druk drukker drukst

Weer even een heel kort logje, want we hebben het druk en niet een beetje.
Paul rent de hele dag van hot naar her; Sabine heeft natuurlijk gewoon school en daarna een bak huiswerk waar je niet lekker van wordt; Joris was vandaag nog half ziek, wilde wel naar school maar mocht niet van ons; er komen mensen langs/bellen die graag willen dat één van ons ´eventjes´ helpt; ik vertaal me een ongeluk want als het even kan moet de hele site week 44 (en als het lukt zelfs al week 43) klaar zijn in verband met de nieuwe reclamespots die dan in NL en België gaan worden uitgezonden.

Onze poetshulp blijkt een pareltje te zijn. Vanochtend heeft ze samen met Paul zich een uurtje kwaad gemaakt hier in de kelder en het ziet er alweer een stuk beter uit. Ze heeft al bepaald dat we daar morgen mee verder gaan... Gelukkig voor ons heeft ze vrijdag vrij in verband met het suikerfeest, dan hebben wij een ochtend even geen strenge werkneemster in ons huis, haha!

Dit was tot zover de update, nu weer snel verder met het vertaalwerk.

zieke jongetjes zijn gek

Gisteren had ik Joris al thuisgehouden omdat hij licht koortsig was, maar ´s middags ging het goed waardoor we besloten hadden dat hij vandaag weer naar school kon.
Helaas helaas vanochtend had hij flink koorts dus moest echt thuis blijven. Hij heeft het tot iets na 10.00 uur volgehouden toen ging het weer een beetje. Krijgt nu al weer praatjes. En om te documenteren hoe meneer de hele ochtend gezellig bij mij in de kelder op de bank heeft gelegen hier 2 foto´s.
Je kunt alleen wel zien dat het weer beter gaat....

forellen vissen

Zaterdagavond niet meer uitgegaan zoals eigenlijk afgesproken. We zaten hier thuis heel gezellig met onze vrienden van de camping te praten en hadden eigenlijk geen zin meer om ergens anders heen te gaan.

Zondag lekker uitgeslapen en toen alles bij mekaar gepakt om op forellen te gaan vissen bij de Erlensee. We hadden de kinderen beloofd dat we dat weer eens zouden gaan doen, het weer was prachtig dus we zijn heerlijk die kant op gegaan.
Ik vind het wel altijd jammer dat het allemaal zo lang moet duren. Vind niet veel dingen saai, maar vissen is nu niet bepaald mijn hobby, in tegenstelling tot het opeten ervan, haha.

We hadden in ieder geval lekker een bankje in het zonnetje uitgezocht.


Nu bleek dat niet het goede plekje te zijn, want er was in de wijde omgeving geen vis te zien. Dus toen we zagen dat er een bankje verder mensen weggingen die wel een emmer vol hadden, zijn we daar gaan zitten.
Nog steeds geen geluk daar, dus uiteindelijk nog een stukje opgeschoven. En daar duurde het niet lang of Sabine had haar eerste vis aan de haak. Snel de kant opgegooid en daar lag ons eerste hapje in het gras.


Een poosje later had ook Joris beet en Paul hielp hem met de vis binnenhalen.


Vooral Sabine is helemaal gek van het vissen zelf (tegenwoordig minder van het opeten) en was ook drie uur lang aan de hengel te vinden.


Uiteindelijk hadden we een buit van 5 vissen.

De 6e kregen we van het restaurant mee (je betaald voor de huur van een hengel en een vangst van 3 vissen per hengel).
Eerst nog de vissen schoongemaakt bij de visvijver (wat moet een mens thuis met die stinkzooi en daar staat een speciale schoonmaaktafel), waar Sabine niet lekker werd. Ze zei van de vislucht, maar verse vist stinkt echt niet. We denken dat ze de ingewanden niet zo lekker vond. Joris daarentegen stond er met z´n neus bovenop, die vond het alleen maar prachtig.

Thuisgekomen (was rond half 3) de vissen gezouten en gepeperd, knoflook in schijfjes met peterselie en schijfjes boter in de buik.

Per vis in de aluminiumfolie gewikkeld en daarna meteen op de barbeque!
We hebben onze buikjes helemaal vol gegeten. Sabine had niet zo heel veel trek, maar Joris en ik des te meer.

Terwijl Joris en ik nog aan het smikkelen waren, was Sabine zich aan het uitleven op de trampoline, waarvan Paul nog een paar leuke foto´s had gemaakt.




Het was nog een prachtige namiddag en Paul wilde nog even wat gaan fotograferen. Hij is toen nog naar de Schwarzsee gereden en heeft wat mooie foto´s geschoten.
Hier 2 sfeerplaatjes.



´s Avonds nog even met onze vrienden wat gaan drinken. Eerst een frisje bij Schmiedhäusl waar zij nog even wat waren gaan eten. Toen nog 2 glaasjes in Tresor waar ik de rest heb ingemaakt met darten. Was gelukkig niet zo slecht als de laatste keer dat ik tegen Andi heb gespeeld, die zijn toen ook al dat hij me nog nooit zo beroerd had zien spelen en daar had hij gelijk in.
Op tijd weer naar huis en in bed, de maandag is bij ons vrijwel nooit saai.

Vanochtend heb ik de mannen laten liggen, die hadden allebei slecht geslapen en Joris was ook koortsig dus die hoefde niet naar school.
Wij vrouwen netjes op tijd opgestaan, vervolgens Sabine naar school ge-escorteerd en toen snel aan de slag. Per slot van rekening heb ik een mooie opdracht liggen en ook de lopende zaken gaan gewoon door.
Nu moet ik zeggen dat het met een pratende Joris naast je erg moeilijk werken is, maar goed, het moet nu eenmaal.
Weer wat rekeningen geschreven en even later opgeschrikt door een brief van het Finanzamt. Onze steuerberater had ons niet verteld dat we onze cijfers over 2006 al lang hadden moeten inleveren (waar betalen we die vent voor potverdrie, we hadden hem nog zo gezegd dat hij ons aan het handje moet nemen omdat we niets weten en dat was volgens hem geen probleem). We waren al bezig hem te lozen omdat we hem te laks vonden, maar dit was de druppel. Dus snel een nieuwe aangesteld die ook meteen al onze boekhouding gaat doen, hier in het dorp woont en niet alleen ´s avonds bijklust. Dat scheelt nogal een stuk in bereikbaarheid zullen we maar zeggen.

Op een bepaald moment had ik het ook even helemaal gehad. Paul is zo gewend dat ik alles wel regel dat hij nog steeds alles door mij laat doen, terwijl ik er ook een full-time job naast heb. Dus voordat ik ging doordraaien even serieus gepraat, want het kan natuurlijk niet dat ik alles moet regelen en hij alleen maar voor z´n klanten moet zorgen, daarvoor heb ik teveel werk. Altijd fijn dat we zo goed kunnen praten als het om dat soort zaken gaat, scheelt een stuk.

We zijn allebei echt de hele dag bezig op dit moment en dat is best vermoeiend. Dus blij dat we tegenwoordig voor 6 uur per week onze hulp hebben, daardoor blijft het hier tenminste leefbaar, dat zou anders echt niet zo zijn ben ik bang.

Nu eens kijken of Paul nog brood meeneemt of dat ik wat af moet bakken en dan snel eten.