In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, juni 28, 2012

alweer bijna het einde van het schooljaar

Wij zijn helemaal blij, nog maar anderhalve week dan is het schooljaar weer voorbij!
Maar dat betekent niet dat er niets te doen is.
Afgelopen week zijn we naar de voorstelling "Sieben Raben" van Joris zijn klas geweest. Een kort sprookje waarbij het gaat om een gezin met zeven zonen, waar uiteindelijk een dochter geboren wordt. Daar het meisje erg zwak is en vermoedelijk meteen na de geboorte zal sterven, willen de ouders een nooddoop uitvoeren. De zeven zonen rennen met z´n allen naar de bron, maken ruzie wie het water er uit mag scheppen en laten het vat kapot vallen. De vader is kwaad dat de jongens er zo lang over doen en spreekt de wens uit dat ze in raven mogen veranderen, wat ook meteen gebeurt.
Jaren later hoort hun zusje, dat dus toch overleefd heeft, dat ze zeven broers heeft die in raven zijn veranderd en ze gaat er op uit om ze te zoeken en de toverspreuk te verbreken. Dat lukt natuurlijk en iedereen is weer gelukkig.
Joris mocht 1 van de raven spelen en was daar ook heel trots op.
Naderhand hebben we met z´n allen nog lekker belegde broodjes, mini pizzaatjes (mijn bijdrage) en taart gegeten en een glas limonade gedronken. Opa Nanno en oma Gonnie waren er ook bij en vonden het ook erg leuk en gezellig.

Afgelopen weekend werd Sabine ziek, flinke koorts en d´r hele keel dik. Fikse keelontsteking. Omdat er op school toch niets echt belangrijks meer gedaan wordt, hebben we haar mooi uit laten zieken. Niks geen kuurtjes, het lichaam kan het zelf wel aan. Vandaag is ze het weer gaan proberen, want het gewone ritme weer oppakken helpt ook vaak goed bij de genezing. D´r keel is weliswaar nog steeds dik, maar de koorts lijkt weg te zijn en met een zak keelpastilles mee, zou het normaalgesproken moeten lukken om de dag door te komen, denken wij. En anders halen we haar gewoon weer op.

Joris is sinds gisteren met school naar de Hohe Tauern. De standaard reis aan het einde van de vierde klas. Lekker drie dagen rondwandelen in het natuurbescherminggebied en natuurlijk hopen dat ze de steenadelaar zien. Gisteravond werden we om iets over tien uur door de juf gebeld. Joris had een ongelukje gehad en wilde even met ons praten.
Had meneer z´n vinger tussen de deur klem gezet en dat doet natuurlijk erg pijn. Nadat hij het verhaal tegen ons alletwee had verteld, was hij duidelijk de spanning weer kwijt. Hij vertelde dat hij op de kamer slaapt met z´n beste vrienden Gabriël en Joshua en andere vrienden Simon en Marc en de vader van Simon ligt er ook bij om de mannen in de gaten te houden.
Joris had al verteld dat ze wel tot 11 uur!! op mogen blijven. Tjonge jonge, wat ik me er van kan herinneren, is dat wij op kamp in de zesde klas om 9 uur of was het half tien, in bed moesten liggen. Twee jaar ouder dan Joris nu! Maar goed, zij hebben daar het probleem als de kinderen ´s ochtends hun bed niet uit kunnen komen, dus ze doen hun best maar.

Verder niet echt nieuws, behalve dat het weer nu weer hard richting zomer aan het gaan is. We schijnen vandaag temperaturen tot 32 graden te kunnen krijgen. En dat terwijl het een paar dagen geleden nog niet boven de 18 graden uit kwam.
Het is een maffe zomer.