Twitter

Naar aanleiding van het getweet (dat zijn berichtjes die je schrijft op twitter) van een kennisje die met haar bevalling bezig is en het feit dat ik er de laatste tijd best wel veel over heb gelezen, ook maar eens begonnen met twitter. Ik heb dus een account aangemaakt en probeer daar zo over de dag verdeeld een beetje bij te houden wat ik allemaal doe of wat me interesseert.
Het schijnt een heel aardig marketing-instrument te zijn, dus wie weet of ik het misschien ooit nog eens iemand aan kan raden of zelf daarvoor kan gebruiken.
Voor degenen die wel eens willen zien wat ik daar aan het doen ben: mijn twitter account.
Ik vind het wel grappig voorlopig, probeer alleen wel te zorgen dat er niet alleen maar zaken staan als: "ik ga nu stofzuigen; ik ga nu naar de wc; hee de bel gaat, wie zou dat zijn?". Dat soort zaken vind ik een beetje flauw. Ik geef in ieder geval een seintje op twitter als ik weer een logje heb gepubliceerd en verder probeer ik elke dag in ieder geval 1 site erop te zetten met inhoud die ik interessant, leuk of grappig vind.

Gistermiddag werd ik door Paul naar het terras geroepen, we hebben met 3 van de 4 buren bedacht wat we voor terrasafscheiding willen hebben. Ze kwamen al aan met een muurtje, maar behalve dat ik dat niet zo mooi vind, is het ook flink aan de prijs. Als ander nadeel riep 1 van de buurmannen al dat je ook niet echt op het muurtje mag hangen, omdat je dan kans hebt dat het omkiept (of je moet het zwaar in het terras verankeren en dat is ook weer duur). Dus toen riep ik al: ik wil graag groen tussen onze stukken in. Bij de buurman aan de overkant is de heg gemaakt van kleine struikjes die ze hier Tuje of Tuja noemen. Geen idee hoe ze in het NL heten, maar hier is een foto´tje.

We hebben onze terrassen wortelbestendig laten maken, dus dit mag geen probleem zijn en het is ook nog eens de goedkoopste oplossing voor ons. Of de buren links van ons het ook willen, weten we nog niet, maar we stellen ze het in ieder geval voor. Zo niet ook geen probleem, dan zetten we ze op onze kant van het terras.
Ook zijn we met z´n allen nog even naar de huizen achter ons gelopen om te kijken wat voor balkon we zouden willen hebben en hebben al een idee wat we graag willen. Omdat wij samen moeten doen met onze linkse naasteburen, moeten we natuurlijk nog eens extra overleggen. We hopen maar dat ze niet vervelend gaan doen, want ze (en vooral hij) kunnen nogal erg kinderachtig zijn op dat gebied.

Joris was trouwens vergeten om z´n huiswerk mee te nemen, dus die heb ik naar beneden gestuurd naar vriendje Gabriël om daar de boeken maar te lenen en huiswerk te doen. Hij nam z´n hele schooltas mee en kwam een goed uur later terug met vriendlief erbij. Samen doken ze meteen de speelkamer in om met de racebaan te gaan spelen.

Sabine had een lange schooldag, die kwam zo rond half vijf, kwart voor vijf thuis. Moest toen natuurlijk haar huiswerk nog doen, dus nadat ze bijkomen was heeft ze alles nog voor het avondeten afgekregen.

Om half acht moesten Paul en ik bij de ouderavond van de volksschule verschijnen. Weer veel gehoord, vrijwel alles dubbel want juf Claudia wil duidelijk dat we alles goed onthouden dus die herhaalt tot je niet meer luistert ;)
Ze had ook nog lekkere gezonde hapjes meegenomen dus onder het genot van wat rauwkost, noten en bruin brood met gezonde smeersels en een glaasje water hebben we nog wat na zitten praten. Om half tien hebben we gedag gezegd, want er moesten nog 2 computers gerepareerd worden.


Vanochtend mochten de kinderen in plaats van een fatsoenlijk ontbijt ook kiezen voor een beker chocolademelk, wat ze beiden dan ook prompt deden. Natuurlijk wel wat fatselijks mee voor naar school en om tien voor half acht ging Joris als laatste het huis uit, dus toen kon ik zelf aan de slag.
Ik ben hard bezig met het bakken van twee hollandse appeltaarten. 1 voor ons zelf en 1 voor morgen als de werkmannen er weer zijn en fatsoenlijk gevoerd moeten worden.

Ze hadden vorige week al aangegeven dat ze heus niet vies zijn van een stukje appeltaart dus vooruit dan maar. Het is wel een flinke hoop werk, maar ook erg lekker. De eerste staat nu af te koelen dus ik hoop dat er straks toch wel eerst gewoon gegeten wordt door mijn lieve familieleden voordat ze hierop aanvallen.

Playmobil boot!

Tjonge, wat heeft een mens toch veel te poetsen in zo´n groot huis. Gisteren eerst maar eens de 2-dagelijkse stofzuig/dweilronde gedaan. Als ik dat niet om de dag doe, dan vervuilt het hier heel snel, door alle werkzaamheden om het huis heen.
Verder ook alle ramen, spiegels en trapglas gepoetst. Natuurlijk ook de was gedaan en dan is de ochtend echt weer voorbij (dit is dus allemaal gebeurd zo tussen 6.45 en 11.30 uur). Even uitrusten en dan is het weer tijd om aan het eten te gaan denken.

Paul had gezegd dat hij graag een soort van lekkerbekjes wilde eten, maar we vonden het standaard lekkerbekjes-deeg er niet zo bijzonder uitzien, dus de vis eerst gezouten en gepeperd, door de bloem gehaald, ei en paneermeel met kruiden. Dat geheel gefrituurd. Daarbij aten we een kleine tomaten-lenteui salade en een stamppot met prei en gedroogde tomaten op olie.

Lekker! Ik had iets in die richting gevonden in een AH-recept en heb daar m´n eigen versie bij bedacht. Normaalgesproken krijgen we die 200 g groente per persoon per dag er niet in 1 maaltijd in, maar dit keer was het geen enkel probleem :)

Tegen twee uur kwamen ook vriendjes Joshua en Gabriël weer langs en er moest uitgebreid gespeeld worden met de racebaan.

Toch heb ik na verloop van tijd de stekker eruit getrokken, want de heren Joris en Gabriël lieten Joshua niet meespelen. Toen Joshua 3x gevraagd had of ze nu eindelijk gezellig wat met z´n drietjes gingen doen en er weer een nee bij de twee anderen vandaan kwam, heb ik maar even ingegrepen. Boze gezichten, maar toen nam Sabine de leiding en besloot dat ze met z´n vieren Wii zouden gaan spelen. Tja tegen zo´n aanbod kun je natuurlijk niet op, dus dat hebben ze heerlijk tot vijf uur gespeeld.


En dan de titel van deze log... Mensen die mij kennen, weten waarschijnlijk dat ik mijn ouders nog altijd heel gemeen onder de neus wrijf dat ik als kind nooit de door mij zo gewenste boot van playmobil heb gekregen (daar hadden ze in die tijd helemaal geen geld voor, dat weet en snap ik, maar het blijft leuk om te plagen, hihi). Nu had ik eergisteren met de buuv zitten babbelen en daar hadden we het ook over Lego en Playmobil gekregen. Dat dat eigenlijk de enige zaken zijn die ik altijd graag voor de kinderen krijg, omdat er met de rest van de spullen (met uitzondering van knutselspul voor Sabine) eigenlijk nooit gespeeld wordt.
Staat ze gisteren ineens voor de deur met Playmobil van hun jongste (14) die er nooit meer mee speelt! En kijk maar eens op de foto wat daar bij zat!

Eindelijk na al die jaren wachten, heb ik nu dus in mijn tweede jeugd de playmobil boot in huis! Het wordt hoog tijd dat ik maar eens ga spelen!

School

Zo, Joris zijn eerste extra duitse les zit erop. Hij zit in een groepje met 3 kinderen, als ik het goed begrepen heb een sloveen (of iets in die richting), een turkse en hij dan als nederlander. Hij vond het erg leuk, maar wel heel vroeg.
Ach, hij is in ieder geval vrolijk met de hele groep hier van de berg meegelopen, wel zo gezellig.
Vanochtend ging meneer ook weer lekker met z´n zus mee, want vandaag is de 2e dag bijles.

Tussen de middag aten we een strudel gevuld met gehakt, rest spek, paprika, ui, knoflook, prei en voor de mannen een aparte met ook nog veel champignons er in. Salade erbij en toe een druiventaart. De laatste had ik een beetje op de monchou-achtige manier gemaakt. De onderkant verkruimelde biscuits met boter tot een beetje geheel gemaakt (volgende keer iets meer boter gebruiken, het was net wat te droog). Daarop een pakje citroenmousse dat ik in plaats van met water en joghurt, aangemaakt had met druivensap en mascarpone. Wel een lekker frisse smaak, maar niet dat beetje zurige dat je met joghurt natuurlijk wel krijgt. Hierop druiven en het randje versierd met chocoladevlokken.
We waren nog niet eens klaar met eten toen de vriendjes Gabriël en Joshua alweer binnen kwamen huppelen. De heren hadden namelijk afgesproken om met z´n allen met de racebaan te gaan spelen.
Sabine kwam lekker bij mij zitten, want al dat schreeuwende grut was een beetje teveel voor haar.
Later kwamen ook vriendjes Noa en Angelina spelen, dus al met al een gezellig zooitje. Ik had nog wat leuke gekleurde kroepoek, dus die heb ik opgebakken en een deel ermee verblijd. Angelina vroeg al wat dat dan was voor iets, dus ik zeg: kotsstukjes. Aaaah lekker zegt ze en begint meteen te eten, de mannen waren iets voorzichtiger (behalve Joris die kent me), maar durfden later toch ook wel te proeven, hihi.

De dagen vliegen nog steeds voorbij en voor we het wisten was het alweer etenstijd. Paul was er niet, die zat bij een klant in de Wildschönau.
Toen het tijd was voor het kopje thee voor het slapengaan, hadden we daar ook nog een stuk taart bij. Volgens Paul mochten we zijn stuk rustig opeten, maar toen ik dat voorstelde waren de kinderen ernstig beledigd. Nee hoor mam, je bewaart papa z´n stukje maar, hij vindt het zo lekker!
Het is me een stel :)


Vanochtend hadden we weer veel moeite met opstaan en de kinderen wilden in plaats van een echt onbijtje, liever een beker chocolademelk. Daar ik weet dat er anders echt niets ingaat (ik kan zelf zo vroeg ook vaak moeilijk eten, dan word ik hartstikke misselijk), heb ik dat braaf voor ze gemaakt.
Om tien over half zeven stonden ze weer netjes bepakt en bezakt buiten om met de groep naar beneden te gaan.

Zelf meteen weer aan de slag gegaan en rond half acht kwam ik er achter dat de server op de camping niet in de lucht was. Dus daar snel heen gereden waarbij ik bij het sporthotel nog bijna over de hond van de een of andere idioot heen gereden ben. Ik vind dat zo ongelooflijk stom hè, dat iemand z´n hond los laat lopen terwijl hij weet dat hondlief altijd gezellig heen en weer dartelt. En als ik er tegenaan was gereden, dan was het natuurlijk mijn schuld geweest, ik ken dat. Dierenliefde noemen ze dat, nou volgens mij is het gewoon oer- en oerstom en wil je je beest liever dood hebben. (je zou bijna denken dat ik geschrokken ben.....)
De server weer snel goed gezet zodat de klanten er verder geen last van hebben. Op het moment zijn er gelukkig geen mensen die zo vroeg al beginnen, dus met een beetje geluk heeft er niemand last van gehad.

Ondertussen is het tien over acht, tijd voor m´n ochtendthee, ondertussen administratie doen en daarna in huis aan de slag.

Ik had even geen zin

dus heb ik een tijdje niet meer geschreven.
In de tussentijd is er natuurlijk van alles gebeurd.
Ten eerste hebben we natuurlijk ons "vochtprobleempje". Hiervoor staat de kelder vol met apparaten en er liggen overal slangen waar we continu over- en omheen moeten laveren. Ook buiten staat een apparaat dat de vochtige lucht af moet zuigen. Hoe het helemaal werkt snap ik niet, maar het zorgt er in ieder geval voor dat het hier droog wordt. Om te beginnen de boosdoener en daarna de apparaten die het weer op moeten lossen.








Ook de attika (balkonrand) is nu bekleed. Eerst ging er een houten plank op:

en daarna werd het geheel met blik bekleed:



Ook aan de achterkant werd hard gewerkt en heeft de gemeente netjes een muurtje gebouwd. Vandaag kwam er ook al weer iemand langs om het geheel aan te harken en er een wat steviger looppaadje van te maken.






Dan is er in de afgelopen twee weken ook hard gewerkt aan de buitenisolatie.
Eerst de kelderverdieping en vanaf daar netjes omhoog:





Op 3 september waren Paul en ik 17 jaar getrouwd en kreeg ik een prachtige bos met 17 gele rozen van hem.


Natuurlijk hebben we in de tussentijd ook gewoon weer gewerkt om alle achterstanden in te halen. De kinderen zijn nog een aantal keren lekker wezen zwemmen en op 8 september zijn de kinderen en ik samen naar het Hexenwasser in Söll gewandeld. Het was prachtig weer dus we hebben er ontzettend van genoten. Heerlijk boterhammetjes met gebakken ei, een fles cola, studentenhaver en pepermuntjes mee en wandelen maar.
rugzak waar ga je met dat jongetje naartoe?

dieren blijven gek op Sabine

zeg, jij maakt toch geen foto van mij hè?!

Toen bleek dat er bij het Hexenwasser ook een standje was waar zelfgemaakt (boeren)ijs werd verkocht, moesten wij dat natuurlijk ook proeven en het moet gezegd, het was heeeeerlijk!

Op 9 september moesten de kinderen weer naar school, dus vanaf die dag zijn wij doordeweeks weer genoodzaakt om om 6 uur op te staan. Het blijft toch een kwelling hoor, maar goed, wat moet dat moet dan maar. In het weekend slapen we lekker uit.
De uiteindelijke roosters hebben we nog niet, maar zouden de kinderen vandaag moeten krijgen.
Van Joris weten we in ieder geval dat hij op de dinsdag- en woensdagochtend extra bijles gaat krijgen in Duits. Speciaal voor kinderen met een niet-duitse moedertaal. Daar Joris nog regelmatig een nederlands woord door z´n zinnen gooit, vonden wij dat een prachtig aanbod van de school, dus hebben hem er meteen voor ingeschreven.
Wel weer een ellendige tijd van 7.15 tot 7.40 uur, maar goed uit bed zijn we dan toch al.

Tot zover dan de update, ik hoop nu weer wat regelmatiger te gaan schrijven.