Beetje ziekig

Nou, de griep doet erg z´n best om er bij mij doorheen te komen. Veel buikpijn, voel me erg moe en ben jankerig. Niet de beste dag om even een stukje vertaalwerk te doen. Natuurlijk wel gedaan, maar het nakijken laat ik dit keer even tot morgen liggen omdat ik momenteel steeds maar een half uurtje achter de pc kan voordat m´n ogen zo beginnen te tranen dat ik niet verder kan.

Vandaag is ook de dag dat een heel lief en optimistisch DGG-lid een nieuwe long gaat krijgen. Ze ligt op het moment dat ik dit schrijf op de operatietafel. Heel maf, iemand die je verder niet in het echt kent, maar waarvan je de weblog wel eens leest. Waarvan je weet dat ze een gezinnetje heeft met 2 kindjes en die zodanig ziek is dat ze zonder nieuwe longen niet kan leven.
En nu krijgt ze haar kans, we duimen met de hele lijst dat het bij haar goed gaat en dat ze van het weekend weer haar fijne zelf is en verder gaat met haar plannen voor de komende vakantie. Dit soort dingen maken me best behoorlijk emotioneel moet ik zeggen.

Verder is vanmiddag onze bankman langs geweest om te helpen bij het invullen van de formulieren voor de Wohnbauförderung. Ik had zelf het meeste al ingevuld en hij was helemaal verbaasd want de meeste mensen doen dat niet, daar moet hij vrijwel alles doen. Ik moet nog een paar kleine dingetjes zelf opschrijven en daar blijft het bij. Hij blij, want daardoor kon hij een dik half uur vroeger naar huis dan hij verwacht had en ik blij omdat ik het allemaal toch nog zo goed begrepen had :)

Voor de rest weer zo´n ellendige blauwe brief uit Nederland gehad. Dit keer dat ik de hele vooraftrek terug moet betalen. Ik snap daar niets van, want mijn inkomen is in dat jaar totaal niet veranderd in vergelijk met het jaar daarvoor, ik had namelijk geen inkomen! Bij Paul was er ook al iets fout gegaan doordat ze op de een of andere manier zijn nederlandse inkomen uit dat jaar niet hadden meegerekend. Dat heeft me ook het nodige aan stress opgeleverd, alhoewel we daar nu fatsoenlijk uit zijn gekomen.
Wat me trouwens ontzettend irriteert, is het feit dat ik een giga berg rente zou moeten betalen omdat zij er zo lang over doen om die aangifte te verwerken. Daar gaat natuurlijk al een bezwaarschrift over ingediend worden, want ik betaal zeker geen rente! En voor de rest moet ik dan maar weer gaan bellen met Heerlen zodat ik begrijp wat er daar nu weer verkeerd is gegaan of wat ik verkeerd heb begrepen....
Zal blij zijn als we van die NL ellende af zijn hoor, niet dat het hier in Oostenrijk beter is, ook hier zijn de belastingen niet echt makkelijk te noemen voor leken, maar hier hebben we dan ook een boekhouder/belastingadviseur voor :)

Heb ondertussen een vaag ideetje gekregen voor een eigen bedrijfje hierzo, moet het maar eens uit gaan werken, dan heb ik weer wat te doen, hahaha!

Goed ga er weer mee stoppen, m´n ogen willen niet meer.
Nog even een kopje thee met de kinders en dan gaan die twee naar bed.

Eindelijk weer sneeuw!

JOEHOE! het sneeuwt hier eindelijk weer eens een beetje fatsoenlijk.
Nu maar hopen dat dat de komende uren zo blijft (of nog beter de hele dag). Echt klagen over het weer mogen we natuurlijk niet, we hebben prachtig zonnig weer gehad, maar die verse sneeuw die hebben we echt wel gemist.

O ja, ook nog een klein nieuwtje voor wat betreft ons nieuwe huis. We weten nu eindelijk welk huisnummer we gaan krijgen! Dus voor degenen die het alvast willen weten, ons nieuwe adres wordt: Buchberg 5, 6364 Brixen im Thale.
Nu nog zorgen dat we het huis ook zover afkrijgen dat we er kunnen gaan wonen.

Gezellig weekend

Ook de laatste dagen gingen weer lekker snel voorbij.
Vrijdag weer burodienst gedraaid, lekker gewerkt en natuurlijk weer erg gezellig. Het blijft nu eenmaal een feit dat er redelijk wat mensen zijn die wachten met komen als ze weten dat ik weer een keer dienst draai.
Tussen de buro-uren door ook nog bezig geweest met het internet. We hadden weer wat nieuwe apparatuur besteld om te zorgen dat we de 2 hoofdmasten niet meer door de lucht met mekaar hoefden te laten communiceren, maar via de tv-kabels die daar toch al lagen (en die we heel lief van Christoph mogen gebruiken).
Het ziet er tot zover in ieder geval goed uit, we moeten nu alleen nog een uitgebreide test doen. Met een beetje geluk hebben we daar vandaag of morgen tijd voor.
Het was trouwens nog goed ook dat ik op de camping was, want op een bepaald moment ging het alarm van het buro af. Dit keer had ik de sirene gelukkig vrij snel uit (nou ja vrij snel, we waren achterop bezig en voordat ik doorhad dat het de sirene van het buro was, waren we alweer een tijdje verder) en heeft Christine me telefonisch geholpen met hoe ik het ding helemaal uit moest zetten. Hoefden zij op hun vrije dag tenminste niet als een gek naar beneden te skiën om dat te regelen.
Paul moest weer apres ski draaien dus de kinderen en ik zijn daar na het werk (en Sabine na de skidag van school) ook naartoe gegaan.
Erg gezellig gekletst met allerlei bekenden, oa. wat mensen van de camping en natuurlijk het vrije koppel dat ondertussen ook naar beneden was komen skiën. Ook pa Widauer was er dit keer en een hele aardige gast die al 20 jaar in het Sporthotel komt.
Rond half acht weer naar huis gegaan, we wilden toch ook graag nog een keertje eten.

Zaterdag lekker uitgeslapen, nog even op de camping geweest om een paar kleine zaken af te maken, taxi gespeeld voor een erg moe vriendje en daarna in het huis aan de slag gegaan. Paul hard aan het frezen en ik weer braaf opruimen.
´s Middags nog even bij m´n schoonvader in het ziekenhuis langsgeweest en daarna door naar de Papalapub waar Paul alweer moest draaien.
De kinders zijn naar oma op de camping gegaan, die mochten blijven pannenkoeken eten en slapen! Ze vinden het altijd heerlijk om bij opa en oma te mogen slapen dus die hebben weer een fantastische avond/nacht en ochtend gehad.

In de pub was het weer niet superdruk, maar wel heel gezellig. Ik heb een hele tijd met die gast uit het Sporthotel en een skileraar zitten praten en het werd pas echt leuk toen ik een Oostenrijkse de kabouter-Plop-dans moest leren.
Die had ik pas op tv gezien dus wilde ik best wel even doen, maar ja, volgens Saskia (gast van de camping) die ook nog eens professioneel kleuteropvang doet en tevens de kinderdisco deed ik dat niet goed. DUS we gingen braaf juf Saskia nadoen :) en daarna ook nog eens uitgebreid het Kedengkedeng-treintje van Guus Meeuwis.
Nu sta ik erom bekend dat ik nuchter een stuk erger ben dan dronken, dus ik heb ook heel luid meegedaan, meegezongen enz. Iemand die me niet kent, die heeft zeker het idee gehad dat ik compleet straallazerus was.
Paul en ik hebben toen eerst die ene gast nog even naar het hotel gebracht en zijn vervolgens samen bij Reitlwirt gaan eten. Die hebben zich ook aangesloten bij de Brixentaler Kochart en deden dus ook mee aan de Lamsweken. Ook hier weer heel lekker gegeten. Leuk feit is dat ze met het lamsvlees iets heel anders doen dan Loipenstube waar we de vorige keer hebben gegeten. Paul had hier de lamskoteletjes en ik had lamsnootjes met lever en pruimen. Ik ben weliswaar niet zo´n leverfan, maar zo samen met de pruimen was het wel erg lekker.
Op de kaart stond ook nog Lammbeuschel (lamslongen), maar dat durfde ik niet aan. Ik heb nog nooit long gegeten en had heel veel zin in iets lekkers dus was dit keer wat voorzichtiger dan normaal op dat gebied. Misschien dat ik een volgende keer zoiets wel doe.
Nog een heerlijk dessert genomen en toen compleet vol naar huis gegaan en wat tv gekeken.

Zondag lekker lang uitgeslapen, waarna Paul weer is gaan klussen in het nieuwe huis. Ik ben thuisgebleven om de kids op te vangen als ze zouden komen en heb wat dingetjes in huis gedaan. Was helemaal niet lekker (er zit al een aantal dagen een griepje bij mij onder de leden) dus vooral rustig aan gedaan.
Om vijf uur met z´n allen gegeten en daarna met z´n drietjes een paar spelletjes kwartet gespeeld :) Altijd leuk natuurlijk. Paul moest helaas weer naar een klant, maar kwam gelukkig niet al te laat weer thuis.

Vanochtend dan weer het normale werk. Ik was Joris naar school brengen en wilde daarna door naar de camping toen ik Christine zag rijden. Dus maar even gebeld en daar bleek dat de twee druiven vergeten waren om me te vertellen dat ik niet hoefde te komen omdat hun plannen voor vandaag niet doorgingen. Jammer, want ik had er best veel zin in. Ik vermaak me altijd prima daarzo.
Paul was natuurlijk alweer gewoon onderweg en ik ben maar eens begonnen om de mail door te werken. Zodadelijk dan maar weer eens aan de administratie verder. Ik moet het een en ander aan betalingsherinneringen schrijven en ook privé moeten we nog het een en ander doen voor de wohnbauförderung dus ook daar ligt alweer werk op me te wachten.
Gelukkig is het wat dat betreft op het betaalde werk vlak niet druk, dan heb je tenminste eens tijd om dat soort dingen uit te zoeken.