In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, augustus 26, 2008

Familie Kneus

Afgelopen donderdagavond ben ik met Sabine naar het volkstheater geweest. Het was ontzettend gezellig zo samen. De aula was niet helemaal gevuld, wat niet heel verwonderlijk was, want het stuk was inderdaad niet van een heel hoogstaand niveau. Uitmaken doet het niet, het was gezellig so met z´n tweetjes.
De mannen hadden het ook gezellig gehad samen, alhoewel Joris natuurlijk toch enigszins op tijd naar bed moest.

Vrijdagochtend had ik het weer aan de stok met m´n nekspieren. Ik dacht me even heerlijk uit te rekken toen het in m´n rechter nekspier schoot en ik niet meer voor of achteruit kon van de pijn. Erg vervelend omdat we ´s avonds naar Gasthof Nieding wilden voor het jaarlijkse feest met de Zillertaler Haderlumpen.
Dat laatste konden we vergeten, m´n pijn was weliswaar een stuk minder, maar ik voelde me niet fit genoeg om naar boven te gaan om te feesten.

Zaterdag een gewone dag, maar zondag gingen we weer verder met een aflevering van de familie Kneus.
Paul wilde met de kinderen tennis gaan spelen op het plein bij ons en was zich even aan het inslaan. Toen hij een stap opzij deed, ging hij door z´n enkel heen.
Ach, gebeurt wel vaker dus we dachten er niet zoveel bij. Maar goed, het begon een beetje dik te worden en veel pijn te doen, dus koude lap eromheen, maar dat vond meneer niet fijn er moest iets warms op. Met een dikke frons in m´n voorhoofd gedaan, maar omdat hij bij hoog en laag bleef beweren dat dat echt veel beter voelde, begon ik dan toch aan een flink verrekte spier te denken.
Helaas werd de voet steeds dikker en konden we naar de weekenddokter in Reith rijden. Die constateerde wat scheurtjes in het kapsel bovenop de voet (Paul z´n enkelband kan niet heel veel meer mee gebeuren die is al zo vaak uitgerekt).
Pijnstiller en zalf mee en Paul in de ziektewet. Nou ja, niet mobiel eigenlijk. Ziektewet blijft lastig als zelfstandige.

Gisteren en vandaag rommelen we dus gewoon lekker wat aan met z´n tweetjes. De klanten komen nu gewoon hier langs en eentje heeft gisteren zelf Paul opgehaald en hem weer netjes thuisgebracht.
Vanmiddag gaan we met z´n tweetjes naar Westendorf, zodat ik kan chaufferen, de pc kan tillen en kan aansluiten terwijl Paul de klant netjes uitlegt wat er met haar pc gebeurd is.

We hebben het geluk dat de kinderen hun best doen om te helpen. Sabine en Joris zijn op dit moment bezig met de voorbereidingen voor het eten. De broodbakmachine staat al aan om het pizzadeeg te maken en ik heb een recept voor de saus op de pizza voor ze geschreven (ja, wij doen er een gekruide saus op, niet puur dat tomatenspul) en die zijn ze nu aan het maken.

Het zonnetje schijnt weer dat het een lieve lust is, dus het leeswerk dat ik vandaag nog moet/wil doen gaat heerlijk in de tuin.