In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zaterdag, mei 05, 2007

Onweer

Gisterochtend eerst snel snel Sabine naar school gebracht en daarna naar de Billa om nog 2 broden te halen voor de gesunde jause die Joris en ik voor de kleuterschool hadden gemaakt.
4 schalen hadden we ondertussen. Met kaas, worst, tomaatjes, komkommer, wortel, watermeloen, appel, banaan en aardbeien. Juf Martina was er helemaal blij mee. En Joris was heel trots op zichzelf dat hij dit had bedacht.

In de ochtend nog even wat veranderd aan de sites van de camping en het resort. Verder het huishouden weer verder geholpen en iets na 12 uur Joris weer van school gehaald. Er was alleen nog wat appel en banaan over, de rest was schoon op gegaan. Nog even met Martina staan praten dat we toch geluk hebben dat allebei onze kinderen zo dol zijn op groenten en fruit. Snoep komt bij ons niet echt op, ze hebben veel liever iets hartigs.

Sabine op gaan halen en wat restjes opgegeten. We zijn supergoed begonnen met het maken van een milkshake van het overgebleven fruit, ijs en melk :) Dat was onze hoofdmaaltijd en als toetje hebben we bladerdeegpakketjes met zelfgedraaid gehakt (overgebleven van de spareribs) gemaakt en nog een restje bloemkool met kerriesaus uit de diepvries.
Daarna ging Sabine naar vriendinnetje Jenny en Joris en ik gingen naar Marco en Nick op de camping. Daar hebben de jongens fijn samen gespeeld en ik heb met Marco lekker een sigaar zitten roken en zitten brainstormen voor zijn bedrijfje. Leuk om te doen moet ik zeggen.
Net na vijf uur kwam Nick aanrijden met de boodschap dat Joris in zijn broek had gepoept. En inderdaad een minuut later kwam er een huilende Joris aan met zijn onderbroek die hij al een beetje had uitgespoeld in zijn hand. Snel naar huis; de kleding in de was en Joris onder de douche. Ook afgesproken dat Marco en Nick deze laatste avond van hun verblijf bij ons patat met frikandellen kwamen eten. Nog even snel appelmoes gekookt en pindasaus gemaakt en toen konden we aan tafel.
Sabine was ondertussen nog niet verschenen, maar voor half 8 maak ik me daar geen zorgen over. Uiteindelijk kwam ze om half zeven al mopperend thuis. Ze had gedacht dat we nog wel op de camping zouden zijn en was daarheen gelopen.

Na het eten heeft Sabine voor de jongens een cursus vliegtuigje vouwen gegeven en daarna kon het drietal heerlijk spelen met hun vliegtuigjes. Ze hebben zich te pletter gelachen dus dat was heerlijk om te bekijken.

Joris en Sabine zijn rond acht uur gaan slapen toen Marco en Nick weer naar de camping gingen. Ik ben lekker beneden gaan zitten internetten en heb me daar ook goed mee vermaakt.

Vandaag dan eerst lekker uitgeslapen. Sabine wel tot kwart voor elf, want die was gisteravond gaan lezen en dat was zo heerlijk gegaan dat ze vergeten was te gaan slapen :) ach, het is weekend dan mag het.
Toen hebben Joris en ik nog even snel een boodschapje gedaan waarna we voor tussen de middag een jause hebben gemaakt. Het was zo warm en broeierig dat we geen zin hadden om warm te eten.
Blijft toch lekker hoor zo´n jause.

Terwijl we aan het eten waren, begon de lucht te betrekken en kwamen er zo nu en dan wat druppeltjes naar beneden. Het leek heel eventjes nog wat op te klaren, maar tegen een uur of vijf is het begonnen met onweren. Niet vreemd na zoveel weken alleen maar zon. En een beetje regen konden we ondertussen wel gebruiken dus erg vinden we het ook niet. Het enige dat we hopen is natuurlijk dat er niet weer zo´n stortvloed naar beneden komt als afgelopen jaar. Een herhaling daarvan is nu niet waar we op zitten te wachten.
Nu is de kans dat dat gebeurt vrij klein, de tunnel is ondertussen al zover klaar dat er een behoorlijk extra opvangbekken is ontstaan.

Begin ondertussen Paul best wel te missen, maar goed, nog een weekje volhouden zullen we maar zeggen. Het gaat per slot van rekening om een opdracht en die kunnen we nu eenmaal goed gebruiken.

donderdag, mei 03, 2007

APETROTS

Ik ben echt apetrots op mijn dochter.
En dan vragen jullie je natuurlijk af waarom. Nou het volgende:

Sabine zit sinds het Ostereier schiessen bij de Schützen. Best een lastige sport, je moet je goed concentreren, stilstaan en dan ook nog dat geweer omhoog zien te houden. Nu heeft Sabine haar leeftijdscategorie de mazzel dat ze de voorkant van het geweer mogen laten steunen op een ijzeren staaf, maar de achterkant moeten ze toch echt zelf vasthouden en is ook nog wel zwaar.
De afgelopen 2x had ze als score: 126 en daarna 128 uit 20 schoten. Helemaal niet slecht. Dit keer was de score: 155 !!!! Dat betekent een gemiddelde van: 7,75.

De trainer was ook supertrots op haar. Hij had al tegen Paul gezegd dat hij wel wat in Sabine ziet en zo maakt ze het natuurlijk goed waar. En zoals gezegd: ik ben zooooooo trots!
Als het zo doorgaat, kan ze ook nog wedstrijden gaan schieten, dat zou helemaal te gek zijn.

Ik ben zo kwaad

en daarom heb ik deze maar weggehaald. Ik was te kwaad.

woensdag, mei 02, 2007

Tele 2, ik mag ze niet

Goedemorgen u spreekt met (onverstaanbare naam) Tele 2. U belt met Telekom Austria hè? Weet u wel dat u dan veel te veel betaald? Tele 2 is veel goedkoper, u moet naar ons overgaan, anders bent u eigenlijk gewoon gek.

Zo joh, is dat zo, nou toevallig was ik hier al bij tele 2 en er ging alleen maar van alles fout, dus laat maar zitten, ik hoef jullie niet meer.

Ja maar, het is veel goedkoper waarom dan niet?

Goedemorgen (kwak! hoorn erop).

-------------
En dat was de 3e in 2 dagen, nou ze kunnen m´n rug op. Ten eerste spreken de meeste heren die ik aan de lijn krijg maar half duits/oostenrijks. Er zit een accent aan daar wordt je niet goed van en het is geen oostenrijks accent zullen we maar zeggen dus voor mij heel slecht te verstaan.
En agressief! Niet te geloven ze worden gewoon bijna kwaad op je als je zegt geen interesse te hebben. Ik heb zo´n hekel aan die agressieve marketing technieken. Jakkes. En dan ook nog eens onbeleefd zijn, dan ben je bij mij echt verkeerd.

Verder gaat het prima :)
Gisterochtend het huis weer een stukje verder op orde geholpen en gistermiddag kwamen Marco en Nick langs om te vragen of wij meegingen naar Kitzbühel. Ach welja, we hadden toch vrij dus waarom niet.
Lekker door de stad gebanjerd en op een bepaald moment ook nog een flink stijl klimmetje gemaakt. Natuurlijk moest er toen vooral door Sabine ontzettend gezeurd worden, maar toen we boven waren en ze uitgebreid door het gras kon gaan rollen en languit in het gras mocht liggen, was het weer goed.
Toen hebben de kinders daar nog heerlijk in een speeltuintje mogen dollen en rond kwart voor vijf zijn we weer naar huis gegaan.
Daar eerst nog even heerlijk in het zonnetje gezeten voordat onze wegen weer scheidden en we allemaal maar eens wat gingen eten.

Na het eten heb ik nog wat spelfouten op de resort-site verbeterd. Christoph had me ´s middags al gebeld en gevraagd of ik dat zo snel mogelijk kon doen. Natuurlijk, want het staat slordig en ik heb er ook een hekel aan als blijkt dat m´n werk niet helemaal netjes is afgeleverd. Er lag keurig een stapeltje papier met aantekeningen in de hal dus ik kon meteen aan de slag.
De kinders zagen er uit als moddermannetjes dus die hebben weer heerlijk in bad geplonst zodat ze na een kopje thee weer lekker fris in bed konden.

Vanochtend weer vroeg uit de veren en na het gezamenlijke ontbijt weer naar de scholen gewandeld. Blijft toch wel heerlijk hoor zo´n ochtendwandeling in het zonnetje. Het is ´s ochtends nog wel fris, Joris en ik hebben onderweg draakje lopen spelen, zoveel stoom kwam er nog uit onze monden.

Kopje thee gedronken en toen ook weer aan de slag. Langs het postkantoor om de lege melkpakken weg te brengen, langs de bank om een rekening te betalen en meteen te horen dat Paul nog bij de bankman langs hoort te gaan voor zijn internet (of tenminste contact op moet nemen), daarna bij de AWZ langs om het oude papier, karton, plastic en glas weg te brengen, post gesorteerd, rekening betaald en zodadelijk weer strijken want de was is klaar en de afwasmachine weer uitruimen.
Dan moet ik vandaag eigenlijk ook nog het gras maaien en vanmiddag moet ik op cursus voor mijn vertaalwerk van de Kitzbüheler Alpen site. Die hebben weer wat nieuwe zaken in het programma zitten en daarvan moeten we dan weer op de hoogte gesteld worden. Normaalgesproken gaat Paul daarnaartoe, maar ja, als je in Heerlen zit, is dat wat lastig.

Ettje, dank voor je lieve bericht. De manier waarop mijn werk op de camping is beëindigd, is inderdaad niet leuk, maar ja het is nu eenmaal zo gegaan. En waardering kreeg ik wel hoor, dat is niet de reden dat we zijn gestopt. Jaloers is ´ie zeker en op wel meer dan alleen vaardigheden die ik wel heb en hij niet maar dat is niet mijn probleem gelukkig.
Fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben in het Noord-Hollandse. Er is toch niets mooiers dan om daar te kunnen wonen waar je hart ligt. Dat is iets wat ik, en jij ondertussen ook natuurlijk, echt iedereen kan aanraden. Het brengt je zo ontzettend veel extra levensvreugde dat is echt super.

Met koken ga ik vandaag op makkelijk. Ik heb de restjes van de chinees van het weekend meegekregen en die gaan we vandaag opwarmen. Daarbij nog wat rijst en kroepoek maken en wij kunnen weer smullen.

maandag, april 30, 2007

kegelen en bergmeertje

Wat wonen we hier toch ontzettend fijn.

Gisteren eerst om 12.00 uur naar de Kegelstuberl voor het kinderkegeltoernooi. Gezellig met Marco en zoon Nick van de camping.
Het toernooi was georganiseerd door de Kinderfreunden en er waren natuurlijk prijzen voor alle kinderen.

De kinderen hebben allemaal 10 ronden gegooid (6x per ronde dus dat was flink wat) en zich hartstikke vermaakt. Omdat het tot 17.00 uur zou duren voordat de prijsuitreiking zou zijn, zijn wij met z´n allen richting Thiersee gereden. Daar heb je namelijk in het bos een prachtig bergmeertje waar de plaatselijke bevolking graag heengaat om even heerlijk te genieten van water, bos en bergen. Mooi uitzicht en een prachtig stukje Tirol vlakbij een toch wel drukke weg.

Toen weer terug naar de Kegelstüberl waar de kinderen allemaal een prijs kregen. Nick bleek in zijn leeftijdsgroep zelfs de 2e prijs en dus een beker te hebben gewonnen! Kinderen allemaal hartstikke blij en daar gaat het om.

Sabine is toen lekker bij Marco en Nick pizza blijven eten. Paul, Joris en ik zijn naar de chinees in Kirchberg gegaan (daarvan hadden we al vaker goede berichten gehoord, maar we waren er nog nooit geweest) en hebben daar gesmuld van een menu voor 3 personen. Was natuurlijk veel te veel voor ons, maar wel hartstikke lekker natuurlijk. Het restje hebben we ook in laten pakken en meegenomen voor deze week. Per slot van rekening gaat Paul vanmiddag voor 11 dagen naar Nederland en dan vind ik het niet erg om lui te zijn en zo nu en dan alleen maar iets op te hoeven warmen is wel eens lekker.
Ik heb sowieso nog wat in de vriezer dat ik ook zo kan maken dus mooi makkelijk.

Ben van plan om deze week te gaan beginnen aan het uittekenen van de taart die ik van Berggasthof Nieding moet gaan maken. Op 15 juni moet die helemaal af zijn en er zit aardig wat werk in, dus ik moet tijdig starten.

Vanochtend al een wandelingetje naar de camping gemaakt. Wij krijgen namelijk nog steeds vragen van campinggasten die eigenlijk gewoon op de camping horen. Maar ja, als Christoph geen antwoord geeft.... Dus ik moest even nakijken of het formulier wel werkte en dat kan ik natuurlijk per telefoon doen, maar met dit mooie weer is een wandelingetje nooit weg.

Wel even een verzoek aan de mensen die mijn log ook lezen en ook wel eens iets aan mij vragen:
Stuur jullie vragen a.j.b. rechtstreeks naar Christoph. Ik weet wel dat hij meestal niet eens de moeite neemt om te antwoorden, maar daar kan ik sowieso niets aan doen.
Ik probeer een normale zakelijke relatie met hem te onderhouden (vanwege ons bedrijf), maar dat is erg moeilijk als ik steeds over campingzaken moet praten omdat mensen het aan ons vragen. Zoals jullie weten is meneer erg snel op de teentjes getrapt en ik heb daar eerlijk gezegd gewoon geen zin meer in.

Verder vandaag weer verder met zaken voor Paul regelen. Nog even wat strijken hier, kijken of hij alles wel meeheeft daar en dan vertrekt hij vanmiddag weer. Ach, het hoort erbij zullen we maar zeggen.