In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, april 19, 2012

tevreden

Zo, net terug uit het ziekenhuis van de controle.
Wat ik het ergste vind, is nog wel dat je altijd moet wachten daarzo. Afspraak om kwart voor twee, maar pas om kwart voor drie naar binnen mogen.
Als je dan bedenkt dat het zitten op dat soort harde stoelen nog niet voor me is weggelegd en ik ook bij het staan nog wel wat pijn heb, dan kun je je voorstellen dat ik niet geheel blij was. Maar goed, het is zoals het is, dus ik heb me maar niet teveel geërgerd, het helpt toch niet.

Volgens de mevrouw van de balie zou ik door een andere arts geholpen worden, dan degene die me geopereerd had, maar dat had ze gelukkig mis, het was mijn eigen arts.
Vind ik wel zo fijn, dan hoef je niets uit te leggen tenminste.

We hebben weer lekker gelachen, de zuster trok zo nu en dan een beetje vragend haar wenkbrouwen op, maar deed op het laatst ook gezellig mee.
Het kwam er in ieder geval op neer dat heer dokter zeer tevreden is over de genezing.
"Zo, dat is mooi zeg, die wond is nu al bijna helemaal dicht!"
Ja ja dokter, dat had ik al wel verwacht dat je dat zou zeggen, ik ben daar ook zeer tevreden over. Maar de operatiewond in de darm doet nog wel pijn hoor. Dus hij kijkt naar binnen.
"Ja, ik snap dat je daar nog pijn hebt, er zit een behoorlijk litteken en nog een hechting, dat zul je voorlopig wel blijven voelen, maar ook hier ben ik meer dan tevreden over de genezing, als je bedenkt hoe groot die wond bij je was en hoe moeilijk het was om die weer goed dicht te maken, kan ik alleen maar zeggen dat het er echt heel goed uitziet."

Ik mag gewoon weer alles doen wat ik wil, weliswaar rustig aan, maar de wonden zijn zodanig genezen dat ik me verder niet meer hoef te ontzien (joepie!!). Terug voor controle hoef ik ook niet meer, omdat het allemaal al zo netjes genezen is.
Daarop zei ik dus tegen de dokter:
"Ja, begrijp me niet verkeerd hoor, ik mag je graag, maar in je functie als dokter wil ik je liever niet meer tegenkomen :-)"
Hij: "Nou, dan moet het maar bij het uitgaan zijn".

Dus ik hoop dat dit het was voor wat betreft mijn ziekenhuis belevenissen.
Ik ben in ieder geval heel tevreden met het feit dat ik niet meer terug hoef!