Toch nog even een berichtje

Daar donderdag onze vakantie begon, hadden wij het idee opgevat om eens naar München te rijden. We zijn nog nooit echt eens in München rond wezen kijken en dat leek ons wel een leuk idee.
Helaas helaas, we reden nog niet eens bij Irschenberg en we stonden al compleet in de file. Positief als we zijn, dachten we nog: "ach de files in Duitsland zijn eigenlijk altijd zo opgelost..." Helaas was dat dit keer niet zo! Er was een tankauto omgekiept en in verband met explosiegevaar was alles compleet afgezet. Als je dan bedenkt dat de buitentemperatuur een mooie 35 graden was, dan kun je je voorstellen dat we iets minder blij waren. Op een bepaald moment besloten om toch maar over de vluchtstrook verder te gaan rijden, er waren nl. behoorlijk wat mensen die dat deden.
Even later zagen we een soort van afslagje, daar de auto geparkeerd om even de benen te strekken en te kijken of we er daar misschien af konden. En jawel! we hadden mazzel. Een stukje weg dat normaalgesproken alleen door de hulpdiensten gebruikt mag worden, zonder slagbomen. Dus we zijn daar snel opgereden en via de binnenwegen verder gegaan. Helaas was het richting München onmogelijk, want iedereen werd natuurlijk via de binnenweggetjes omgeleid. Dus meteen besloten dat we dan maar naar de Chiemsee zouden gaan. Ook daar waren we nog nooit geweest dus ook wel eens leuk.
Natuurlijk hadden we niets bij ons voor een bad, maar in het leuke plaatsje Prien am Chiemsee (ook heel erg leuk voor de shop-a-holics onder ons) een flinke handdoek gekocht en op naar het strand. Helaas (en ook logisch) mocht er op het gedeelte dat wij bezocht hebben niet gefotografeerd worden, maar ik kan zeggen dat het er inderdaad prachtig is.
Vol met zeilboten en dat vind ik al een heel mooi gezicht, daarnaast zwommen we tussen de waterplanten en vissen en was het allemaal heel relaxed.
Op de terugweg hoorden we dat er nog steeds een flinke file richting München stond en dat er al flessen water enz. uitgedeeld werden om te zorgen dat de reizigers genoeg vocht binnen zouden krijgen in de hitte.
Wij zijn op de terugweg via Kössen gereden, wat ook een hele mooie route is. Niet de snelste, wel veel prachtig landschap en hele kleine weggetjes door nog kleinere dorpjes. Er zijn mensen die vinden dat er hier in Brixen niets te beleven is, die moeten dan zeker niet daar op vakantie gaan, daar is nog minder te doen :) (hihi als ik het in Brixen te druk vind worden, verhuis ik lekker daar heen)

Helaas is het ook zo als je op vakantie wilt er altijd mensen zijn die op het laatste moment toch nog wat van je willen / moeten en dus zijn we vrijdag weer aan het werk gegaan. Maar eerst kregen we om kwart voor negen te horen dat de isoleringsplaten voor de buitenkant zouden komen en ca 7 minuten later stond de vrachtwagen ook voor de deur. Paul is meteen aan het uitladen geslagen (stond in de leveringsvoorwaarden, daardoor kregen we het weer wat goedkoper) en binnen no-time was het gepiept.



Niet dat dit alles is, er komt natuurlijk nog veel meer want alle huizen worden netjes gedaan, maar het begin is er.

Verder zijn we hard bezig geweest met het verzagen van het hout dat we voor het huis hebben/hadden liggen. Per slot van rekening moeten de mannen daar natuurlijk ook bij kunnen als er geïsoleerd wordt, dus dat was voor ons een mooie drijfveer om die klus nu eindelijk eens aan te pakken. Kwam de oude kast ineens heel goed van pas...


En toen kwam de DHL chauffeur met de verwachte lading, keurig zoals verwacht om kwart voor twaalf. Ik ben in m´n werkkloffie meteen de auto ingesprongen om toner te leveren aan een klant die te laat besteld had (tja pas bestellen als je inkt op is, is niet zo handig) en die ik beloofd had om het meteen voorbij te brengen zodra het was geleverd. Paul is meteen begonnen met het in elkaar schroeven van de pc waarvan hij beloofd had dat die dezelfde dag nog geleverd zou worden en dat bleek later hard nodig, want dat kost nu eenmaal een flink aantal uurtjes (want we zetten er natuurlijk ook de nodige programma´s op en testen nog even of het allemaal wel werkt).
Ondertussen heb ik gezorgd dat alle openstaande rekeningen verwerkt werden om verstuurd te worden, ben ze bij het postkantoor gaan brengen, vervolgens werd ik gebeld door een internetklant met een probleempje, maar eerst moest ik nog bij de installateur langs om de eindafrekening door te spreken. Toen dat gebeurd was dus snel door naar de camping, helaas bleken de mensen die van ons een stick te leen hadden gehad, vergeten te zijn om de cd in het hoesje te doen dus moest ik eerst die cd weer opnieuw downloaden, dus de laptop van onze klant meegenomen en dat thuis gedaan. Uiteindelijk waren we om iets over zessen klaar met deze operatie.

In de tussentijd was Franz Fuchs weer bij ons geweest, heeft de trapleuning erop gezet en een begin gemaakt met de trapkanten. Ook daarvan natuurlijk een fotootje:



Na het eten zijn we nog verder gegaan met hout verzagen tot het te donker werd, toen natuurlijk nog het een en ander opruimen en daarna hebben we een leuke aflevering van Top Gear zitten kijken waarbij ze met oude auto´s dwars door Afrika moesten rijden. Eerlijk is eerlijk, het was weer hilarisch. Helaas werd daarna een hele oude aflevering opgestart en dat is dan weer minder. Om nu naar een verslag te gaan kijken van een "nieuwe" auto die eigenlijk alweer minimaal 5 jaar oud is, dat is nu niet echt interessant. Jammer altijd dat die tv-programma-planners zo ongelooflijk oenig plannen, dat snap je toch wel dat dat helemaal niet leuk is om naar te kijken.

Lekker naar bed gegaan, liggen brainstormen over werkmogelijkheden in de toeristische branche en we denken dat we misschien wel een gat in de markt hebben gevonden. Per slot van rekening praat Paul door z´n werk veel met mensen en hoort zo goed waar er behoefte aan is. Nu eerst dan concept maar eens uitwerken, dan gaan praten met degene die we als zeer goede partner op dat gebied zien en dan flink aan de slag. Het voordeel dat ik nu eenmaal ten opzichte van de oostenrijkers hier heb, is dat ik hier als toerist ben gekomen, nederlands en engels een stuk beter spreek dan zij dus veel makkelijker contact met de toeristen kan maken, en de opzet en mogelijkheden van internet erg goed ken. Als we het verder hebben uitgewerkt, kom ik daar zeker op terug.

Vandaag dan heerlijk uitgeslapen, om tien uur bij de buren die hun puin aan het opruimen waren uitgebreid "gemopperd" dat we zo natuurlijk nooit kunnen uitslapen, hihi, wat ons de opmerking opleverde "gaan jullie eens ongelooflijk snel naar je vakantie-adres". Alles natuurlijk met flink gelach gepaard gaande, ach een mens moet een beetje kunnen dollen hoor.
Nu zijn we bezig met de laatste dingen. We moeten nog even langs de AWZ voor het vuilnis, ik ben de bedden aan het verschonen zodat we in een schoon bed kunnen slapen als we weer terug komen (vind ik fijn), straks nog stofzuigen en dweilen, vuilnisbak alvast aan de weg zetten zodat die dinsdag ook geleegd kan worden, tas inpakken en dan kunnen we wat mij betreft weg. Maar misschien gaan we ook morgen pas rijden, we zien wel, het is per slot van rekening vakantie!

Mexicaanse kalkoen

Even snel een klein berichtje.
Vandaag op de stoere toer en eens een gerecht gemaakt waarvan je je afvraagt of dat echt wel lekker zal zijn.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we de eerste paar happen even moesten wennen, het is een flinke smaakexplosie.

Hier een simpel fotootje van de pannen op tafel:


De mais en de groene salade zijn makkelijk te herkennen, ernaast een pan met kalkoenfilet in een saus van: tomaatjes, rode en groene paprika, fijngesneden knoflook, zout, peper, scheut water, fijngesneden chilipepertje, tl kaneelpoeder en pure chocola.
Heel apart en niet voor mensen met gevoelige smaakpapillen geschikt :) Maar wel bijzonder lekker en de overgebleven hoeveelheid eten we gewoon lekker binnenkort een keer op.

Heet!

Tjonge jonge wat is het warm! Officieel doen we hier iets van 27 graden in de schaduw, dus in de zon vind ik het niet om uit te houden. Weet ik ook meteen weer waarom ik de enige op het rijtje ben die het zuid-terras nou niet echt zo belangrijk vind :)
´s Avonds na achten geniet ik er wel van hoor, dan staat er geen zon meer op en is de hitte zo langzamerhand weggedreven dus dan is het er heerlijk vertoeven.
Door het prachtige weer is ook de sterrenhemel weer heel mooi te zien, dus extra romantisch is het ook nog.

Het mooie van het feit dat de kinderen er niet zijn, is dat het huis zo netjes opgeruimd blijft. Paul maakt de meeste rommel toch in z´n werkhok en dat mag hij zelf opruimen, de rest is vrij snel opgeruimd. Dus heerlijk tijd om flink veel te lezen.
Paul is gisteravond met vriend Maarten van de camping en zoon Mark lekker gaan boogschieten, terwijl ik mij prima heb vermaakt met een boekje en een glaasje drinken.

Voor de rest gebeurt er niet veel bijzonders, de werkzaamheden in het huis blijven op dit moment een beetje liggen vanwege geen zin en de hoeveelheid klanten van Paul die geholpen moeten worden zijn er ook niet veel. Dat heb je als iedereen op vakantie is.

Daarom en omdat Paul er flink doorheen zit, hebben wij ook besloten dat we met z´n tweetjes de zaak de zaak laten en een paar dagen extra vakantie pakken. Vanaf begin september gaat er weer het een en ander lopen dus dan moeten we gewoon weer thuis zijn en ons bezoek aan NL is weliswaar leuk, maar vol met "verplichte" bezoeken aan mensen die het leuk vinden om ons ook eens te zien en dat zien wij nu eenmaal niet als vakantie.

We zien wel wat we doen, misschien balconia zoals ze het hier zo mooi noemen, daguitstapjes of een paar daagjes weg. Echt bereikbaar zullen we niet zijn en ik heb zo het vermoeden dat er ook van het bloggen niet veel zal komen. Bij voorbaat dan maar tot begin september! (dan valt het tenminste mee als ik wel wat schrijf en krijg ik geen bezorgde mailtjes of er misschien wat mis is....)

Gezellig weekendje

Afgelopen vrijdag was het dan zover. Mijn ouders kwamen naar Brixen.
De kinderen hadden zich daar natuurlijk erg op verheugd, want met opa en oma ga je altijd leuke dingen doen.
Eerst hebben we ze maar een rondleiding door het huis gegeven, want de foto´s op mijn weblog zijn leuk, maar het is veel leuker om het geheel in het echt te zien.
Als snel daarna werden opa en oma door Joris verleidt tot het doen van een spelletje Uno (kaartspel) en op verzoek van Sabine was deze dag dan ook meteen de dag dat we uit eten gingen. Heerlijk bij Schmiedhäusl gegeten en daarna door gegaan naar het concert van de muziekkapel samen met de rockband Milestone.
Het was gezellig druk, de muziek stond nog op een redelijk niveau dus we konden ook nog met elkaar praten.
Iets na tien uur hadden de kinderen het gezien, die waren toch behoorlijk gespannen geweest door het feit dat opa en oma kwamen, dus ondertussen hartstikke moe.
Thuis nog een klein slokje gedronken en vervolgens hebben we de kinderen hun bedjes in gestopt.

De volgende ochtend heel lui tot een uur of negen in bed gelegen en omdat het Maria Himmelfahrt was, heb ik broodjes en croissants bij de BP gehaald.
Ik was bang dat ik met 6 broodjes en 4 croissant te weinig had, maar met hulp van de 3 krentenbollen die oma ook nog bleek te hebben, was het meer dan genoeg.
Als verrassing hadden ze trouwens ook gevulde koeken van de bakker (LEKKER!!!!!) en een haagsche kakker van bakkerij Hessing in Den Haag meegenomen. Ik kan ´m alleen maar aanbevelen, zo lekker!

Omdat het zulk heerlijk weer was, hebben we besloten een wandeling te gaan maken.

Dus meteen vanuit huis de berg op, langs boerderij Adlhof, via een prachtig bosweggetje langs de Buchau naar Gasthof Nieding.
Onderweg hebben we een heleboel leuke dieren gezien:




en Sabine heeft ze helaas ook gevoeld, want die werd twee keer door zo´n ellendige brem (daas/horzel) in haar knieholte gestoken. Gelukkig had oma aan Azaron gedacht zodat de ergste pijn snel weg was.

Toen we bij Gasthof Nieding zaten te eten, zagen we ineens dat we een lifter mee hadden genomen. Deze wilde ook graag een hapje eten dus hij mocht meeëten van onze druifjes:


De terugweg gingen we een stukje over de weg, waar ook Joris zo´n leuke sprinkhaan vond, waardoor beide kinderen ineens een lief huisdier hadden:

Natuurlijk maar voor zolang het duurde, want sprinkhanen vinden het niet zo nodig om de hele tijd op een mens rond te springen. Maar goed, de lol was er niet kleiner om.
Na het stukje straat, staken we tussendoor langs de boerderij van de familie Kaufmann en onder het genot van prachtige uitzichten zijn we rustig naar beneden gelopen.
Thuisgekomen voor alle liefhebbers een glas multivitaminesap met een bol vanilleijs erin gemaakt, zodat de grote dorst die we allemaal hadden gekregen van het warme weer als ijs voor de zon wegsmolt :)
Paul en Joris zijn ook nog even gaan zwemmen, terwijl de rest van de familie zich heerlijk op heeft gehouden in de koelte van het huis.
Als avondeten hadden we bedacht dat we wel een schnitzel in paprikaroomsaus, gemengde groenten met kruidenboter en aardappeltjes uit de oven konden eten. Als toetje was er voor de liefhebbers nog wat heerlijk Haagen Dasz ijs.
De kinderen hebben we op tijd hun bed in gestopt, die waren helemaal op door de warmte. Zelf ook niet al te laat gaan slapen, zodat we zondag ook weer fit zouden zijn.

Zondag weer heerlijk uitgeslapen, spelletjes gespeeld en zo tegen het middaguur zijn we naar de minigolfplaats hier vlakbij gegaan. Ontzettend leuk bijna 2 uur gespeeld en vervolgens bij de Kegelstüberl een bak ijs gaan eten. Het was echt loeiheet, dus we vonden het niet erg om weer naar huis te gaan.
Daar zijn oma en de kinderen spelletjes gaan doen, opa en Paul gaan lezen en ik had nog een stapel was te doen en de lasagna voor het avondeten voor te bereiden.
Voor je het weet zit je dan al weer gezellig te tafelen en is het ook alweer snel bedtijd. De kinderen hebben samen met oma ook hun tassen alvast ingepakt, want om dat ´s ochtends nog snel even te doen, vind ik dan weer onhandig.

Vandaag ook weer pas zo rond negen uur ontbeten, waarna de rit richting Nederland op het programma stond. Weliswaar met tussenstop in Duitsland, want opa en oma hebben geen zin meer om tien tot twaalf uur achter elkaar in de auto te zitten. Geef ze eens ongelijk! Joris was ernstig aan het mopperen dat hij in zo´n kinderzitje moest (daar ben ik toch veel te groot voor, mopperdemopper), maar nadat we aangegeven hadden dat opa en oma een flinke boete krijgen als hij er niet in gaat zitten en ze dan heel veel leuke dingen niet meer kunnen doen omdat het geld dan op is, gaf hij toch toe en is braaf gaan zitten.

Paul moest toen snel door naar z´n klanten, ik heb nog even met de buurvrouwen staan praten die er nu ook wat vaart achter gaan zetten (onze directe buren hebben hun huur per einde van de maand opgezegd dus moeten nu ook) en verder alvast de administratie weer even bijgewerkt. Het gewone leven gaat dus weer flink z´n gangetje en voor we het weten is het alweer tijd om de kids op te halen.

Het is vandaag alweer prachtig weer en dat gaan we vieren met tortilla´s gevuld met gebakken kipfilet met bosuitjes en kruidenkaas. Dat de kinderen niet thuis zijn, betekent natuurlijk niet dat we niet lekker eten!