om half acht naar bed gebonjourd. Na zo´n hele dag beeldschermwerk waren ze allebei weer erg moe en mopperig. Ik heb voor morgen alweer een beeldschermverbod uitgevaardigd.

Tot zover vandaag. Geen nieuws goed nieuws zeggen ze volgens mij.

Fitness

Vandaag heeft vooral Paul het druk gehad. Bleef van de ene naar de andere klant lopen vandaag en ook morgen ziet het er al vrij druk uit.

De kinderen zijn vandaag weer naar school geweest en vanaf morgen een lang weekend vrij. Morgen (8 december) is hier weer een Maria feestdag en die zijn traditiegetrouw vrij. Wat voor mij betekent dat ik traditiegetrouw weer mag gaan werken. Volgens mijn chef wordt ik namelijk ziek als ik niet minimaal 3 dagen per week op de camping ben, dus hij offert zich wel op. Hoe nobel....

Sabine is vanmiddag weer naar kookles geweest en daar hebben ze (hoe kan het eigenlijk ook anders) kerstkoekjes gebakken. Daar kwam ze natuurlijk volledig enthousiast mee thuis en het moet gezegd, ze waren erg lekker.
Joris heeft zich weer 3 slagen in de rondte gespeeld met de X-box en tegelijktijd alles professioneel van commentaar voorzien. Oftewel z´n kleppie stond niet dicht.

Ikzelf heb me er daarnet eens toe gezet om op het fitness apparaat dat wij een poosje geleden hebben gekocht, te klimmen.

Het eerst testprogramma heb ik vandaag gedraaid en ik schrok me te pletter van m´n conditie. Poeh, die is een stuk achteruit gegaan, alhoewel ik me ook afvraag of de meetapparatuur in dit machien wel zo goed is. Morgen maar eens proberen met zo´n band om (die hebben we ook liggen dus dat scheelt).

Vandaag dus een kwartiertje om in te lopen. Morgen dan maar eens voorzichtig een half uur. Dan wil ik eind volgende week eigenlijk alweer op een uur zitten, dat deed ik bij de sportschool ook. Voelde me altijd erg lekker daarna en een beetje beweging kan ik wel gebruiken als ik eerlijk ben. Bij de sportschool kom ik niet meer wegens te veel werk, te ver reizen (buitenkant Kitzbühel) en het alleen bereikbaar zijn met auto. Vooral dat laatste is een probleem, want Paul heeft de auto meestal nodig en daar ik voor een bezoek aan de sportschool zo´n 3 uur moet rekenen, kun je begrijpen dat het er dan gewoon niet meer van komt. Ach, dan nu maar ons privé schooltje in de kelder moet je maar denken.

Zodadelijk nog even snel een broccolisoepje in mekaar knutselen voor bij het avondeten en dan zien we wel weer verder.

er ligt wat voor de deur

Weer een vol dagje vandaag.
Eerst Sabine uit bed en naar school gebracht. Joris lag nog zo lekker te slapen, die heb ik nog maar wat langer laten liggen.
Toen Sabine op school was, heb ik Joris en Paul uit bed gedirigeerd.
Paul had om 9 uur een afspraak en Joris moet als hij niet ziek is ook gewoon naar school. Ik had zelf ook een afspraak staan dus hij kon gewoon niet thuisblijven.

Voor we het wisten was de ochtend al weer om. Paul was weer bij een van z´n grote klanten in Kitzbühel geweest en we moesten snel wat bedenken om te koken.
Vandaag werden het fish & chips. Paul was hard aan de kook (hij kan dat namelijk goed maken) terwijl ik de kinderen van school ging halen.
Toen we terug kwamen stond er een doos voor de deur met daar in 2 zakken. En in die zakken zat een krampus gemaakt van brood:


Wie deze prachten heeft neergelegd weten we niet, maar we vermoeden buurman Anatol. Die is zo attent met dat soort dingen en Sonja was nog niet thuis en ook bij haar voor de deur stond zo´n doos voor de kinderen.

Vanmiddag moest ik voor controle naar de gyneacoloog in Kitzbühel, Sabine naar gitaarles en Joris en Paul bleven thuis.
Vanavond weer brood gegeten en daarbij hebben de kinderen alvast een stuk van hun krampus opgegeten. Ze gingen daardoor wel heeel gek doen:



Na het eten ben ik lekker in bad gaan liggen. De kinders werden om kwart over zeven in bed gemikt, want Paul moest om half acht weer bij een klant zijn. Een nieuwe, dus dat was mooi.
Ik heb nog geprobeerd om voor de camping een klant te bellen, die nam helaas niet op dus dat gaan we morgen weer proberen. Dus toen heb ik m´n zusje maar gebeld, dus anderhalf uur later hingen we de foon weer op. Lang leve voipbuster direct! Bellen via de pc maar met de gewone telefoon. Kosten voor dit gesprek waren 10 eurocent. Dat komt omdat de verbinding na een uur automatisch wordt verbroken, dus toen moest ik nog een keer bellen. Niet veel later kwam Paul ook weer thuis dus nu zitten we weer gezellig samen in de kelder achter de pc.

Slaap lekker voor straks.

Leuke opdracht voor Petra??

Zondag gezellig met de kinderen naar de kerstmarkt in Westendorf geweest. Stelde helaas niet zo veel voor. Met 15 kraampjes (waarvan een stuk of 9 met eten of drinken) hadden we het wel gehad.
Later bleek dat Nicolaus er ook zou komen, maar wij waren voor die tijd al weg. Heel erg jammer, want Nicolaus komt dit jaar dus alleen in Westendorf en niet bij ons in het dorp.

Maandag kwam bij Kindergarten de Krampus om te laten zien en uit te leggen. Joris scheen al huilend onder de tafel te zijn gekropen, maar durfde later dan toch met Tante Martina samen naar de krampus om wat lekkers te halen. En dat terwijl hij zaterdag met ons erbij ook wel een beetje bang was, maar toch niet huilend wegliep. Maar goed, toen had hij natuurlijk continu danwel mij of Paul zijn hand vast.
Sabine had de krampussen ook gezien, maar bij hun op school komen die niet meer. Wat dat betreft wel jammer voor Sabine. Daar waar in Nederland Sinterklaas bij alle basisschool kinderen komt, houdt het hier na Kindergarten op.
Sabine wilde thuisgekomen persé helpen met eten maken, want de opdracht op de adventskalender van maandag was: iemand helpen. En zij had besloten dat ze mee ging helpen met eten maken. Als ze nu had geluisterd naar mijn aanwijzingen was ik er blij mee geweest, maar ze deed continu wat ik niet vroeg, wat resulteerde in 2 boze mensen. Erg jammer, want het idee was goed, dus dat hebben we later ook nog even doorgesproken zodat we weer blij met mekaar waren.

Vandaag was Nicolaus bij Joris op school. De door papa zo vlijtig geknutselde sok was gevuld met een zakje met een choco krampus, wat pinda´s een mandarijn nog iets kleins lekkers. Joris natuurlijk helemaal blij en gelukkig net zo vrijgevig als z´n zus dus zij mocht ook lekker meesnoepen.
Vanmiddag is Joris bij vriendje David gaan spelen, terwijl Sabine na het maken van haar huiswerk (de adventsopdracht van vandaag was: Doe je huiswerk zo mooi mogelijk) naar het tourismusverband was gegaan om te vragen of Nicolaus ook nog voor de andere kinderen kwam dit jaar. Niet dus, erg jammer voor haar, want ze had er zo´n zin in.
Gelukkig hadden we gisteren nog een pakket gekregen. Bij het avondeten werd er ineens op de deur gebonsd en stond er een pak met sinterklaaspapier voor de deur. Kinderen helemaal blij natuurlijk. Allemaal een letter en speculaaspop gekregen en de kinderen ook nog een pakje met speelgoed. Superbedankt nog Sint en Piet.

Wij kregen om 4 uur de vermogensadviseur weer op bezoek. Heb hem vandaag verteld dat hij niet bij alles wat hij zegt moet vragen of we er blij mee zijn. Natuurlijk ben je blij als hij meer rente voor je kan regelen dan een bank ofzo dus een volledig overbodige vraag. Heb ik ´m ook gezegd, ik werd er zo kriegel van.
Sabine was ondertussen bezig om gebakjes te maken. Ik had wat banketbakkersroom gemaakt (moet ik beter oefenen, er zaten klontjes in, grumbl) en had daardoor eiwit over. Dus tegen beter weten in geprobeerd schuimgebakjes te maken (zonder recept want dat had ik niet bij me en had geen zin om het uit te gaan printen). Nu schijnt het maken van schuimgebak het makkelijkste te zijn wat er bestaat, maar ik heb het nog nooit gekund en ook nu is er weer niet uitgekomen wat het moest zijn. Veel te plakkerig en dat terwijl het 5 uur in de oven heeft staan drogen.

Maar goed, Sabine heeft de plakbakjes gevuld met banketbakkersroom, er gesneden fruit op gedaan en vervolgens versierd met wat versierspul dat ik nog had. Zag er prima uit en het smaakte fantastisch na onze avondjause.
Als we geen zin hebben in een broodje met iets erop, dan maken we van hetzelfde spul een jause. Mooi opgemaakt op een bord en dan met broodjes erbij en dan ineens hebben we er wel zin in. Hoe bedoel je, jezelf voor de gek houden :) Maar wel met het resultaat dat er fatsoenlijk gegeten wordt en niet met lange tanden wat anders weer wel gebeurd.

Vandaag werd Paul ook nog gebeld door iemand van het tourismusverband in verband met hun homepage. Kan nog niet precies zeggen wat het is, maar het ziet er naar uit dat er een opdracht voor mij inzit. Lijkt me superleuk.
Ben vanavond bezig geweest met een inventarisatie zodat we een offerte kunnen maken en dan zien we wel weer verder.
Natuurlijk kunnen we in dit geval niet Paul zijn tarief berekenen; dat het meer verdient dan op de camping is wel zeker, maar dat is ook niet zo moeilijk haha.

We zien het wel, weet ook niet op welke termijn het zal moeten gebeuren, kan best zijn dat het pas ergens volgend jaar wordt.

Paul is vanavond weer gezellig naar de fotoclub en ik zit hier beneden heerlijk naar allerlei muziek van de Golden Earring te luisteren. Lang niet meer kunnen doen door het wegzwemmen van al onze cd´s toen in de modderbende dus ik geniet me te pletter.

Krampus fest

Gisteren was het dan zover. De Kaslach pass had een feest georganiseerd met nog 2 andere passen. Vorig jaar hadden we deze duivels gemist, maar dit jaar wilden we er zeker bij zijn.
Natuurlijk ging dat gepaard met een groot gejammer van Joris dat hij moe was en naar bed moest. Hij was ook ontzettend ziek en kon echt niet mee en hij wilde al helemaal niet in de buurt van de krampussen komen.

Voor de verandering had hij weer eens pech, want we gingen natuurlijk toch. Eerst hebben we nog een stukje voorbereiding gezien en daarbij mocht Joris (bij mij op de arm) met een krampuslid op de foto.



De mannen waren echt ontzettend lief, er werd niet gek gedaan of geschreeuwd of zoiets. Joris werd zelfs niet onder gesmeerd, pas later op zijn eigen verzoek (hij wilde toch ook wel een krampus zijn) kreeg hij ook een paar zwarte vegen over z´n toet. Mamma was tegen die tijd al wel enigszins zwart, want tja daar ontkom je niet aan.
Even later zijn we dan naar de feesttent gegaan, waar zoals altijd voor het lijflijke wohl gezorgd was. Helaas dit keer gaan kippetjes, daar had ik op gehoopt, maar het broodje hamburger, broodje worst en natuurlijk de fleischkassemmel smaakten ook prima.


Toen we wat gegeten hadden, zijn we tegen 6 uur naar de weg gegaan waar de verschillende passen langs zouden komen.
Eerst was er een kindergroep. Heel leuk al die kleine krampusjes die vreselijk hun best deden om eng te zijn. Wij stonden er een eind vanaf, want Joris wilde onder geen beding in de buurt van die griezels komen.
(en geef ´m eens ongelijk als je dit ziet)

De Zechpass was erg goed, die hadden echt een Teufeltanz met vuurspuwen en blikken trommels ingestudeerd, dat was waanzinnig gaaf om te zien.
Degenen daarna waren minder leuk, die liepen eigenlijk alleen maar een beetje voorbij, beetje tam.
Hier nog even een impressie van wat er zo voorbij kwam. Door het fotograferen was Paul ondertussen erg zwart geworden, want je wordt continu onder gesmeerd. Helaas vergeten een foto van Paul z´n zwarte hoofd te maken.







Sabine vond het geheel ook best eng, verstopte zich continu achter me terwijl er dus echt niets in de buurt kwam. Op een bepaald moment wilde ze met Paul mee, maar toen ze ook maar in de buurt van de krampussen kwam, rende ze weer heel hard gillend weg omdat ze het zo eng vond.

Aan het eind van de optocht zijn we weer naar de tent gegaan waar we nog wat gedronken hebben. De kinderen bleven toen zaniken (koud, eng, enz.) dat ik ze naar huis ben gaan brengen.
Snel in bed gemikt en daarna ben ik weer terug naar het feest gegaan, waar Paul al gezellig met wat mensen stond te praten.
Erg gelachen met Mike, een gozer die volledig bezopen was en continu om iedereens nek hing. Hij wilde steeds maar headbangen omdat er hardrock gespeeld werd en daar hebben we met z´n allen lekker gek mee gedaan.

Het was op het feest weer ouderwets gezellig, ik ben ook al half en half uitgenodigd om eens met wat vrouwen mee te gaan apres skiën (ben ik niet zo voor, maar goed, wel goed voor de integratie zullen we maar zeggen) en ik moest ook unbedingt mee naar.... en toen verstond ik het niet meer doordat de muziek weer erg hard gezet werd. Ach, we zien wel wat er van komt, zou wel leuk zijn natuurlijk.

Paul is dit keer als eerste naar huis gegaan, hij had hoofdpijn van de herrie en geen zin meer, terwijl ik net met wat vrouwen had afgesproken om nog een potje te gaan darten. Van dat laatste is niets meer gekomen, want een groepje mannen hield het dartbord continu bezet, maar gezellig was het wel. Ook vriendin Monika weer tegengekomen, maar behalve hallo gezoend hebben we verder samen niet kunnen praten want we werden allebei een andere kant op getrokken :)

Vandaag het uurtje buro gedraaid en zo gaan we met z´n viertjes eens kijken op de adventmarkt in Westendorf. Even gezellig met z´n allen naar buiten.